मर्कूस 4
1 फेरि उहाँले समुद्रको छेउमा सिकाउन थाल्नुभयो । अनि धेरै ठुलो भिड उहाँको वरिपरि भेला भयो । त्यसैले, उहाँ समुद्रमा भएको एउटा डुङ्गामा चढ्नुभयो र बस्नुभयो । सबै भिड समुद्र किनारको छेउमा थिए ।
यीशु फिरी गलील झिला दे बखे उपदेश देणा लग्गा, कने ओथु इतणी भरी भीड़ गिठी होई गेई, की सै झिला च इक किस्तिया पर चढ़ी करी बेई गिया, कने सारे लोक झिला दे बखे खड़ोई रे।
2 उहाँले तिनीहरूलाई धेरै कुरा दृष्टान्तमा सिकाउनुभयो र सिकाउँदै गर्दा उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो,
कने सै उना जो कहाणी सुणाणा लग्गा, कने अपणे उपदेश च उना ने बोलया,
3 “सुन, बिउ छर्ने बिउ छर्न निस्क्यो ।
“सुंणा इक किसान अपणे खेतरे च बी रांणे तांई गिया।
4 त्यसले बिउ छर्दा केही बिउ बाटोमा परे र चराहरू आएर ती बिउहरू खाइदिए ।
रांदे बेले थोड़े बी रस्ते दे बखे पेई गे कने सै तां पंछियां आई करी चुगी ले।
5 अरू बिउहरूचाहिँ त्यति माटो नभएको ढुङ्गेनी जमिनमा परे । तिनीहरू तुरुन्तै उम्रिए, किनभने त्यहाँ माटो गहिरो थिएन ।
कने थोड़े बी पथरलिया जमिना पर पे जिथू उसयो जादा मिटी नी मिली, कने जादा मिटी नी होणे दिया बजा ने तौली लूंगी पै।
6 तर जब घाम लाग्यो, तिनीहरू ओइलाए, अनि तिनीहरूको जरा नभएकोले र ती सुकिहाले ।
कने जालू खड़ी धुप पेई, तां सै फकुई गे, क्योंकि उना दियां जड़ा डुगियां नी थियां तां सै सुकी गे।
7 अरू बिउहरू काँढाका झाङहरूमा परे । काँढाका झाङहरू बढे, र ती निसासिए, अनि तिनीहरूले कुनै फल फलाएनन् ।
कने थोड़े बी झिल्लां च पे, कने जालू झिल्ल बदे तां उना सै बी डकी ले, कने उना फल नी दिता।
8 अरू बिउहरू असल जमिनमा परे, र यो बढ्दै र हुर्कंदै गर्दा फल फलाए, केहीले तिस गुणा, साठी गुणा र सय गुणाभन्दा बढी फल फलाए ।”
पर थोड़े बी खरिया जमिना पर पे, कने सै बी लुंगे, कने मते सारे फल देणेबाले होए; केईयां ती गुणा, केईयां सठ गुणा, केईयां सौ गुणा।”
9 अनि उहाँले भन्नुभयो, “जसको सुन्ने कान छ, त्यसले सुनोस् ।”
तालू उनी बोलया, “जिस बाल सुणने तांई कन्न न सै ध्यान लाईकरी गल्लां जो सुणे, कने इसा गल्ला जो समझी ले।”
10 येशू एकलै हुनुहुँदा उहाँका नजिकका मानिसहरू र बाह्र जना चेलाले उक्त दृष्टान्तको बारेमा उहाँसँग सोधे ।
जालू यीशु किल्ला रेई गिया, तां बाहरा चेले कने जड़े सोगी थे सै उसला इसा कहाणिया दा मतलब पुछणा लग्गे।
11 उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, तिमीहरूलाई परमेश्वरको राज्यको रहस्य दिइएको छ । तर बाहिरकाहरूलाई हरेक कुरा दृष्टान्तहरूमा दिइएको छ ।
उनी उना जो बोलया, “तुसां तां परमेश्वरे दे राज्य दियां छुपियां होईयां सच्चियां गल्लां दसियां न, पर ऐ कहाणी बाहरे बाले लोकां तांई थी, सै जड़े मिजों पर भरोसा नी रखदे।
12 त्यसैले, जब तिनीहरूले हेर्छन्, हो, तिनीहरूले हेर्छन्, तर देख्दैनन्, र जब तिनीहरूले सुन्छन्, हो, तिनीहरूले सुन्छन्, तर बुझ्दैनन्, नत्रता तिनीहरू फर्कन्थे र परमेश्वरले तिनीहरूलाई क्षमा गर्नुहुने थियो ।”
जियां कि पवित्रशास्त्र च लिखया है, सै तिनां जो मिलदे होए भी नी मिलदा कन्ना ने सुणदे होए भी सै नी सुणदे कने समझदे; इयां नी होऐ की सै अपणे बुरे कम्मा जो छडी देन, कने उना जो माफ करणा पोऐ।”
13 अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “के तिमीहरूले यो दृष्टान्त बुझ्दैनौ? त्यसो भए, तिमीहरूले अरू दृष्टान्तहरू कसरी बुझ्नेछौ?”
फिरी यीशुऐ उना जो बोलया, “तुसां इना गल्लां जो नी समझगे, तां फिरी तुसां होरा कहाणियां जो कियां समझगे।
14 बिउ छर्नेले वचन छर्छ ।
इसा कहाणिया दा ऐ मतलव है, बी राणे बाला इयोदिया है जियां कोई परमेश्वरे दे बचना दा प्रचार लोकां च करदा है।
15 वचन छर्दा बाटोतिर परेका केही बिउ यी नै हुन् । जब तिनीहरूले वचन सुन्छन्, र तुरुन्तै शैतान आउँछ र तिनीहरूमा छरिएका वचन खोसेर लैजान्छ ।
जड़ा बी रसते च पिया उदी तुलना उना लोकां ने कितियो है, जड़ा परमेश्वर दे बचन सुणदे न। पर शैतान झट पट जादां कने उना दे मने ला बचन कडी दिन्दा है जड़ा उना सुणया था।
16 ढुङ्गेनी जमिनमा छरिएका केही बिउचाहिँ यी नै हुन्, जब तिनीहरूले वचन सुन्छन्, तिनीहरूले यसलाई तुरुन्तै आनन्दसाथ ग्रहण गर्छन् ।
कने थोड़े लोक उस पथरे वालिया जमिना सांई न जिथू बी पिया था, ऐ सै माणु न, जड़े बचना जो सुणीकरी उना जो झट खुशिया ने ग्रहण करी लेंदे न।
17 तिनीहरूको आफ्नो कुनै जरा हुँदैन, तर केही समयसम्म मात्र टिक्छन् । वचनको कारणले सङ्कष्ट वा सतावट आउँदा तिनीहरूले तुरुन्तै ठेस खान्छन् ।
पर परमेश्वर दे बचना जो मने दिया गहराईया च बदणा नी दिन्दे, उदे बाद जालू बचने दिया बजा ने उना पर कला क्लेश या परेशानी होंदी है, तां सै बचना ला पिच्छे हट्टी जांदे न।
18 अरूहरूचाहिँ ती हुन्, जो काँढाका झाङहरूका माझमा छरिएका छन् । तिनीहरूले वचन सुन्छन्,
जड़े बी झिल्लां च पियो न, ऐ सै माणु न जिना बचन सुणया,
19 तर संसारको फिक्री, धन-सम्पत्तिको छल र अन्य कुराहरूको लालसा प्रवेश गर्छन् जसले वचनलाई निसासिदिन्छन् र यो फलदायी हुँदैन । (aiōn g165)
पर सै संसारे दियां चिंता जो लेईकरी दुखी, कने संसारिक चिंजा दिया मोहमाया च फसी जांदे न, ऐ सब कुछ परमेश्वरे दे बचन च रुकावट पांदा है। कने सै बचन उना तांई फायदेमंद नी होंदा। (aiōn g165)
20 असल जमिनमा छरिएका बिउहरूचाहिँ ती नै हुन् । तिनीहरूले वचन सुन्छन्; यसलाई ग्रहण गर्छन् अनि केहीले तिस गुणा, केहीले साठी गुणा र केहीले सय गुणा फल फलाउँछन् ।”
कने जड़े बी खरिया जमिना पर रायो थे, ऐ सै माणु न, जड़े बचन सुणीकरी ग्रहण करदे न, कने फल दिन्दे न, कोई ती गुणा, कोई सठ गुणा, कने कोई सौ गुणा।”
21 येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “के तिमीहरूले बत्तीलाई पाथीमुनि अथवा खाटमुनि राख्न घरभित्र ल्याउँछौ? तिमीहरूले यसलाई ल्याउँछौ र सामदानमाथि राख्छौ ।
यीशुऐ उना जो बोलया, “क्या कोई दिय्ये जो जल्लाई करी उसयो इक टोकरू या मंजोलिया दे जिक इस तांई रखदा है की उदिया लौई जो लुकाई सके? ना जरा भी नी। दिय्ये जो ताके उपर रखदे न, जिथू ला उदी लोअ चमकी सके।”
22 किनभने प्रकट नहुने गरी कुनै पनि कुरा लुकाइएको छैन, र खुलस्त नै नहुने कुनै पनि गुप्त कुरा छैन ।
क्योंकि जड़ा कुछ भी लुकया है, सै सामणे करणा; कने हर इक गुप्त गल्ल सामणे आई जाणी है।
23 यदि कसैको सुन्ने कान छ भने, त्यसले सुनोस् ।”
“जिस बाल सुणने तांई कन्न न सै ध्यान लाईकरी गल्ला जो सुणे, कने इसा गल्ला जो समझी ले।”
24 उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूले जे सुन्छौ, किनभने त्यसमा ध्यान देओ, किनभने जुन नापले तिमीहरू नाप्छौ, त्यही नापले तिमीहरूलाई पनि नापिनेछ (मापन गरिनेछ), र यो तिमीहरूलाई थपिनेछ ।
यीशुऐ उना जो बोलया, “ध्यान रखा, की जितणा तुसां ध्याने ने बचना जो सुणगे, तुसां जो उतणा ही जादा समझ ओणा है, उदे साबे ने परमेश्वरे तुहांजो देणा है। जिस नापे ने तुसां नापदे न उसी नापे ने तुहाड़े तांई नापया जाणा है, कने तुसां जो जादा दितया जाणा है।
25 किनभने जोसँग छ, त्यसलाई अझ बढ्ता गरी दिइनेछ र जोसँग छैन, त्यससँग भएको पनि खोसिनेछ ।”
जिना बाल जड़ा परमेश्वर सिखांदा है उसयो समझणे दी इच्छा है, उना जो परमेश्वरे होर समझ देणी, पर जड़ा समझणे दी इच्छा नी रखदा, की मैं क्या सिखादां, तां सै जड़ा समझया है, परमेश्वरे उसला सै भी लेई लेणा।”
26 येशूले भन्नुभयो, “परमेश्वरको राज्य जमिनमा बिउ छर्ने मानिसजस्तो हो ।
यीशुऐ उना जो बोलया, “परमेश्वरे दा राज्य ऐसा है, जियां कोई किसान खेतरे च बी रांदा है,
27 ऊ रातमा सुत्छ अनि दिन भएपछि उठ्छ, अनि कसरी भयो भन्ने उसले नजाने पनि बिउ उम्रन्छ र बढ्छ ।
जालू उनी बी राई दिते उनी फिरी दुबारा मुड़ी करी बी नी दिखया कने अपणे रोजाने बाले कम्मा करदा रिया। पर जड़ा उनी बी राऐ थे, सै बी लुंगे कने बड्डे होए, कने से जाणदा भी नी की ऐ कियां होया।
28 जमिन आफैँले अन्न (फल) फलाउँछः पहिला टुसा पलाउँछ, त्यसपछि बाला लाग्छ अनि बालामा अन्न पाक्छ ।
धरती अपु ही फल दिन्दी है, पेहले लूंगा, फिरी सिल्ले, फिरी सिल्यां च तैयार दांणा।
29 जब अन्न पाक्छ, तुरुन्तै उसले त्यसलाई हँसियाले काट्छ, किनभने कटनीको समय आएको छ ।”
पर जालू सै दाणे पकी जांदे न, तालू सै किसान ओंदा कने दराटिया ने बडणा लगदा, क्योंकि बडणे दा बकत आई गिया था।”
30 उहाँले भन्नुभयो, “हामीले परमेश्वरको राज्यलाई केसँग तुलना गर्ने अथवा यसलाई व्याख्या गर्न कुन दृष्टान्त प्रयोग गर्न सकिन्छ?
फिरी यीशुऐ कहाणी सुणाई, “असां परमेश्वरे दे राज्य दी तुलना इयां करी सकदे न, जियां तुसां जो मैं कहाणी दसदा।
31 यो रायोको (तोरीको) बिउजस्तो हो । यसलाई छर्दा पृथ्वीका बिउहरूमध्ये यो सबैभन्दा सानो हुन्छ ।
कने परमेश्वर दा राज्य धरती दे सारे बियां ला सबला छोटे बी राईऐ दे बियां सांई है।
32 तैपनि यसलाई छरेपछि यो बढ्छ र बगैँचाका सबै बिरुवाभन्दा ठुलो हुन्छ । यसमा ठुला हाँगाहरू पलाउँछ, ताकि आकाशमा उड्ने चराहरूले त्यसको छहारीमा गुँड बनाउन सकून् ।
पर जालू जमिना च रांदे न, तां सै उगी करी सारे साग पतरां ला बडा होई जांदा है, कने उदियां इतणियां बडियां डालियाँ निकलदियां न की अम्बरे दे पंछी भी उदिया छोआं च रेहणे तांई डालियाँ च घोंसले बणाई सकदे न।”
33 यस्ता धेरै दृष्टान्तद्वारा तिनीहरूले बुझ्न सक्नेसम्म उहाँले तिनीहरूलाई वचन सुनाउनुभयो ।
कने सै लोकां जो परमेश्वरे दे राज्य दे बारे च दसणे तांई हरबरी कहाणिया दा इस्तेमाल करदा था, जड़ियां उना जो समझ आई जान।
34 अनि उहाँले दृष्टान्तविना केही बताउनुभएन । तर उहाँ गुप्तमा हुनुहुँदा उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई सबै कुरा व्याख्या गरिदिनुभयो ।
कने सै हमेशा परमेश्वरे दे राज्य दियां गल्लां कहाणिया च बोलदा था, पर जालू सै किल्ला होंदा था, तां सै अपणे चेलयां जो सारियां गल्लां दसदा था।
35 त्यो दिन जब साँझ पर्यो, उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तालको पारिपट्टि जाऔँ ।”
उसी दिने सझां दे बेले, उनी अपणे चेलयां ने बोलया, “ओआ, असां गलील झीला दे पार चलदे न।”
36 त्यसैले, तिनीहरूले येशूलाई साथैमा लिएर त्यो भिडलाई छोडी राखेर गए, किनकि उहाँ पहिले नै डुङ्गामा हुनुहुन्थ्यो । उहाँसँग अरू डुङ्गाहरू पनि साथमा थिए ।
कने चेले भी भिड़ा जो छडी करी उसा किस्तिया पर चढ़ी गे, जिसा पर यीशु बैठया था। कने सै यीशुऐ जो अपणे कने लेई गे। ओथु उना सोगी होर भी किस्तियां थियां।
37 त्यहाँ भयङ्कर आँधी चल्न थाल्यो र छालहरू डुङ्गामा पस्न लागे, अनि डुङ्गा पानीले भरिन लाग्यो ।
तालू सै झीला जो पार करा दे थे, तां बड़ा भरी तूफान आया कने लेहरां किस्ती ने बजियां, किस्तिया च पाणी भरुईया कने किस्ती डुबणे वाली थी।
38 तर येशू डुङ्गाको पछिल्लो भागमा सिरानी लगाएर मस्त निदाउनुभएको थियो । तिनीहरूले भने, “गुरुज्यू, हामी मर्न लागिसक्दा पनि तपाईंलाई वास्ता छैन?”
कने यीशु पिछले हिस्से च सुतया था, तालू उना उसयो जगाई करी बोलया, “गुरू जी, तिजो क्या साड़ी कोई फिकर नी है, की असां मरणे बाले न?”
39 अनि उहाँ ब्युँझनुभयो र बतासलाई हप्काउनुभयो अनि समुद्रलाई भन्नुभयो, “शान्त हो र रोकिजा ।” अनि बतास चल्न रोकियो र त्यहाँ सन्नाटा छायो ।
तालू उनी उठी करी तुफाने जो डांटया, कने लेरां जो बोलया, “शांत रिया, रुकी जा!” कने हवा रुकी गेई कने झील शांत होई गेई।
40 उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू किन डराएको? के तिमीहरूसँग अझै विश्वास छैन?”
कने उनी तालू चेलयां ला पुछया, “तुसां कजो डरदे न? क्या तुहांजो हले दीकर मिंजो पर भरोसा नी है?”
41 तिनीहरू साह्रै डराए र एकले अर्कालाई भने, “यिनी को हुन्, किनभने बतास र समुद्रले पनि यिनले भनेको मान्छन्?”
सै बड़े भरी डरी गे कने अपु चे बोलणा लग्गे, “ऐ कदिया माणु है? ऐथू तक की तूफान कने लैहरां भी इदा हुकम मंदे न।”
