रोमी 14
1 बहसहरूको बारेमा न्याय नगरीकनै विश्वासमा कमजोर हुनेलाई ग्रहण गर ।
യോ ജനോഽദൃഢവിശ്വാസസ്തം യുഷ്മാകം സങ്ഗിനം കുരുത കിന്തു സന്ദേഹവിചാരാർഥം നഹി|
2 एक जनासँग कुनै पनि थोक खाने विश्वास हुन्छ, अर्को जो कमजोर छ, त्यसले सागसब्जी मात्र खान्छ ।
യതോ നിഷിദ്ധം കിമപി ഖാദ്യദ്രവ്യം നാസ്തി, കസ്യചിജ്ജനസ്യ പ്രത്യയ ഏതാദൃശോ വിദ്യതേ കിന്ത്വദൃഢവിശ്വാസഃ കശ്ചിദപരോ ജനഃ കേവലം ശാകം ഭുങ്ക്തം|
3 सबै थोक खानेले सबै थोक नखानेलाई घृणा नगरोस् । अनि सबै थोक नखानेले सबै थोक खानेको न्याय नगरोस् । किनकि उसलाई परमेश्वरले ग्रहण गर्नुभएको छ ।
തർഹി യോ ജനഃ സാധാരണം ദ്രവ്യം ഭുങ്ക്തേ സ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താരം നാവജാനീയാത് തഥാ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താപി സാധാരണദ്രവ്യഭോക്താരം ദോഷിണം ന കുര്യ്യാത്, യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തമ് അഗൃഹ്ലാത്|
4 अरूको नोकरको न्याय गर्ने तिमी को हौ? यो त्यसको मालिकको सामु नै खडा हुन्छ वा पतन हुन्छ । तर त्यसलाई खडा गराइनेछ, किनकि प्रभु त्यसलाई खडा गराउन सक्षम हुनुहुन्छ ।
ഹേ പരദാസസ്യ ദൂഷയിതസ്ത്വം കഃ? നിജപ്രഭോഃ സമീപേ തേന പദസ്ഥേന പദച്യുതേന വാ ഭവിതവ്യം സ ച പദസ്ഥ ഏവ ഭവിഷ്യതി യത ഈശ്വരസ്തം പദസ്ഥം കർത്തും ശക്നോതി|
5 एक जनाले कुनै दिनलाई अर्कोभन्दा मूल्यको मान्छ । अर्कोले हरेक दिनलाई समान रूपमा लिन्छ । हेरक आ-आफ्नै मनमा विश्वस्त होस् ।
അപരഞ്ച കശ്ചിജ്ജനോ ദിനാദ് ദിനം വിശേഷം മന്യതേ കശ്ചിത്തു സർവ്വാണി ദിനാനി സമാനാനി മന്യതേ, ഏകൈകോ ജനഃ സ്വീയമനസി വിവിച്യ നിശ്ചിനോതു|
6 जसले कुनै दिन पालन गर्छ, त्यसले प्रभुकै निम्ति पालन गर्छ, र जसले खान्छ, त्यसले प्रभुकै निम्ति खान्छ, किनकि त्यसले परमप्रभुलाई धन्यवाद दिन्छ । जसले खाँदैन, त्यसले प्रभुकै निम्ति खानबाट आफूलाई रोक्छ ।
യോ ജനഃ കിഞ്ചന ദിനം വിശേഷം മന്യതേ സ പ്രഭുഭക്ത്യാ തൻ മന്യതേ, യശ്ച ജനഃ കിമപി ദിനം വിശേഷം ന മന്യതേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യാ തന്ന മന്യതേ; അപരഞ്ച യഃ സർവ്വാണി ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാണി ഭുങ്ക്തേ സ പ്രഭുഭക്തയാ താനി ഭുങ്ക്തേ യതഃ സ ഈശ്വരം ധന്യം വക്തി, യശ്ച ന ഭുങ്ക്തേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യൈവ ന ഭുഞ്ജാന ഈശ്വരം ധന്യം ബ്രൂതേ|
7 किनकि हामी कोही पनि आफ्नै लागि जिउँदैनौँ र कोही पनि आफ्नै निम्ति मर्दैनौँ ।
അപരമ് അസ്മാകം കശ്ചിത് നിജനിമിത്തം പ്രാണാൻ ധാരയതി നിജനിമിത്തം മ്രിയതേ വാ തന്ന;
8 किनकि यदि हामी जिउँछौँ भने, प्रभुकै निम्ति जिउँछौँ र यदि हामी मर्छौं भने, हामी प्रभुकै निम्ति मर्छौं । त्यसैले, हामी चाहे जिऔँ वा मरौँ, हामी प्रभुकै हौँ ।
കിന്തു യദി വയം പ്രാണാൻ ധാരയാമസ്തർഹി പ്രഭുനിമിത്തം ധാരയാമഃ, യദി ച പ്രാണാൻ ത്യജാമസ്തർഹ്യപി പ്രഭുനിമിത്തം ത്യജാമഃ, അതഏവ ജീവനേ മരണേ വാ വയം പ്രഭോരേവാസ്മഹേ|
9 यही उद्देश्यको निम्ति ख्रीष्ट मर्नुभयो र फेरि जीवित हुनुभयो, ताकि उहाँ मरेका र जीवितहरू दुवैका प्रभु हुन सक्नुभएको होस् ।
യതോ ജീവന്തോ മൃതാശ്ചേത്യുഭയേഷാം ലോകാനാം പ്രഭുത്വപ്രാപ്ത്യർഥം ഖ്രീഷ്ടോ മൃത ഉത്ഥിതഃ പുനർജീവിതശ്ച|
10 तर तिमीहरू किन आफ्नो भाइको न्याय गर्छौ? अनि तिमी किन आफ्नो भाइलाई तुच्छ ठान्छौ? किनकि हामी सबै परमेश्वरको न्याय आसनको सामु खडा हुनेछौँ ।
കിന്തു ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതോ ദൂഷയസി? തഥാ ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതസ്തുച്ഛം ജാനാസി? ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിചാരസിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ സർവ്വൈരസ്മാഭിരുപസ്ഥാതവ്യം;
11 किनकि यस्तो लेखिएको छ, परमप्रभु भन्नुहुन्छ, “जस्तो म जीवित छु, मेरो निम्ति हरेक घुँडा टेक्नेछ र हरेक जिब्रोले परमप्रभुको प्रशंसा गर्नेछ ।”
യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, പരേശഃ ശപഥം കുർവ്വൻ വാക്യമേതത് പുരാവദത്| സർവ്വോ ജനഃ സമീപേ മേ ജാനുപാതം കരിഷ്യതി| ജിഹ്വൈകൈകാ തഥേശസ്യ നിഘ്നത്വം സ്വീകരിഷ്യതി|
12 यसैले, हामी हरेकले परमेश्वर स्वयम्लाई लेखा दिनुपर्नेछ ।
അതഏവ ഈശ്വരസമീപേഽസ്മാകമ് ഏകൈകജനേന നിജാ കഥാ കഥയിതവ്യാ|
13 यसकारण, एक-अर्काको न्याय नगरौँ, तर बरु, यो अठोट गरौँ, कि हामी कसैले आफ्नो भाइको निम्ति ठेस लाग्ने थोक वा पासो राख्नेछैनौँ ।
ഇത്ഥം സതി വയമ് അദ്യാരഭ്യ പരസ്പരം ന ദൂഷയന്തഃ സ്വഭ്രാതു ർവിഘ്നോ വ്യാഘാതോ വാ യന്ന ജായേത താദൃശീമീഹാം കുർമ്മഹേ|
14 म यो जान्दछु र म प्रभु येशूमा विश्वास गर्दछु, कि कुनै पनि थोक आफैँ अशुद्ध हुँदैन । जसले कुनै थोकलाई अशुद्ध भनी ठान्छ, त्यसको निम्ति मात्र यो अशुद्ध हुनेछ ।
കിമപി വസ്തു സ്വഭാവതോ നാശുചി ഭവതീത്യഹം ജാനേ തഥാ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാപി നിശ്ചിതം ജാനേ, കിന്തു യോ ജനോ യദ് ദ്രവ്യമ് അപവിത്രം ജാനീതേ തസ്യ കൃതേ തദ് അപവിത്രമ് ആസ്തേ|
15 यदि खानाले गर्दा तिम्रो भाइलाई चोट पुग्छ भने, तिमी प्रेममा चलिरहेका छैनौ । जसको निम्ति ख्रीष्ट मर्नुभयो त्यसलाई तिम्रो खानाले नष्ट नपार ।
അതഏവ തവ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തവ ഭ്രാതാ ശോകാന്വിതോ ഭവതി തർഹി ത്വം ഭ്രാതരം പ്രതി പ്രേമ്നാ നാചരസി| ഖ്രീഷ്ടോ യസ്യ കൃതേ സ്വപ്രാണാൻ വ്യയിതവാൻ ത്വം നിജേന ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തം ന നാശയ|
16 यसैले, तिम्रा असल कार्यहरूले तिनीहरूलाई गिल्ला गर्ने नतुल्याओस् ।
അപരം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമം കർമ്മ നിന്ദിതം ന ഭവതു|
17 किनकि परमेश्वरको राज्य खाने र पिउनेबारे होइन, तर पवित्र आत्मामा धार्मिकता, शान्ति र आनन्दबारे हो ।
ഭക്ഷ്യം പേയഞ്ചേശ്വരരാജ്യസ്യ സാരോ നഹി, കിന്തു പുണ്യം ശാന്തിശ്ച പവിത്രേണാത്മനാ ജാത ആനന്ദശ്ച|
18 किनकि यसरी ख्रीष्टको सेवा गर्ने व्यक्ति परमेश्वरको निम्ति ग्रहणयोग्य र मानिसहरूद्वारा समर्थन गरिएको हुन्छ ।
ഏതൈ ര്യോ ജനഃ ഖ്രീഷ്ടം സേവതേ, സ ഏവേശ്വരസ്യ തുഷ്ടികരോ മനുഷ്യൈശ്ച സുഖ്യാതഃ|
19 यसैले, शान्तिका कुराहरूका र एक-अर्कालाई निर्माण गर्ने कुराहरूका पाछि लागौँ ।
അതഏവ യേനാസ്മാകം സർവ്വേഷാം പരസ്പരമ് ഐക്യം നിഷ്ഠാ ച ജായതേ തദേവാസ്മാഭി ര്യതിതവ്യം|
20 खानाको कारणले परमेश्वरको कामलाई नष्ट नगर । वास्तवमा सबै थोक शुद्ध छन्, तर जसले खान्छ र त्यसलाई ठेस खान लगाउँछ, त्यसको निम्ति यो दुष्टता हो ।
ഭക്ഷ്യാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ കർമ്മണോ ഹാനിം മാ ജനയത; സർവ്വം വസ്തു പവിത്രമിതി സത്യം തഥാപി യോ ജനോ യദ് ഭുക്ത്വാ വിഘ്നം ലഭതേ തദർഥം തദ് ഭദ്രം നഹി|
21 मासु नखानु, मद्यपान नगर्नु, र आफ्नो भाइलाई चोट पुर्याउने कुनै पनि कुरा नगर्नु असल हो ।
തവ മാംസഭക്ഷണസുരാപാനാദിഭിഃ ക്രിയാഭി ര്യദി തവ ഭ്രാതുഃ പാദസ്ഖലനം വിഘ്നോ വാ ചാഞ്ചല്യം വാ ജായതേ തർഹി തദ്ഭോജനപാനയോസ്ത്യാഗോ ഭദ്രഃ|
22 तिमीसँग यी विशेष विश्वासहरू छन्, तिनीहरूलाई आफू र परमेश्वरको बिचमा नै राख । आफैँ मञ्जुर भएको कुरामा आफैँलाई दोषी नतुल्याउने मानिस धन्यको हो ।
യദി തവ പ്രത്യയസ്തിഷ്ഠതി തർഹീശ്വരസ്യ ഗോചരേ സ്വാന്തരേ തം ഗോപയ; യോ ജനഃ സ്വമതേന സ്വം ദോഷിണം ന കരോതി സ ഏവ ധന്യഃ|
23 जसले शङ्का गरेर खान्छ, यो विश्वासबाट नभएको हुनाले त्यो दोषी ठहरिन्छ । अनि जे विश्वासबाट आएको होइन, त्यो पाप हो ।
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സംശയ്യ ഭുങ്ക്തേഽർഥാത് ന പ്രതീത്യ ഭുങ്ക്തേ, സ ഏവാവശ്യം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി, യതോ യത് പ്രത്യയജം നഹി തദേവ പാപമയം ഭവതി|
