< Romans 4 >
1 Tinehoile Abraham, kun mangso hisab te tai amikhan laga baba ase, ki paise koi kene kobo?
Ano ngayon ang sasabihin natin na natuklasan ni Abraham na ating ninuno ayon sa laman?
2 Kilekoile jodi Abraham bhi kaam kori kene dharmik hoise koile tai nijor phutani hobole kiba ase, kintu Isor usorte hoile nohoi.
Sapagkat kung pinawalang-sala si Abraham sa pamamagitan ng mga gawa, magkakaroon sana siya ng dahilan upang magmalaki, ngunit hindi sa harapan ng Diyos.
3 Kelemane Shastro te ki koise? “Abraham pora Isor ke biswas korise aru etu pora tai dharmik hoise.”
Sapagkat ano ang sinasabi ng kasulatan? “Sumampalataya si Abraham sa Diyos at ito ay ibinilang sa kaniya bilang katuwiran.”
4 Etiya kun pora kaam kori ase tai laga hajira to udhar nisena ginti nohoi kintu tai pabole thaka he ase.
Ngayon sa kaniya na gumagawa, ang bayad ay hindi maibibilang na biyaya, ngunit isang kabayaran.
5 Kintu kun ekjon nijor to kaam nakore, hoilebi, paap-pi manu khan ke bachai diya Isor ke biswas kore, tai laga biswas to dharmik ase koi kene ginti kori loi.
Ngunit sa kaniya na hindi gumagawa na sa halip ay sumasampalataya sa kaniya na nagpapawalang-sala sa mga masasama, maibibilang na katuwiran ang kaniyang pananampalataya.
6 Etu manu nimite he David pora koi ase, kaam nathakile bhi kunke Isor pora dharmik ase eneka ginti korise, tai asishit ase.
Nagpahayag din si David ng pagpapala sa taong ibinilang ng Diyos na matuwid na walang gawa.
7 Tai koise, “Asis ase taikhan jun khan laga golti kaam khan maph hoise, Aru jun khan laga paapkhan dhakai dise.
Sinabi niya, “Pinagpala ang mga pinatawad sa kanilang mga katampalasanan, at ang mga taong natakpan ang mga kasalanan.
8 Dhonyo ase utu manu junke Probhu pora tai laga paapkhan ginti nakoribo.”
Pinagpala ang tao na hindi bibilangin ng Panginoon ang kaniyang kasalanan.”
9 Etu asirbad to khali sunnot huwa khan nimite ase naki, na sunnot nakora khan karone bhi ase? Kelemane amikhan koi, “Abraham laga biswas he dharmikta ase koi kene ginti hoise.”
Kung gayon, ang pagpapalang ito ba ay inihayag sa mga taong tuli lamang, o pati na rin sa mga hindi tuli? Sapagkat sinasabi natin, “Ang pananampalataya ay naibilang kay Abraham na katuwiran.”
10 Tinehoile etu kineka ginti hoise? Etu tai sunnot nakora age te hoise na, na sunnot huwa pichete hoise? Etu to sunnot kora pichete nohoi, kintu nakora age te hoise.
Kaya nga, paano ito naibilang? Nang si Abraham ba ay tinuli na o hindi pa? Hindi sa pagtutuli, kundi sa hindi pagtutuli.
11 Abraham ke sunnot laga niyom laga chihna to pai loise. Etu to dharmikta biswas laga mohor hoise juntu tai sunnot nakora age te Isor pora taike di dise. Etu nimite Abraham ekjon baba hoi jaise jun biswas kori loise, jodi taikhan sunnot nakorile bhi. Etu motlob to taikhan dharmik ase koi kene taikhan ke ginti kori lobo.
Tinanggap ni Abraham ang tanda ng pagtutuli. Ito ay tatak ng pagkamatuwid ng pananampalataya na mayroon na siya nang siya hindi pa natutuli. Ang bunga ng tandang ito ay siya ang naging ama ng lahat ng nananampalataya, kahit na hindi sila ay nasa hindi pagtutuli. Ito ay nangangahulugan na ang katuwiran ay maibibilang sa kanila.
12 Aru Abraham taikhan laga baba bhi ase jun khan sunnot korise, kintu khali sunnot kora niyom he mana karone nohoi, hoilebi taikhan jun amikhan laga baba Abraham pora sunnot nakora age te tai laga biswas laga kadam ke piche korise.
Ito ay nangangahulugan ding si Abraham ay naging ama ng pagtutuli, hindi lamang sa mga tuli, kundi pati na rin sa mga sumusunod sa mga yapak ng ating amang si Abraham. At ito ang pananampalataya na mayroon siya noong hindi pa siya natutuli.
13 Kilekoile Abraham aru tai laga khandan ke tai etu prithibi laga malik hobo koi kene kosom diya to khali niyom mana nimite he nohoi, kintu biswas laga dharmikta dwara ase.
Sapagkat ang pangako na naibigay kay Abraham at pati na rin sa kaniyang mga kaapu-apuhan ay hindi sa pamamagitan ng kautusan, ang pangakong ito na sila ang magiging mga tagapagmana ng mundo. Sa halip ay sa pamamagitan ng katuwiran ng pananampalataya.
14 Kilekoile jodi manu khan khali niyom mani kene Isor laga kosom pai jai, tinehoile biswas laga eku motlob nathakibo. Aru Isor laga kosom Abraham ke diya to eku kaam nai.
Sapagkat kung ang mga kabilang sa kautusan ay tagapagmana, ang pananampalataya ay walang kabuluhan, at mawawalan ng bisa ang pangako.
15 Kilekoile niyom to khali Isor laga khong he anibo, kintu jodi niyom nathake koile, ta te niyom laga bhirodh te eku kori bole nai.
Sapagkat matinding galit ang naibibigay ng kautusan, ngunit kung saan walang kautusan, wala ring pagsuway.
16 Etu karone khali biswas pora he manu khan Isor laga kosom to pabo, eneka hoile manu khan Isor laga kosom to anugrah pora ase aru Abraham laga sob khandan khan etu kosom to pabo- khali niyom te thaka khan nimite nohoi, kintu jun khan Abraham laga biswas ke piche kore, eitu khan bhi pabo. Tai amikhan sob laga baba ase,
Sa kadahilanang ito, nangyayari ito sa pamamagitan ng pananampalataya, upang ito ay sa pamamagitan ng biyaya. Ang kalalabasan, ang pangako ay tiyak para sa lahat ng mga kaapu-apuhan. At hindi lamang ang mga nakakaalam sa kautusan ang makakabilang sa mga kaapu-apuhan na ito, kundi pati na rin ang mga nagmula sa pananampalataya ni Abraham. Sapagkat siya ang ama nating lahat,
17 jineka Shastro te likhi kene ase, “Moi tumike bisi desh laga baba bonaise.” Aru Abraham to Isor, Junke tai biswas korise, Tai logote thakise, jun mora ke jibon diye aru utu jinis khan bhi bonai jun to kitia bhi thaka nai.
tulad ng nasusulat, “Ginawa kitang ama ng maraming bansa.” Naroon si Abraham sa presensiya ng kaniyang pinagkakatiwalaan, iyon ay ang Diyos, na nagbibigay buhay sa mga patay at lumilikha sa mga bagay na wala pa.
18 Abraham laga bacha hobo koi kene tai eku asha thaka nai, kintu Abraham Isor ke biswas kori kene asha rakhise. Aru etu nimite tai bisi desh laga baba hoise, jineka Isor pora taike koise, “Tumi laga khandan bisi hobo.”
Sa kabila ng lahat ng mga pangyayari, nagtiwala ng lubusan si Abraham sa Diyos para sa hinaharap. Kaya naging ama siya ng maraming bansa, tulad ng sinabi, “... Magiging ganoon ang iyong mga kaapu-apuhan.”
19 Abraham tai nijor laga gaw ke komjur pora mori ase koi kene bhabi thakise (kele koile tai laga umor to eksoh saal laga aas-pas te hoi jaise)- aru tai laga maiki Sarah to kitia bhi bacha nabukhibo koi kene bhabi loise, kintu Abraham to biswas te kitia bhi komjur kora nai.
Hindi siya mahina sa pananampalataya. Kinilala ni Abraham na patay na ang kaniyang katawan sapagkat mag-iisandaang taon na siya. Kinilala rin niya ang pagiging patay ng bahay-bata ni Sara.
20 Kintu Isor laga kosom nimite, Abraham kitia bhi biswas te mon chutu kora nai. Ulta, tai nijorke biswas te aru bhi takot korise aru Isor ke prosansa dise.
Ngunit dahil sa pangako ng Diyos, hindi nag-alinlangan si Abraham sa pananampalataya. Sa halip, napalakas siya sa pananampalataya at nagbigay papuri sa Diyos.
21 Abraham pora biswas kori loise Isor juntu taike kosom dise, etu tai pai jaise.
Lubos siyang naniwala na kung ano ang ipinangako ng Diyos, kaya din niyang tuparin.
22 Etu karone Abraham to Isor logote dharmikta ase koi kene ginti kori loise.
Kung kaya ito ay itinuring sa kaniya bilang katuwiran.
23 Etiya taike grohon kori loise eneka likhi kene thaka to khali Abraham nimite nohoi.
Ngayon, hindi ito isinulat para lamang sa kaniyang kapakinabangan, na ibinilang sa kaniya.
24 Kintu amikhan nimite bhi likha ase, amikhan nimite bhi ginti hobo, kele koile amikhan bhi biswas ase utu ekjon ke jun pora Jisu Khrista ke mora pora jinda uthai dise.
Ito rin ay isinulat para rin sa atin, na ibibilang, tayong nanampalataya sa kaniya na bumuhay kay Jesus na ating Panginoon mula sa kamatayan.
25 Jisu ke amikhan laga paap nimite taikhan laga hathte dise aru amikhan ke dharmik hobo nimite Taike mora pora jinda kori dise.
Ito ang siyang ibinigay para sa ating mga kasalanan at muling binuhay para sa ating pagpapawalang-sala.