Jobs 39
1 Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
