< Salmenes 102 >

1 En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn. Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!
دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!
2 Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!
3 For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.
عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.
4 Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.
5 For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.
با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.
6 Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.
همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.
7 Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.
8 Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.
هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.
9 For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.
10 for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.
11 Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.
عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.
12 Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.
13 Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.
14 For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!
15 Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.
16 For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.
17 Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.
18 Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.
آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:
19 For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»
20 for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,
21 forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.
22 når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.
23 Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.
خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.
24 Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!
25 Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.
26 De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,
آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.
27 men du er den samme, og dine år får ingen ende.
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.
28 Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.

< Salmenes 102 >