Salmenes 116
1 Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
Мән Пәрвәрдигарни сөйимән, Чүнки У мениң авазимни, йелинишлиримни аңлиған.
2 For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
Чүнки У қулиқини маңа салди, Шуңа мән барлиқ күнлиримдә Униңға илтиҗа қилип чақиримән.
3 Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)
Өлүм асарәтлири мени чирмивалди; Тәһтисараниң дәрдлири мени тутувалди; Мән пешкәлликкә йолуқтум, әләм тарттим; (Sheol h7585)
4 Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
Шуниң билән мән Пәрвәрдигарниң намиға тохтимай нида қилдим: — «Сәндин өтүнимән, и Пәрвәрдигар, Җенимни қутулдурғайсән!
5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
Шәпқәтликтур Пәрвәрдигар, һәққанийдур; Худайимиз рәһимдилдур.
6 Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
Пәрвәрдигар наданни сақлайду; Мән харап әһвалға чүшүрүлдум, У мени қутқузди.
7 Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
Һәй җеним, қайтидин хатирҗәм бол; Чүнки Пәрвәрдигар сехийлик, меһриванлиқ көрсәтти;
8 For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
Чүнки Сән җенимни өлүмдин, көзлиримни яшлардин, Аяқлиримни путлишиштин қутқузғансән.
9 Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
Мән Пәрвәрдигар алдида тирикләрниң зиминида маңимән: –
10 Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
Ишәнгиним үчүн мундақ сөз қилғанмән: — «Мән қаттиқ хар қилинғанмән».
11 Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
Җиддийләшкинимдин: — «адәмләрниң һәммиси ялғанчи!» — Дегәнмән.
12 Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
Маңа көрсәткән барлиқ яхшилиқлирини мән немә билән Пәрвәрдигарға қайтуримән?
13 Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
— Ниҗатлиқ қәдәһини қолумға алимән, Вә Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;
14 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән.
15 Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
Пәрвәрдигарниң нәзиридә, Өз мөмин бәндилириниң өлүми қиммәтлик иштур!
16 Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
Аһ Пәрвәрдигар, мән бәрһәқ Сениң қулуңдурмән; Мән Сениң қулуңдурмән, дедигиңниң оғли екәнмән; Сән мениң асарәтлиримни йәшкәнсән;
17 Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
Мән Саңа тәшәккүр қурбанлиқлирини сунимән, Пәрвәрдигарниң намини чақирип илтиҗа қилимән;
18 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
Мән қилған қәсәмлиримни Пәрвәрдигар алдида ада қилимән; Бәрһәқ, Униң барлиқ хәлқи алдида уларни ада қилимән;
19 i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
Пәрвәрдигарниң өйиниң һойлилирида, Сениң оттуруңда туруп, и Йерусалим, [Қәсәмлиримни ада қилимән]! Һәмдусана!
