1 Johannes 3
1 Se, hvor stor kjærlighet Faderen har vist oss, at vi skal kalles Guds barn; og det er vi. Derfor kjenner verden ikke oss fordi den ikke kjenner ham.
ปศฺยต วยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา อิติ นามฺนาขฺยามเห, เอเตน ปิตาสฺมภฺยํ กีทฺฤกฺ มหาเปฺรม ปฺรทตฺตวานฺ, กินฺตุ สํสารสฺตํ นาชานาตฺ ตตฺการณาทสฺมานฺ อปิ น ชานาติฯ
2 I elskede! nu er vi Guds barn, og det er ennu ikke åpenbaret hvad vi skal bli; vi vet at når han åpenbares, da skal vi bli ham like; for vi skal se ham som han er.
เห ปฺริยตมา: , อิทานีํ วยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา อาสฺมเห ปศฺจาตฺ กึ ภวิษฺยามสฺตทฺ อทฺยาปฺยปฺรกาศิตํ กินฺตุ ปฺรกาศํ คเต วยํ ตสฺย สทฺฤศา ภวิษฺยามิ อิติ ชานีม: , ยต: ส ยาทฺฤโศ 'สฺติ ตาทฺฤโศ 'สฺมาภิรฺทรฺศิษฺยเตฯ
3 Og hver den som har dette håp til ham, han renser sig selv, likesom han er ren.
ตสฺมินฺ เอษา ปฺรตฺยาศา ยสฺย กสฺยจิทฺ ภวติ ส สฺวํ ตถา ปวิตฺรํ กโรติ ยถา ส ปวิโตฺร 'สฺติฯ
4 Hver den som gjør synd, han gjør og lovbrudd, og synden er lovbrudd.
ย: กศฺจิตฺ ปาปมฺ อาจรติ ส วฺยวสฺถาลงฺฆนํ กโรติ ยต: ปาปเมว วฺยวสฺถาลงฺฆนํฯ
5 Og I vet at han er åpenbaret for å bortta våre synder, og synd er ikke i ham.
อปรํ โส 'สฺมากํ ปาปานฺยปหรฺตฺตุํ ปฺรากาศไตตทฺ ยูยํ ชานีถ, ปาปญฺจ ตสฺมินฺ น วิทฺยเตฯ
6 Hver den som blir i ham, synder ikke; hver den som synder, har ikke sett ham og ikke kjent ham.
ย: กศฺจิตฺ ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ส ปาปาจารํ น กโรติ ย: กศฺจิตฺ ปาปาจารํ กโรติ ส ตํ น ทฺฤษฺฏวานฺ น วาวคตวานฺฯ
7 Mine barn! la ikke nogen forføre eder! den som gjør rettferdighet, er rettferdig, likesom han er rettferdig.
เห ปฺริยพาลกา: , กศฺจิทฺ ยุษฺมากํ ภฺรมํ น ชนเยตฺ, ย: กศฺจิทฺ ธรฺมฺมาจารํ กโรติ ส ตาทฺฤคฺ ธารฺมฺมิโก ภวติ ยาทฺฤกฺ ส ธามฺมิโก 'สฺติฯ
8 Den som gjør synd, er av djevelen; for djevelen synder fra begynnelsen. Dertil er Guds Sønn åpenbaret at han skal gjøre ende på djevelens gjerninger.
ย: ปาปาจารํ กโรติ ส ศยตานาตฺ ชาโต ยต: ศยตาน อาทิต: ปาปาจารี ศยตานสฺย กรฺมฺมณำ โลปารฺถเมเวศฺวรสฺย ปุตฺร: ปฺรากาศตฯ
9 Hver den som er født av Gud, gjør ikke synd, fordi hans sæd blir i ham, og han kan ikke synde, fordi han er født av Gud.
ย: กศฺจิทฺ อีศฺวราตฺ ชาต: ส ปาปาจารํ น กโรติ ยตสฺตสฺย วีรฺยฺยํ ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ปาปาจารํ กรฺตฺตุญฺจ น ศกฺโนติ ยต: ส อีศฺวราตฺ ชาต: ฯ
10 På dette kan Guds barn og djevelens barn kjennes; hver den som ikke gjør rettferdighet, er ikke av Gud, heller ikke den som ikke elsker sin bror.
อิตฺยเนเนศฺวรสฺย สนฺตานา: ศยตานสฺย จ สนฺตานา วฺยกฺตา ภวนฺติฯ ย: กศฺจิทฺ ธรฺมฺมาจารํ น กโรติ ส อีศฺวราตฺ ชาโต นหิ ยศฺจ สฺวภฺราตริ น ปฺรียเต โส 'ปีศฺวราตฺ ชาโต นหิฯ
11 For dette er det budskap som I hørte fra begynnelsen, at vi skal elske hverandre,
ยตสฺตสฺย ย อาเทศ อาทิโต ยุษฺมาภิ: ศฺรุต: ส เอษ เอว ยทฺ อสฺมาภิ: ปรสฺปรํ เปฺรม กรฺตฺตวฺยํฯ
12 ikke som Kain, som var av den onde og slo sin bror ihjel. Og hvorfor slo han ham ihjel? Fordi hans gjerninger var onde, men hans brors rettferdige.
ปาปาตฺมโต ชาโต ย: กาพิลฺ สฺวภฺราตรํ หตวานฺ ตตฺสทฺฤไศรสฺมาภิ รฺน ภวิตวฺยํฯ ส กสฺมาตฺ การณาตฺ ตํ หตวานฺ? ตสฺย กรฺมฺมาณิ ทุษฺฏานิ ตทฺภฺราตุศฺจ กรฺมฺมาณิ ธรฺมฺมาณฺยาสนฺ อิติ การณาตฺฯ
13 Undre eder ikke, brødre, om verden hater eder!
เห มม ภฺราตร: , สํสาโร ยทิ ยุษฺมานฺ เทฺวษฺฏิ ตรฺหิ ตทฺ อาศฺจรฺยฺยํ น มนฺยธฺวํฯ
14 Vi vet at vi er gått over fra døden til livet, fordi vi elsker brødrene; den som ikke elsker, blir i døden.
วยํ มฺฤตฺยุมฺ อุตฺตีรฺยฺย ชีวนํ ปฺราปฺตวนฺตสฺตทฺ ภฺราตฺฤษุ เปฺรมกรณาตฺ ชานีม: ฯ ภฺราตริ โย น ปฺรียเต ส มฺฤเตฺยา ติษฺฐติฯ
15 Hver den som hater sin bror, er en manndraper, og I vet at ingen manndraper har evig liv blivende i sig. (aiōnios g166)
ย: กศฺจิตฺ สฺวภฺราตรํ เทฺวษฺฏิ สํ นรฆาตี กิญฺจานนฺตชีวนํ นรฆาติน: กสฺยาปฺยนฺตเร นาวติษฺฐเต ตทฺ ยูยํ ชานีถฯ (aiōnios g166)
16 På det kjenner vi kjærligheten at han satte sitt liv til for oss; også vi er skyldige å sette livet til for brødrene.
อสฺมากํ กฺฤเต ส สฺวปฺราณำสฺตฺยกฺตวานฺ อิตฺยเนน วยํ เปฺรมฺนสฺตตฺตฺวมฺ อวคตา: , อปรํ ภฺราตฺฤณำ กฺฤเต 'สฺมาภิรปิ ปฺราณาสฺตฺยกฺตวฺยา: ฯ
17 Men den som har verdens gods og ser sin bror ha trang og lukker sitt hjerte for ham, hvorledes kan kjærligheten til Gud bli i ham?
สำสาริกชีวิกาปฺราปฺโต โย ชน: สฺวภฺราตรํ ทีนํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺมาตฺ สฺวียทยำ รุณทฺธิ ตสฺยานฺตร อีศฺวรสฺย เปฺรม กถํ ติษฺเฐตฺ?
18 Mine barn! la oss ikke elske med ord eller med tunge, men i gjerning og sannhet!
เห มม ปฺริยพาลกา: , วาเกฺยน ชิหฺวยา วาสฺมาภิ: เปฺรม น กรฺตฺตวฺยํ กินฺตุ การฺเยฺยณ สตฺยตยา ไจวฯ
19 Og på dette skal vi kjenne at vi er av sannheten, og så skal vi stille våre hjerter tilfreds for hans åsyn;
เอเตน วยํ ยตฺ สตฺยมตสมฺพนฺธียาสฺตตฺ ชานีมสฺตสฺย สากฺษาตฺ สฺวานฺต: กรณานิ สานฺตฺวยิตุํ ศกฺษฺยามศฺจฯ
20 for om enn vårt hjerte fordømmer oss, så er Gud større enn vårt hjerte og kjenner alle ting.
ยโต 'สฺมทนฺต: กรณํ ยทฺยสฺมานฺ ทูษยติ ตรฺหฺยสฺมทนฺต: กรณาทฺ อีศฺวโร มหานฺ สรฺวฺวชฺญศฺจฯ
21 I elskede! dersom vårt hjerte ikke fordømmer oss, da har vi frimodighet for Gud,
เห ปฺริยตมา: , อสฺมทนฺต: กรณํ ยทฺยสฺมานฺ น ทูษยติ ตรฺหิ วยมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ ปฺรติภานฺวิตา ภวาม: ฯ
22 og det vi beder om, det får vi av ham; for vi holder hans bud og gjør det som er ham til behag.
ยจฺจ ปฺรารฺถยามเห ตตฺ ตสฺมาตฺ ปฺราปฺนุม: , ยโต วยํ ตสฺยาชฺญา: ปาลยามสฺตสฺย สากฺษาตฺ ตุษฺฏิชนกมฺ อาจารํ กุรฺมฺมศฺจฯ
23 Og dette er hans bud at vi skal tro på hans Sønn Jesu Kristi navn og elske hverandre, således som han bød oss.
อปรํ ตเสฺยยมาชฺญา ยทฺ วยํ ปุตฺรสฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนิ วิศฺวสิมสฺตสฺยาชฺญานุสาเรณ จ ปรสฺปรํ เปฺรม กุรฺมฺม: ฯ
24 Og den som holder hans bud, blir i ham og han i ham; og på dette kjenner vi at han blir i oss, av den Ånd som han gav oss.
ยศฺจ ตสฺยาชฺญา: ปาลยติ ส ตสฺมินฺ ติษฺฐติ ตสฺมินฺ โส'ปิ ติษฺฐติ; ส จาสฺมานฺ ยมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺ ตสฺมาตฺ โส 'สฺมาสุ ติษฺฐตีติ ชานีม: ฯ
