< Galaterne 1 >

1 Paulus, apostel, ikkje av menneskje og ikkje ved noko menneskje, men ved Jesus Kristus og Gud Fader, som vekte honom upp frå dei daude,
Ashuwotsoke wee ash weeron b́ woterawo Iyesus Krstosnat bín k'irotse tizts Ik'o nihon wosheetso wotat wosheetso taa P'awlosoke,
2 og alle brørne som er hjå meg - til kyrkjelydarne i Galatia:
Tiyoke fa'a eshú jamwotsoke Gelati Ik'i moowwotssh wosheetso.
3 Nåde vere med dykk og fred frå Gud Fader og vår Herre Jesus Kristus,
No nihi Ik'okere, no doonz Iyesus Krstos s'aatonat jeenon itsh wotowe.
4 som gav seg sjølv for våre synder, so han kunde fria oss ut or den noverande vonde verdi etter vår Gud og Faders vilje; (aiōn g165)
Gond dúranitse noon kashiyosh noko Izar Izewernat no nihi bí eektsosh Krstos no morrosh b́ tooko beshidek't b́ imi. (aiōn g165)
5 honom vere æra i all æve! Amen. (aiōn g165)
Dúre dúrosh b́ borfetso Ik'osh mango wotowe! Amen. (aiōn g165)
6 Eg undrast på at de so snøgt vender dykk frå honom som kalla dykk ved Kristi nåde, til eit anna evangelium,
Krstos s'aaton itn s'eegtso Izar Izeweratse káári it k'aletsonat k'osh doo shishiyo maants it aantsok'o taane bí adiri.
7 endå det ikkje finst noko anna, det er berre sume som forviller dykk og vil forvenda Kristi evangelium.
Hanowere ti etir itn dandirwotsnat Krstos doo shishiyonowere k'uriyosh geyiru ik ik ashuwots bobetsosha bako doo shishiyoniyere shinoor ik s'uzee.
8 Men um so me eller ein engel frå himmelen forkynner dykk eit anna evangelium enn det som me hev forkynt dykk, han vere bannstøytt!
Wotowa eree noon wotowá, daratsi melakiyo wotowa, no nonabtsonton gáwet k'osh doo shishiyo itsh nabitwo c'ashek wotowe!
9 Som me hev sagt fyrr, so segjer eg no på nytt: Um nokon forkynner dykk eit anna evangelium enn det som de tok imot, han vere bannstøytt!
Haniyere shini t ettsok'o andoru aani eteetwe, it it dek'tsonton ik woteraw doo shishiyo konworu itsh b́ nabiyal c'ashek wotowe!
10 Talar eg no menneskje eller Gud til viljes, eller søkjer eg å gjera menneskje til lags? Vilde eg enno gjera menneskje til lags, var eg ikkje Kristi tenar.
Bére, taa t geyir asho taan b́ úditwok'owemó? Ik'o taan b́ úditwok'owe? Himó ashuwotsi geneúshosh t geetsok'oweya bí ariri? Ashuwotsi geneúshosh t geyiyal Krstossh guutso woterawnk'e b́ teshi.
11 Eg kunngjer dykk, brør, at det evangelium som eg hev forkynt, er ikkje menneskjeverk;
Ti eshwwotso! taa itsh tnaabts doo shishiyo ashoke daatsek b́woterawok'o it danetwok'o geefe.
12 for ikkje eg heller fekk det eller lærde det av noko menneskje, men ved Jesu Kristi openberring.
Doo shishiyanowere Iyesus Krstosi taash bek'shi bako konoknoor de'atse, wee asho konwor taash daniratse.
13 For de hev høyrt mi framferd fyrr, medan eg var jøde, at eg forfylgde Guds kyrkja ovleg hardt og tynte henne;
Joots ayhudiwots imnetiyots tteshor aawk'o tbefok'o shishrte, Ik' moowwotsi weeralo gishefetsat t'afi bazoshe tnokorefooni.
14 og i jødedomen gjekk eg lenger enn mange av jamaldringarne mine i mitt folk, med di eg var endå meir ihuga for mine fedre-lærdomar.
Ayhudiwots imnetiyo kotósh tdúron teshts t jir Ayhudi jamwotsiyere bogfe b́teshi, nih nihwots niwosho okoori eeno detsfe b́teshi.
15 Men då det tektest honom som valde meg ut alt frå mors liv og kalla meg ved sin nåde,
Ernmó tind maac'otse tbeefere Ik'o taan galbdek'i, b́s'aatonowere taan s'eeg b́dek'i.
16 å openberra sin Son i meg, at eg skulde forkynna evangeliet um honom millom heidningarne, då samrådde eg meg ikkje med kjøt og blod
Ik'i ash woterawots b́ naay jangosh doo shishiyi aap'o t shishitwok'o Ik'o b́ naayi taash kitsosh b́geyor taa kontonwor shiyeratse,
17 og drog ikkje heller upp til Jerusalem til deim som var apostlar fyre meg; men eg for straks burt til Arabia og vende um att til Damaskus.
Taayere shin teshts woshetswotsi gonkeyono Iyerusalem maants amatse, ernmó shin Araawi datsomants k'az tiami, ando aaninwere Demask'o maantse k'az tiaani.
18 Sidan, tri år etter, for eg upp til Jerusalem og vilde verta kjend med Kefas, og hjå honom vart eg verande femtan dagar.
Maniyehakowere keez natoniye hakon Keefi eteefo P'et'rosnton daneyosh Iyerusalem maants ti ami, manoknowere bínton tatse úúts aawo tteshi.
19 Men nokon annan av apostlarne såg eg ikkje, utan Jakob, Herrens bror.
Doonzo eshu Yak'obi tbek'i bako wosheets k'oshwotsitse konnor be'atse.
20 Det som eg skriv til dykk - sjå, Gud veit at eg ikkje lyg det.
Itsh tguut'irwan kooto b́ woterawok'o Ik' shinatse itsh katsidek' danirwe.
21 So kom eg til bygderne i Syria og Kilikia.
Maniyere hakon Soriyi datsonat Kilk'i datso maants tiami.
22 Men av åsyn var eg ukjend for dei kristne kyrkjelydarne i Judæa.
Yhud Datsatse fa'a Krstos Ik'i moowwots t shiitso bek' danakne boteshi.
23 Dei hadde berre høyrt gjete: «Han som fyrr forfylgde oss, han forkynner no den trui som han fyrr øydde ut.»
Bo boshishtsonu «Bali noon giishat teshts asho bali t'afiyosh b́geyiru imnetiyo and b́nabiri» etirwoniye.
24 Og dei lova Gud for meg.
Ti atse tuutsonowere Ik'o boúdi.

< Galaterne 1 >