Romans 7
1 Nohoile bhai khan, apuni khan pora najane naki (kelemane kun niyom jani kene ase taikhan logote moi koi ase), ekjon manu jinda thaka tak niyom pora taike bandi kene thake?
O hindi ba ninyo nalalaman, mga kapatid (sapagkat nagsasalita ako sa mga taong may alam tungkol sa kautusan), na ang kautusan ang namamahala sa isang tao habang siya ay nabubuhay?
2 Kelemane, ekjon shadi kori kene thaka maiki to tai laga mota jinda thaka tak tai laga niyom hisab te thake, kintu jodi tai laga mota mori jai, titia tai shadi kori kene thaka niyom pora ajad hoijai.
Sapagkat itinatali ng kautusan ang asawang babae sa kaniyang asawa habang siya ay nabubuhay, ngunit kung mamatay ang asawang lalaki, malaya na siya sa kautusan ng pag-aasawa.
3 Thik etu nisena, jodi tai mota jinda thaki kene, dusra ekjon logot thaki jaile taike bebichari eneka kobo. Kintu jodi tai laga mota mori jai, tai niyom pora ajadi paise aru etu pichete, jodi tai dusra mota logot shadi korile bhi, tai bebichar nohoi.
Kung gayon, habang nabubuhay pa ang kaniyang asawang lalaki, kapag nakipamuhay siya sa ibang lalaki, tatawagin siyang mangangalunya. Ngunit kung namatay ang asawang lalaki, malaya na siya sa kautusan, kaya hindi na siya isang mangangalunya kung namumuhay siya kasama ang ibang lalaki.
4 Etu nisena, moi laga bhai khan, apuni khan ke bhi Khrista laga gaw dwara niyom te mori jaise. Etu huwa pora, Tai kunke mora pora jinda hoise, Tai logot te amikhan ekjon-ekjon milai loi kene, amikhan Isor nimite phol dhoribo karone ase.
Kaya, aking mga kapatid, naging patay kayo sa batas sa pamamagitan ng katawan ni Cristo. Ito ay upang maaari kayong makisama sa iba, iyan ay, sa kaniya na binuhay mula sa patay, upang sa gayon maaari tayong magsipagbunga para sa Diyos.
5 Kelemane kitia amikhan gaw mangso te thakise, niyom pora amikhan paap laga itcha to uthai dikene, amikhan laga gaw alag-alag bhag te kaam kori thakise aru etu pora mora laga phol dhuri thakise.
Sapagkat noong tayo ay nasa laman, ang mga makasalanang pagnanasa ay naging buhay sa ating mga bahagi sa pamamagitan ng kautusan na magbibigay ng bunga sa kamatayan.
6 Kintu ki pora amikhan ke dhuri kene aru bandhi kene thakise amikhan etu niyom pora etiya mukti paise. Etu nimite likhi thaka purana niyom pora nohoi, kintu Atma laga notun jibon te amikhan sewa koribo nimite.
Ngunit ngayon, pinakawalan na tayo mula sa kautusan. Namatay tayo sa kung ano ang dating humahawak sa atin. Ito ay upang makapaglingkod tayo sa panibagong Espiritu at hindi sa kalumaan ng sulat.
7 Tinehoile etiya amikhan pora ki kobo? Kanun to paap ase naki? Kitia bhi nohobi. Hoilebi, jodi etu niyom pora nohoi koile, moi paap to najani bole thakise. Kelemane niyom pora “Apuni lalos nakuribo” eneka likhi nai koile, moi lalos kora ki ase najani bole ase.
Kaya ano ang sasabihin natin? Ang kautusan ba mismo ay kasalanan? Huwag nawa itong mangyari. Gayunpaman, hindi ko sana malalaman ang kasalanan, kung hindi dahil sa kautusan. Sapagkat hindi ko sana malalaman ang tungkol sa kasakiman kung hindi sinabi ng kautusan na, “Huwag kang maging sakim”.
8 Kintu paap pora hukum kotha ki ase etu loi kene moike bisi lalos kori bole dise. Kelemane, niyom nathakile, paap nijor to mori kene he ase.
Ngunit kinuha ng kasalanan ang pagkakataon sa pamamagitan ng kautusan at nagdala sa akin ng bawat masamang pagnanasa. Sapagkat kung walang kautusan, patay ang kasalanan.
9 Moi niyom nathaka age te ekbar to jinda thakise, kintu kitia hukum ahise, paap to arubi jinda hoise,
Minsan akong nabuhay na wala ang kautusan, ngunit nang dumating ang kautusan, muling nabuhay ang kasalanan at namatay ako.
10 aru moi morise. Juntu hukum hisab te jibon anibole kotha thakisele, utu to ulta, moi nimite, mora he anise.
Ang kautusan na magdadala sana ng buhay ay naging kamatayan para sa akin.
11 Kelemane paap pora etu hukum to loi kene moike thogaise. Aru hukum dwara moike morai dise.
Sapagkat kinuha ng kasalanan ang pagkakataon sa pamamagitan ng kautusan at nilinlang ako. Sa pamamagitan ng kautusan, pinatay ako ng kasalanan.
12 Etu karone niyom to pobitro ase, aru hukum to pobitro ase, aru dharmik aru bhal ase.
Kaya banal ang kautusan at ang utos ay banal, matuwid at mabuti.
13 Tinehoile, ki bhal ase etu pora he moike mrityu anidise naki? Eneka hobo nadibi. Kintu etu paap pora, ki bhal ase etu loi kene moike morai dibole thakise. Titia hoile he paap to paap ase eneka janibo, aru paap to bisi biya ase eneka hukum pora dikhai dibo nimite thakise.
Kaya, ang mabuti nga ba ay naging kamatayan sa akin? Huwag nawa itong mangyari. Ngunit ang kasalanan, upang maipakitang ito ay kasalanan sa pamamagitan ng mabuti, ay nagdala ng kamatayan sa akin. Ito ay upang sa pamamagitan ng kautusan, maaaring ang kasalanan ay maging kasalanang walang kapantay.
14 Kelemane amikhan jane niyom to atmik ase, kintu moi gaw mangso laga ase. Aru moike paap laga sewkai te bikiri korise.
Sapagkat alam natin na ang kautusan ay espirituwal, ngunit ako ay sa laman. At ipinagbili akong alipin sa ilalim ng kasalanan.
15 Nijor pora ki kaam kore, moi bujhi bo napare. Kelemane moi ki itcha ase, etu moi nakore. Kintu ki moi ghin kore, etu he moi kori thake.
Sapagkat hindi ko talaga maintindihan ang aking ginagawa. Sapagkat hindi ko ginagawa ang nais kong gawin, at ang ayaw kong gawin ay siya namang aking ginagawa.
16 Jodi moi ki bhal napai etu he kori thake, titia niyom to bhal ase eneka moi nijor pora niyom kowa mani loi ase.
Ngunit kung ginagawa ko ang ang ayaw kong gawin, sumasang-ayon ako sa kautusan, na ang kautusan ay mabuti.
17 Etu karone ki kori ase etu etiya moi nohoi, kintu moi logote jivit thaka paap pora he ase.
Ngunit ngayon hindi na ako ang gumagawa nito, kundi ang kasalanang nananahan sa akin.
18 Kelemane moi laga gaw mangso logot te thaka to bhal eku nai, etu moi jani ase. Kelemane ki hosa ase etu kori bole moi itcha ase kintu etu kori lobole takot he nai.
Sapagkat alam ko na sa akin, sa aking laman, ay walang nananahang mabuti. Sapagkat ang kagustuhan para sa mabuti ay nasa akin, ngunit hindi ko ito magawa.
19 Kelemane bhal kaam ki moi kori bole itcha ase, etu nakore, kintu ki paap moi kori bole mon nai, etu he moi kori thake.
Sapagkat ang mabuti na nais ko ay hindi ko ginagawa, ngunit ang masama na ayaw ko, ang ginagawa ko.
20 Etiya jodi moi kori bole mon nathaka kori ase koile, etu moi nohoi, kintu moi logot te jivit thaka paap pora he kori ase.
Ngayon kung ginagawa ko ang ayaw kong gawin, kung gayon hindi na ako ang gumagawa nito, kundi ang kasalanang namumuhay sa akin.
21 Etu hoile, moi bujhi pai ase, moi bhal kaam to kori bole itcha ase, kintu utu paap moi logote ase.
Kaya, natuklasan ko na ang prinsipyo na nasa akin, na nais kong gawin ang mabuti, subalit ang kasamaang iyon ay naririto sa akin.
22 Kelemane moi laga mon bhitor te thaka manu pora Isor laga niyom te khushi pai.
Sapagkat nagagalak ako sa kautusan ng Diyos sa aking kaibuturan.
23 Kintu dusra niyom ekjon pora moi laga gaw laga alag-alag bhag te ase. Etu pora moi laga bhabona logote lorai kori ase. Moi laga gaw laga bhag te thaka paap laga niyom pora moike bandi kene rakhe.
Ngunit may nakikita akong ibang tuntunin sa mga bahagi ng aking katawan. Nilalabanan nito ang bagong tuntunin sa aking isipan. Binibihag ako nito sa pamamagitan ng tuntunin ng kasalanan na nasa mga bahagi ng aking katawan.
24 Moi kiman dukh manu ase! Kun pora moike etu mori bole laga gaw pora bachai dibo?
Kaawa-awa akong tao! Sino ang magliligtas sa akin mula sa katawang ito ng kamatayan?
25 Kintu Probhu Jisu Khrista dwara Isor ke dhanyavad diya ase! Etu karone, etiya moi nijor mon pora Isor ke sewa kori ase. Kintu, moi laga gaw, juntu mangso te ase, etu pora he paap laga niyom cholai ase.
Ngunit ang pasasalamat ay sa Diyos sa pamamagitan ni Jesu-Cristo na ating Panginoon! Kaya ako mismo ay naglilingkod sa kautusan ng Diyos sa aking isipan. Gayunman, sa laman naglilingkod ako sa tuntunin ng kasalanan.
