< Salmenes 120 >

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
Faarfannaa Ol baʼuu. Ani rakkina koo keessatti Waaqayyotti nan iyyadha; innis deebii naa kenna.
2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
Yaa Waaqayyo, afaan sobuu fi arraba nama gowwoomsu jalaa na baasi.
3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
Yaa arraba gowwoomsituu nana, maaltu siif kennama? Kana caalaas maal godhamta?
4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
Inni xiyya loltootaa kan qarameen, barbadaa ibiddaa qacamaatiin si adaba.
5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
Ani waanan Meshek keessa taaʼee dunkaanota Qeedaar gidduu jiraadhuuf, anaaf wayyoo!
6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
Warra nagaa jibban gidduu, ani yeroo dheeraa jiraadheera.
7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.
Ani nama nagaa barbaadu dha; isaan garuu yeroo ani dubbadhu lolaaf kakaʼan.

< Salmenes 120 >