Jobs 21
1 Då svara Job og sagde:
ヨブこたへて曰く
2 «Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
請ふ汝等わが言を謹んで聽き 之をもて汝らの慰藉に代よ
3 Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
先われに容して言しめよ 我が言る後なんぢ嘲るも可し
4 Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
わが怨言は世の人の上につきて起れる者ならんや 我なんぞ氣をいらだつ可らざらんや
5 Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
なんぢら我を視て驚き手を口にあてよ
6 Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
われ思ひまはせば畏しくなりて身體しきりに戰慄く
7 Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
惡き人何とて生ながらへ 老かつ勢力強くなるや
8 Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
その子等はその周圍にありてその前に堅く立ち その子孫もその目の前に堅く立べし
9 I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
またその家は平安にして畏懼なく 神の杖その上に臨まじ
10 med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
その牡牛は種を與へて過らず その牝牛は子を產てそこなふ事なし
11 Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
彼等はその少き者等を外に出すこと群のごとし その子等は舞をどる
12 Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
彼等は鼓と琴とをもて歌ひ 笛の音に由て樂み
その日を幸福に暮し まばたくまに陰府にくだる (Sheol h7585)
14 Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
然はあれども彼等は神に言らく我らを離れ賜へ 我らは汝の道をしることを好まず
15 Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
全能者は何者なれば我らこれに事ふべき 我儕これに祈るとも何の益を得んやと
16 «Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
視よ彼らの福祿は彼らの力に由にあらざるなり 惡人の希圖は我の與する所にあらず
17 Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
惡人のその燈火を滅るる事幾度ありしか その滅亡のこれに臨む事 神の怒りて之に艱苦を蒙らせたまふ事幾度有しか
18 Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
かれら風の前の藁の如く 暴風に吹さらるる籾殼の如くなること幾度有しか
19 «Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
神かれの愆を積たくはへてその子孫に報いたまふか 之を彼自己の身に報い知しむるに如ず
20 Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
かれをして自らその滅亡を目に視させ かつ全能者の震怒を飮しめよ
21 Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
その月の數すでに盡るに於ては何ぞその後の家に關はる所あらん
22 Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
神は天にある者等をさへ審判たまふなれば誰か能これに知識を敎へんや
23 Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
或人は繁榮を極め全く平穩にかつ安康にして死に
24 hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
その器に乳充ち その骨の髓は潤ほへり
25 den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
また或人は心を苦しめて死し 終に福祉をあぢはふる事なし
26 Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
是等は倶に齊しく塵に臥して蛆におほはる
27 Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
我まことに汝らの思念を知り 汝らが我を攻撃んとするの計略を知る
28 De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
なんぢらは言ふ王侯の家は何に在る 惡人の住所は何にあると
29 Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
汝らは路往く人々に詢ざりしや 彼等の證據を曉らざるや
30 «Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
すなはち滅亡の日に惡人遺され 烈しき怒の日に惡人たづさへ出さる
31 Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
誰か能かれに打向ひて彼の行爲を指示さんや 誰か能彼の爲たる所を彼に報ゆることを爲ん
32 Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
彼は舁れて墓に到り 塚の上にて守護ることを爲す
33 Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
谷の土塊も彼には快し 一切の人その後に從ふ 其前に行る者も數へがたし
34 Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»
旣に是の如くなるに汝等なんぞ徒に我を慰さめんとするや 汝らの答ふる所はただ虚僞のみ
