< Esaias 45 >

1 Så sier Herren til sin salvede, til Kyros, som jeg holder i hans høire hånd for å kaste hedningefolk ned for ham og løse beltet fra kongers lender, for å åpne dører for ham, og forat ingen porter skal holdes stengt:
Hiche hi Pakaiyin athaonupa, akhut jet lama thaneina pea chun Cyprus jah’a asei ahi. Ama masanga chu leng hat tah ho jong chu kichatna thangoi jeng diu, akulpi’u kelkotpi jong chu kihonglha ding, kikhah kit talou hel ding ahitai.
2 Jeg vil gå frem foran dig, og bakker vil jeg jevne; dører av kobber vil jeg sprenge, og bommer av jern vil jeg sønderhugge.
Hiche hi Pakiyin thusei, “Cyrus, nangma masanga keima cheng ting, lhangsang ho chu kasuhcham ding ahi. Keiman Sum’enga kisem kelkotpi jong chu kasuhchip’a, chule thih jol ho jong katanboh pai ding ahi.
3 Og jeg vil gi dig skatter som er skjult i mørket, og rikdommer som er gjemt på lønnlige steder, så du kan vite at jeg er Herren, som kalte dig ved navn, Israels Gud.
Chule keiman athim laiya guhthim gou kikhol ho chu kapeh ding nahi. Hiche kabol ding hi nangman keima Pakai, Israel Pathen, nakoupa chu kahi tihi nahetdohna ding ahi.
4 For Jakobs, min tjeners, og for Israels, min utvalgtes skyld kalte jeg dig ved navn, gav jeg dig hedersnavn, enda du ikke kjente mig.
Chule hiche tong dinga hi keiman nangma ipi jeh’a kakou hija? Keima eina helou hella ipi jeh’a namina kakou nahi ham? Hiche hi kalhacha Jacob ka khohsah’a, ka lhendoh Israel jeh jal ahi.
5 Jeg er Herren, og det er ingen annen; foruten mig er det ingen Gud. Jeg omgjordet dig, enda du ikke kjente mig,
Keima Pakai chu kahin, Kei tailou Pathen adang aumpoi. Nangman neihet louhel jeng vang'in, Keiman galsatna’a dinga kagon tup chet nahi.
6 forat de både i øst og i vest skal vite at det er ingen foruten mig; jeg er Herren, og det er ingen annen,
Hijeh’a hi vannoi pumpi, so lama kona lhum lam geija mihon Pathen dang aumpoi, keima Pakai kahin, adang aum lou ahet doh dingu ahi.
7 jeg som er lysets ophav og mørkets skaper, som gir lykken og skaper ulykken; jeg, Herren, gjør alt dette.
Keiman vah kasema, muthim jong kakoi ahi. Keiman phat phatpet le phat setpet kakoi ahi. Keima hi Pakai hiche ho jouse bolldoh’a chu kahi.
8 Drypp, I himler, fra oven, og fra skyene strømme rettferdighet ned! Jorden skal åpne sig og bære frelse som frukt, og rettferdighet skal den tillike la spire frem. Jeg, Herren, skaper det.
Vo Vanho, kihongdoh’uvin, chule na chonphat nau chu hin bung lhauvin. Leiset hung kikeh len hen, chuteng huhhingna le chonphatna hung kilangdoh khomu diu ahi, keima Pakaiyin kasem ahiuve.
9 Ve den som tretter med sin skaper, et skår blandt andre skår av jord! Kan leret si til ham som former det: Hvad gjør du? Og kan ditt verk si om dig: Han har ingen hender?
Asempa to kinel ngam hon itobang lung hemna ahin todiu hitam? Lei ngan’a kisem bel chun beldengpa chu akinelpi thei ngai jem? Lei nganin ameh nempa jah’a, kingah jengin, nabol khel tai tia asei ngai jem? Bel chun navet kilomo tave, tia aseidi ham?
10 Ve den som sier til sin far: Hvorfor avler du? og til kvinnen: Hvorfor føder du?
Chapang hung peng til chun apa jah’a, ‘Ipi jeh’a anapeng kahim?’Ahilouleh anu koma chu, ‘ipi dinga hitia hi neisem ham?’ati ngai jem?
11 Så sier Herren, Israels Hellige, han som skapte det: Spør mig om de kommende ting! La mig dra omsorg for mine barn og for mine henders verk!
Hiche hi Pakai, Israel Athengpa le na Sempa’n asei jin, “Kachate dinga kathilbol nadoh’a? Ka khut na ka thilbol’ho hi nangma thupeh jal ham?
12 Jeg har gjort jorden, og menneskene på den har jeg skapt; mine hender er det som har utspent himmelen, og all dens hær har jeg latt fremstå.
Keima leiset sempa le asunga chenga mihemte hin sema chu kahi. Ka khut tah’a van thanjol kahin jahdoh ahi. Asunga umho (ahsiho)jouse hi ka thupeh’a kon ahiuve.
13 Jeg har opvakt ham i rettferd, og alle hans veier vil jeg jevne; han skal bygge op min by og løslate mitt bortførte folk, ikke for betaling og ikke for gave, sier Herren, hærskarenes Gud.
Keiman chonphatna lunggon kanei subulhit dinga Cyrus katildoh’a, chule abol dingho kahil ding ahi. Ama’n tohman muding lung gellouva khopi asahdoh kit ding chule ka mite sohchang ho alhadoh ding ahi, tia Keima, Vana Galmi janel Pakai chun ka phondohsa ahitai.
14 Så sier Herren: Egyptens gods og Etiopias vinning og sabeerne, de høivoksne menn, skal komme til dig, og dig skal de tilhøre, dig skal de følge, i lenker skal de gå, og for dig skal de kaste sig ned, dig skal de bønnfalle: Bare hos dig er Gud, og det er ingen annen, ingen annen Gud.
Hiche hi Pakaiyin aseiye: “Nangman Aigupta mite, Ethiopia mite le Sabea mite chunga vai nahom ding ahi. Amaho chu akivei nau thil puma nahenga hung dingu, chule anei hou chu aboncha nanga ding ahije. Amaho chu thih khaova nahena soh’a na kalai ding, na masanga hung dilsu’uva: ‘Pathen’in na’umpi, Ama bou hi Pathen khatseh chu ahin, Pathen adang aumpoi’ tia ahin sei dingu ahi.
15 Sannelig, du er en Gud som skjuler sig, du Israels Gud, du frelser!
Tahbeh mongin, ei-Huhhingpa’u, Vo Israel Pathen, nangman kidangtah’in na natonge.
16 De blir alle sammen til spott og skam; de går alle sammen bort med vanære, avgudsbilledenes mestre.
Akhut them’a milim sema pangho chu kijumso ding ahiuve. Amaho abonuva lungsetna changlou diu ahi.
17 Israel blir frelst ved Herren med en evig frelse; I skal i all evighet ikke bli til spott og skam.
Hinla Pakaiyin ami Israelte chu, tonsot ahuhhingna’a ahuhdoh ding ahi. Tonsot khanglhun keija amaho hi Avella kijumso talouhel dingu chule atomo tah lou hel dingu ahi.
18 For så sier Herren, som skapte himmelen, han som er Gud, han som dannet jorden og gjorde den, han som grunnfestet den, han som ikke skapte den til å være øde, men dannet den til bolig for folk: Jeg er Herren, og det er ingen annen.
Ajeh iham itileh Pathen hi phatah ahi, chule vanho le leiset hi asemin chule ijakai ama muncheh’a akoi ahi. Aman vannoi hi chenna dingin asemin, agoh’a koiden agot ahipoi, Keima Pakai chu kahije ati.
19 Ikke i lønndom har jeg talt, ikke på et sted i et mørkt land; jeg har ikke sagt til Jakobs ætt: Søk mig uten nytte! Jeg, Herren, taler rettferdighet, forkynner det som rett er.
Keiman jalhanga thutep hi ngamtah’a kaphondoh ahin, Keiman munthim ningkoi khatna aguh’a aw’thol’a thusei kahipoi. Keima hi eikimudoh joulou ding hitaleh, keiman Israel techu keima eihol dinguva jong kaseipeh lou ding ahi. Keima Pakaiyin thutah bou kaseija chule adih bou chu kaphondoh ahije.
20 Samle eder og kom, tred frem alle sammen, I som er sloppet unda hedningefolkene! De vet intet de som bærer sine trebilleder og ber til en gud som ikke kan frelse.
Hung unlang chule hung kikhomun, kol kimvella um chitin-nam tinte. Itobang loma ngol hiuva thinga lim asemuva chule ahuhhing thei lou dingu pathen ati hou henga tao hiu vem!
21 Meld og si fra! Ja, la dem rådslå alle sammen! Hvem har kunngjort dette fra fordums tid, forkynt det for lenge siden? Mon ikke jeg, Herren? Og det er ingen annen Gud foruten mig; en rettferdig og frelsende Gud er det ikke foruten mig.
Kihou toh unlang, nachung chang thu’u kiseilhah un. Kikhom khom’unlang ipi sei nom naneiju gel lhauvin. Hicheho hetna dinga hitih chanpihi kon ahetsah hija hitam? Limsem thu hoipenin ahung lhung dingho chu naseipeh khah mongu vem? Keima Pakai sei hilou ham? Ajeh chu Keima tilou Pathen achonpha’a le huhhingpu adang aumpoi. Kei tilou adang koima aumpoi.
22 Vend eder til mig og bli frelst, alle jordens ender! For jeg er Gud, og ingen annen.
Vannoi mite jousen huhhingna dingin eihin veu hen! Ajeh iham itileh keima Pathen kahi, koima dang aum dehpoi.
23 Ved mig selv har jeg svoret, et sannhetsord er utgått av min munn, et ord som ikke skal vende tilbake: For mig skal hvert kne bøie sig, mig skal hver tunge sverge troskap.
Keima kamin panna kihahsel’a kahi. Keiman thutah ka seidoh ahitai, Keima ka thuseija nungtol kit ding ka hitapoi: Khup jouse kahenga hung dilsu dingu chule lei jousen Keima eiphondoh ding ahiuve.
24 Bare i Herren, skal de si om mig, er rettferdighet og styrke; til ham skal de komme, og til skamme skal de bli alle de som brenner av harme mot ham.
Miho chun, “Pakai hi kei dinga ka chonphatna le ka thahatna ahi” tia aphondoh dingu ahi. Chule amatoh kinaho chu akoma hunguva jacha ding ahiuve.
25 Ved Herren skal de få sin rett, og av ham skal de rose sig, hele Israels folk.
Pakaiya Israel chu akhang khanga themchang ding ahiuve, chule Ama’a kisong ding ahiuve.

< Esaias 45 >