1 Johannes 4
1 Mine kjære! tru ikkje på kvar ei ånd, men prøv ånderne, um dei er av Gud! for det er mange falske profetar gjengne ut i verdi.
KOMPOK kan, komail der poson ngen karos, a kasaui song en ngen akan, ma re tapida sang ren Kot. Pwe saukop likam me toto kaparapar sili sappa.
2 På det kjenner de Guds Ande: kvar ei ånd som sannar at Jesus Kristus er komen i kjøt, er av Gud;
Iet me komail asaki Ngen en Kot: Ngen karos, me kadede, me Iesus Kristus koti dong uduk, nan i me tapida sang ren Kot.
3 og kvar ei ånd som ikkje sannar at Jesus Kristus er komen i kjøt, er ikkje av Gud; og dette er åndi til Antikrist, som de hev høyrt um at ho kjem, og ho er alt no i verdi.
O ngen karos, me so kadede, Iesus a sota tapida sang ren Kot, Nan i kristus likam, duen me komail ronger, me a pan pwarado, nan a mier sappa metet.
4 Born, de er av Gud og hev sigra yver deim; for han som er i dykk, er større enn han som er i verdi.
Sama ko, komail tapi sang ren Kot o kaloe irail edi, pwe i, me kotikot re omail, me lapa sang i, me mi ni sappa.
5 Dei er av verdi; difor talar dei av verdi, og verdi høyrer deim.
Irail me udan sappa, iei me irail lokaiaki sappa, o sappa kin rong irail.
6 Me er av Gud; den som kjenner Gud, høyrer oss; den som ikkje er av Gud, høyrer oss ikkje. På dette kjenner me sannings-åndi og villfarings-åndi.
Kitail tapi sanger ren Kot, me asa Kot, kin rong kitail. A me so sang ren Kot, sota kin rong kitail. Iei me kitail asaki Ngen en melel, o me udan likam.
7 Mine kjære, lat oss elska kvarandre! for kjærleiken er av Gud, og kvar den som elskar, er fødd av Gud og kjenner Gud.
Kompok kan, kitail kin poke pena, pwe limpok tapi sang ren Kot, A amen amen, me kin limpok, ipwi sang ren Kot, o a asa Kot.
8 Den som ikkje elskar, kjenner ikkje Gud; for Gud er kjærleik.
Me so kin limpok, sasa Kot, pwe Kot udan limpok.
9 I det er Guds kjærleik openberra millom oss, at Gud hev sendt son sin, den einborne, til verdi, so me skal liva ved honom.
Ni met limpok en Kot sansal dong kitail: Kot kotin porone dong sappa sapwilim a Ieros eu, pwe kitail en maur ki i.
10 I dette er kjærleiken, ikkje at me hev elska Gud, men at han hev elska oss og sendt son sin til soning for synderne våre.
Ietet pason en limpok, kaidin kitail me tapin limpok ong Kot, pwe a tapin pok ong kitail, o poronedo sapwilim a Ol, wiala sauntom pan dip atail.
11 Mine kjære! hev Gud elska oss soleis, so er me og skuldige til å elska kvarandre.
Kompok kan, ma Kot kin limpoki ong kitail due met, kitail en pil limpok pena.
12 Ingen hev noko sinn set Gud; elskar me kvarandre, so vert Gud verande i oss, og kjærleiken til honom hev vorte fullkomen i oss.
Sota me kilanger Kot ni ansau eu. Ma kitail limpok pena, nan Kot pan kotikot re atail, o a limpok me unsokelar re atail.
13 På dette kjenner me at me er i honom og han i oss, at han hev gjeve oss av sin Ande.
I me kitail asaki, me kitail mimieta re a, o a kotikot re atail, pwe a kotin kupurai dong kitail er Ngen i.
14 Og me hev set og vitnar at Faderen hev sendt son sin til frelsar for verdi.
O se kilanger o kadededa, me Sam poronedo sapwilim a Ol, en wiala Saunkamaur pan sappa.
15 Den som sannar at Jesus er Guds Son, i honom vert Gud verande, og han i Gud.
Meamen me ponasa Iesus, me Sapwilim en Kot, nan Kot me kotikot re a, o i ren Kot.
16 Og me hev lært å kjenna og trutt på den kjærleiken Gud hev til oss. Gud er kjærleik, og den som vert verande i kjærleiken, vert verande i Gud, og Gud i honom.
O kitail dedekier o kamelele limpok, me Kot kotin wiai ong kitail. Kot me limpok, o me kin potopot ni limpok, kin potopot ren Kot, o Kot kotikot re a.
17 I dette hev kjærleiken vorte fullkomen hjå oss, at me hev fritt mod på domedag; for liksom han er, so er me og i denne verdi.
Iet unsok en atail limpok: Kitail pan aima ni ran en kadeik, pwe duen i, iduen kitail nin sappa et.
18 Otte er ikkje i kjærleiken, men den fullkomne kjærleiken driv otten ut; for otten hev straffi i seg; men den som ottast, er ikkje fullkomen i kjærleiken.
Sota masak ni limpok, pwe limpok melel kin kausa sang masak, pwe masak kin kareda kamekam. Ari, me kin masak, nan a limpok saikenta unsokala.
19 Me elskar av di han elska oss fyrst.
Kitail kin limpok, pwe i me kotin tapiadar pok ong kitail.
20 Dersom nokon segjer: «Eg elskar Gud», og han hatar bror sin, han er ein ljugar; for den som ikkje elskar bror sin som han hev set, kor kann han elska Gud, som han ikkje hev set?
Ma amen kin inda: I kin pok ong Kot, ap kin sempok ong ri a, nan i me likam amen, pwe me kin sempok ong ri a, me a kilanger, da a pan kak pok ong Kot, me a sota kilanger?
21 Og dette bodet hev me frå honom, at den som elskar Gud, han skal og elska bror sin.
A kusoned pot et kitail aleer sang re a, me i, me pok ong Kot, en pil pok ong ri a.
