တမန်တော်ဝတ္ထု 23
1 ၁ ပေါလု သည် လွှတ် အရာရှိတို့ကို စေ့စေ့ ကြည့်ရှု၍၊ ညီအစ်ကို တို့၊ အကျွန်ုပ် သည် ယနေ့ တိုင်အောင် ဘုရား ဝတ်ကို ပြုခြင်းအမှုမှာ၊ ကိုယ်စိတ်နှလုံးသည် ကိုယ်၌ အပြစ်တင်ခွင့်နှင့်ကင်းလွတ် လျက် ပြု ပါသည်ဟု ပြောဆို သော်၊
ଆର୍ ପାଉଲ୍ ଜିଉଦି ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାକ୍ ନିକ କଃରି ଦଃକି କୟ୍ଲା, “ଏ ଇସ୍ରାଏଲିୟ ବାୟ୍ମଃନ୍, ମୁୟ୍ଁ ଆଜି ହଃତେକ୍ ନିକ ମଃନେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଚଃମେ ଚାଲ୍ଚାଲ୍ତି କଃରି ଆସିଆଚି ।”
ସେତାକ୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ହନନିଅ ପାଉଲ୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ ମଃନ୍କେ ତାର୍ ମୁଏଁ ଚାହୁଳ୍ ମାରୁକ୍ କୟ୍ଲା ।
3 ၃ ထိုအခါ ပေါလု က၊ အဖြူ သုတ်သောအုတ် ရိုး၊ ဘုရားသခင် သည် သင့် ကိုရိုက် တော်မူမည်။ သင် သည် အကျွန်ုပ် ကို တရား နှင့်အညီ စီရင် ခြင်းငှာထိုင် နေလျက်ပင်၊ သူ့ ကိုရိုက် လော့ဟု မတရား သဖြင့် စီရင် ရမည်လော ဟုဆို ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍ ପାଉଲ୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ଚୁନ୍ ମାର୍ଲା ଦଃବ୍ଳା କୁଡ୍, ଇସ୍ୱର୍ ତକ୍ ମାରେଦ୍, ତୁୟ୍ ଅଃକାବଃଳ୍ ବିଦି ହଃର୍କାରେ ମର୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରି, ବିଦି ବିରଦେ ମକ୍ ମାରୁକ୍ କଃଉଁଲିସ୍?”
ସେତାକ୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ କି ଇସ୍ୱରାର୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍କେ ଲିନ୍ଦା କଃରୁଲିସ୍?”
5 ၅ ပေါလု က၊ ညီအစ်ကို တို့၊ သူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းဖြစ် သည်ကိုအကျွန်ုပ်မ သိ ။ သင် ၏အမျိုး ကို အုပ်စိုးသော မင်း ကိုသင်သည် မ ကဲ့ရဲ့ ရဟု ကျမ်းစာ၌ လာ သည်ဟုဆို ၏။
ଆରେକ୍ ପାଉଲ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଇସ୍ରାଏଲିୟ ବାୟ୍ମଃନ୍ ସେ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ବଃଲି ମୁୟ୍ଁ ଜାଣି ନଃରିଲେ, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ତୁମି ଅଃହ୍ଣାର୍ ମୁଳିକାକ୍ ମଃନ୍ଦ୍ କଃତା କଃଉଆ ନାୟ୍ ।”
6 ၆ ထိုအရာရှိတို့တွင် အချို့ တို့သည် ဇဒ္ဒုကဲ ဖြစ်ကြသည်၊ အချို့ တို့သည် ဖာရိရှဲ ဖြစ်ကြ သည်ကို ပေါလု သိမြင် လျှင်၊ ညီအစ်ကို တို့၊ အကျွန်ုပ် သည် ဖာရိရှဲ ဖြစ် ၏။ ဖာရိရှဲ ၏သား လည်းဖြစ်၏။ သေ သောသူတို့သည် ထမြောက် မည်ဟု မြော်လင့် ခြင်းအကြောင်း ကြောင့်၊ အကျွန်ုပ် သည် စစ်ကြော စီရင်ခြင်းကို ခံရ၏ဟု လွှတ်တော် ပေါ်မှာ ကြွေးကြော် လေ၏။
ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ ଗଟେକ୍ ବାଗ୍ ସାଦୁକି ଆର୍ ଗଟେକ୍ ବାଗ୍ ପାରୁସି ବଃଲି ଜାଣି ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍ ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଇସ୍ରାଏଲିୟ ବାୟ୍ମଃନ୍ ମୁୟ୍ଁ ଗଟେକ୍ ପାରୁସି ଆର୍ ପାରୁସିର୍ ହୟ୍ସି, ଆରେକ୍ ଇ ବଃର୍ସା, ବଃଲେକ୍ ମଃଲା ଲକ୍ ମଃନାର୍ ଉଟ୍ତା ବିସୟେ ମୁୟ୍ଁ ବିଚାର୍ ଅଃଉଁଲେ ।”
7 ၇ ထို အခါ ဖာရိရှဲ တို့နှင့် ဇဒ္ဒုကဲ တို့သည် အချင်းချင်းငြင်းခုံ ၍ အစုအဝေး သည် ကွဲပြား ခြင်းသို့ ရောက် လေ၏။
ସେ ଇ କଃତା କୟ୍ଲାକ୍ ପାରୁସି ଆର୍ ସାଦୁକି ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଦଃରାମ୍ସ୍କା ଅୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡା ଦଃଳ୍ ବାଗ୍ ଅୟ୍ଲି ।
8 ၈ ကွဲပြားသည်အကြောင်း ကား၊ ဇဒ္ဒုကဲ တို့က၊ ထမြောက် ခြင်းမ ရှိ ၊ ကောင်းကင်တမန် မ ရှိ၊ နာမ် ဝိညာဉ်မ ရှိဟုယူ ကြ၏။ ဖာရိရှဲ တို့က၊ နှစ် ပါးစလုံးရှိသည်ဟု ဝန်ခံ ကြ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ସାଦୁକିମଃନ୍ ମଃଲେକ୍ ଉଟ୍ତାର୍ ନାୟ୍ କି ଦୁତ୍ ଆର୍ ଆତ୍ମା ନାୟ୍ ବଃଲି କଃଉତି, ମଃତର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଇ ତିନିଗଟ୍ ହେଁ ମାନ୍ତି ।
9 ၉ အော်ဟစ် သံများ ၍၊ ဖာရိရှဲ တို့ဘက် ၌ နေသော ကျမ်း ဆရာတို့သည် ထ လျက်ပြင်းစွာ ငြင်းခုံ၍၊ ဤ သူ ၌ အဘယ် အပြစ် ကိုမျှ ငါတို့မတွေ့ ။ နာမ် ဝိညာဉ်သော်၎င်း ၊ ကောင်းကင်တမန် သော်၎င်းသူ့ ကိုပြော လျှင် ၊ ဘုရားသခင်၏ အာဏာတော်ကို မဆန်ကြနှင့်ဟု ဆို ကြ၏။
ଇତାକ୍ ବଃଡେ ଉରାଟୁ ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ପାରୁସିମଃନାର୍ ଦଃଳାର୍ କଃତେକ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁମଃନ୍ ଉଟି କଃତା ଦଃରା ଦଃରି ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍ “ଅଃମିମଃନ୍ ଇ ଲକ୍ତଃୟ୍ କାୟ୍ ଦଃସ୍ ନଃଦେକୁ, କେ ଜାଣ୍ କୁୟ୍ ଆତ୍ମା କି ଦୁତ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା କଃଉଁଲା ।”
10 ၁၀ အချင်းချင်းငြင်းခုံ ခြင်းများ သောအခါ ၊ထိုသူ တို့သည်ပေါလု ကိုဆွဲငင်၍အပိုင်းပိုင်း ဆုတ်ဖြတ်မည်ကိုစစ်သူကြီး စိုးရိမ် သဖြင့်၊ စစ်သူရဲ များ၊ဆင်း ကြ၊ပေါလု ကိုအရာရှိ မင်းတို့အထဲ မှ အနိုင် အထက်ယူ၍ရဲတိုက် ထဲသို့ ပို့ဆောင် ကြဟုအမိန့် ရှိ၏။
ଅଃନ୍କାର୍ ବଃଡେ ଉରାଟୁ ଅୟ୍ଲାକ୍ କଃଡେବଃଳ୍ ପାଉଲ୍କେ କଃଣ୍ଡ୍ କଃଣ୍ଡ୍ କଃରି ମାର୍ତି, ଇ ଡିରାର୍ ଗିନେ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ବଃଳ୍ ମାଡେ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ଆଣୁକେ ସଃଇନ୍ମଃନ୍କେ ଆଦେସ୍ ଦିଲା ।
11 ၁၁ နက်ဖြန် နေ့ညဉ့် တွင် သခင် ဘုရားသည် ပေါလု အနား၌ ပေါ်လာတော်မူလျက်၊ ပေါလု မ စိုးရိမ်နှင့်။ ငါ ၏ အကြောင်း အရာကို သင် သည် ယေရုရှလင် မြို့၌ သက်သေခံ ပြီးသည်နည်းတူ ၊ ရောမ မြို့၌ လည်း ခံရ လေ ဦးမည်ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ସେ ରାତି ମାପ୍ରୁ ତାର୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଡିର୍ ନାୟ୍ ସାସ୍ ଦଃର୍ କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଜିରୁସାଲମେ ଅଃମାର୍ ସାକି ଦିଲିସ୍, ସେନ୍କଃରି ତକ୍ ରମ୍ ତଃୟ୍ ହେଁ ସାକି ଦେଉଁକ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
12 ၁၂ မိုဃ်းလင်း သောအခါ ယုဒ လူတို့သည် သင်း ဖွဲ့ ၍၊ ငါတို့သည် ပေါလု ကိုမ သတ် မှီတိုင်အောင်အလျှင်းမ စား မသောက် ရဟု ကိုယ် ကိုကျိန်ဆို ၍ ဓိဋ္ဌာန်ပြု ကြ၏။
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସଃକାଳ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ଜିଉଦିମଃନ୍ ମଃନ୍ଦା ଅୟ୍ ପାଉଲ୍କେ ନଃମାର୍ତା ହଃତେକ୍ ଅଃର୍ନ୍ ଆଣି ଚୁୟ୍ଲେକ୍ ସାୟ୍ପ୍ ହାଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାକ୍ ସଃୟ୍ତ୍ କଃଲାୟ୍ ।
ଇ କୁଟ୍ କଃଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଦୁୟ୍ କଳି ଲକ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ରିଲାୟ୍ ।
14 ၁၄ ထိုသူ တို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လူ အကြီးအကဲတို့ ထံသို့သွား ၍၊ အကျွန်ုပ် တို့သည် ပေါလု ကိုမ သတ်မှီတိုင်အောင်အလျှင်းမ စား မသောက်ရဟု ကိုယ် ကိုကျိန်ဆို ၍ ဓိဋ္ဌာန်ပြုကြပါပြီ။
ସେମଃନ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ହାକ୍ ଆସି କୟ୍ଲାୟ୍ “ଅଃମିମଃନ୍ ପାଉଲ୍କେ ମଃର୍ନେ ନଃମାର୍ତା ହଃତେକ୍ କାୟ୍ରି କାୟ୍ଲେକ୍ ସାୟ୍ପ୍ ହାଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ନିଜେ ନିଜେ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରି ଆଚୁ ।
15 ၁၅ ထိုကြောင့် ၊ နက်ဖြန် နေ့၌ စစ်သူကြီးသည် ပေါလု ကို ကိုယ်တော် တို့ထံသို့ ပို့ဆောင် စေခြင်းငှာ ၊ သူ့ကို သာ၍ စေ့စေ့စစ်ကြော မည်အဟန် ပြု ၍၊ လွှတ် အရာရှိများနှင့်အတူ ကိုယ်တော် တို့သည် စစ်သူကြီး ကို လျှောက် ကြပါလော့။ ပေါလု သည် ကိုယ်တော်တို့ထံသို့မ ရောက် မှီအကြားတွင် အကျွန်ုပ် တို့သည် သူ့ ကိုသတ် ခြင်းငှာအသင့် ရှိ နှင့်ပါပြီဟု လျှောက် ကြ၏။
ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃଦିକ୍ ନିକ କଃରି ତାର୍ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରୁଲୁ ବଃଲି ଜଃଟି କଃରି ତାକେ ତୁମିମଃନାର୍ ଚଃମେ ଆଣୁକେ ଅଃବେ ବେରାଣ୍ ମୁଣ୍ଡାର୍ ଲକେ ଆର୍ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରା । ସେ ବେରାଣେ ଆସ୍ତା ହୁର୍ବେ ଅଃମିମଃନ୍ ତାକେ ମାରୁକ୍ ଜାଗି ଆଚୁ ।”
16 ၁၆ ထိုသို့ လမ်းနား၌ ချောင်း ၍နေ ကြသည့်အမှုကို ပေါလု ၏ တူ သည်ကြား လျှင်၊ ရဲတိုက် ထဲသို့ ဝင် ၍ ပေါလု အားကြားပြော လေ၏။
ମଃତର୍ ପାଉଲାର୍ ବେଣ୍ସିର୍ ହୟ୍ସି ସେମଃନାର୍ ଜାଗି ରିଲାର୍ କଃତା ସୁଣି ଆସି, ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ହୁରି ପାଉଲ୍କେ ଜାଣାୟ୍ଲା ।
17 ၁၇ ပေါလု သည်တပ်မှူး တစ် ယောက်ကို ခေါ် ၍၊ ဤ လုလင် ကို စစ်သူကြီး ထံသို့ ပို့ ပါ။ လျှောက် စရာတစ်စုံတစ်ခုရှိ သည်ဟုဆို သော်၊
ସେତାକ୍ ପାଉଲ୍ ଗଟେକ୍ ହାଁଚ୍ କଳି ମୁଳିକା ସଃଇନ୍କେ କୁଦି କୟ୍ଲା, “ଇ ବେଣ୍ଡ୍ୟାକ୍ ଏକ୍ ଅଃଜାର୍ ସଃଇନାର୍ ମୁଳିକାର୍ ଚଃମେ ନେ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାକେ ଜାଣାଉଁକ୍ ଆର୍ କାୟ୍ କଃତା ଆଚେ ।”
18 ၁၈ တပ်မှူးသည် လုလင် ကို စစ်သူကြီး ထံသို့ ပို့ ပြီးလျှင်၊ အကျဉ်း ခံရသော ပေါလု သည် အကျွန်ုပ် ကို ခေါ် ၍၊ ကိုယ်တော် အားလျှောက် စရာ တစ်စုံတစ်ခု ရှိ သော ဤ လုလင် ကိုကိုယ်တော် ထံသို့ ပို့ စေခြင်းငှာတောင်းပန် ပါသည်ဟုလျှောက် ၏။
ସେତାକ୍ ତାକେ ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି ମୁଳିକା ଚଃମେ ନଃୟ୍ କୟ୍ଲା, “କଃୟ୍ଦି ପାଉଲ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ମକ୍ କୁଦି ତର୍ ଚଃମେ ଇ ବେଣ୍ଡ୍ୟାକେ ଆଣୁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲା, ତୁୟ୍ କଃଉ ଆର୍ କାୟ୍ କଃତା ଆଚେ ।”
19 ၁၉ စစ်သူကြီး သည် လုလင် ကိုလက် ဆွဲ ၍ ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်သို့သွား ပြီးလျှင် ၊ သင်သည်အဘယ် အကြောင်း ကို ငါ့ အားလျှောက် ချင်သနည်းဟု မေးမြန်း လေ၏။
ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି ସେ ବେଣ୍ଡ୍ୟାର୍ ଆତ୍ ଦଃରି ଗଟେକ୍ ସିଣିନ୍ଦ୍ ଟାଣେ ନଃୟ୍ ତାକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ମକ୍ ଜାଣାଉ ତର୍ କାୟ୍ରି କଃଉତାର୍ ଆଚେ?”
20 ၂၀ လုလင်ကလည်း၊ ကိုယ်တော်သည် နက်ဖြန် နေ့၌ ပေါလု ကို လွှတ်တော် သို့ ပို့ဆောင် စေခြင်းငှာ၊ ယုဒ လူတို့ သည် သူ့ ကိုသာ၍ စေ့စေ့မေးမြန်း မည်အဟန် ပြု ၍၊ ကိုယ်တော် ကို တောင်းလျှောက် မည်ဟု တိုင်ပင် ညီညွတ် ကြပါပြီ။
ସେ କୟ୍ଲା, ପାଉଲାର୍ କଃତାକ୍ ଅଃଦିକ୍ ନିକ କଃରି ବିଚାର୍ କଃରୁକେ, ହେଟ୍କପଟିଆ ଜିଉଦିମଃନ୍ ତାକେ କାଲି ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍ ଆଣୁକେ ତକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଟିକ୍ କଃରି ଆଚ୍ତି ।
21 ၂၁ သို့ရာတွင် သူ တို့၏ အလို သို့မ လိုက်ပါနှင့်။ ပေါလု ကိုမ သတ် မှီတိုင်အောင်အလျှင်းမ စား မသောက် ရဟု ကိုယ် ကိုကျိန်ဆို ၍ ဓိဋ္ဌာန်ပြုသော ယုဒလူ လေး ကျိပ်မက ၊ လမ်းနား၌ ပေါလု ကိုချောင်း ၍ နေကြပါ၏။ ယခုပင် ကိုယ်တော် ဝန်ခံ မည့်စကားကို ထိုသူတို့သည် ဆိုင်းလင့် ၍ အသင့် ရှိ နှင့်ပါပြီဟုလျှောက် လေ၏။
ଇତାକ୍ ସେମଃନାର୍ କଃତାୟ୍ ରାଜି ଅଃଉଅ ନାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାକେ ମଃର୍ନେ ନଃମାର୍ତା ହଃତେକ୍ ଅଃର୍ନ୍ ହାଣି ଚୁୟ୍ଲେକ୍ ସାୟ୍ପ୍ ହାଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ନିଜେ ନିଜେ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରି ଦୁୟ୍ କଳି ଲକ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ତାକେ ଜାଗି ଆଚ୍ତି । ଆର୍ ଅଃବେ ସେମଃନ୍ ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଆଦେସ୍ ହାଉଁକ୍ ଜାଗି ଆଚ୍ତି ।
22 ၂၂ စစ်သူကြီး ကလည်း ၊ သင်သည်ငါ့ အား ဤသို့ ကြားလျှောက် သည် ကို အဘယ်သူ အားမျှမပြော နှင့်ဟု ထိုလုလင် ကိုမှာထား ၍ လွှတ် လိုက်ပြီးလျှင်၊
ସେତାକ୍ ସଃଇନ୍ ଅଃଦିକାରି ସେ ବେଣ୍ଡ୍ୟାକ୍ ହଃଟାୟ୍ ଦଃୟ୍ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ ଜୁୟ୍ କଃତା ମକ୍ କୟ୍ଲିସ୍, ଇତି କାକେ ହେଁ କଃଉନାୟ୍ ।”
23 ၂၃ တပ်မှူး နှစ် ယောက်တို့ကိုခေါ် ၍၊ ယနေ့ညဉ့် သုံးချက်တီးအချိန် ၌ ကဲသရိ မြို့သို့ သွား စေခြင်းငှာ စစ်သူရဲ နှစ်ရာ ၊ မြင်း စီးသူရဲခုနစ်ကျိပ် ၊ လှံ ကိုင်သူရဲနှစ်ရာ တို့ကို ပြင်ဆင် ကြ။
ସଃୟ୍ନ୍ ଅଃଦିକାରି ତାର୍ ଜଳେକ୍ ଅଃଦିକାରିକ୍ କୁଦି କୟ୍ଲା “କାଇସରିଆ ହାକ୍ ଜଃଉଁକେ ଦୁୟ୍ସ ସଃଇନ୍ ମଃନ୍କେ ଜାଗ୍ରତ୍ କଃର୍, ଦୁୟ୍କଳି ଗଃଳା ଚଃଗୁ ଆର୍ ଦୁୟ୍ସ ବାଲା ଦଃରୁ ମଃନ୍କେ ଆର୍ ଆଜି ରାତି ନଅ ଗଃଟା ବଃଳ୍ ବାରାଉଁକେ ଟିକ୍ କଃର୍ ।
24 ၂၄ ပေါလု စီး စရာဘို့ တိရစ္ဆာန် တို့ကိုပြင် ၍ပေးကြ။ သူ့ကို ဖေလဇ် မင်း ထံသို့ ကြပ်မ ၍ ပို့ကြဟုအမိန့် ရှိ၏။
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ପାଉଲ୍କେ ବଃସାୟ୍ ରଃଜାର୍ ଗୁମୁସ୍ତା ପେଲିକ୍ସ୍ ତଃୟ୍ ଜଃତୁନେ ନେତି, ଇତାକ୍ ସଃବୁ କଃରୁକେ ଆଦେସ୍ ଦିଲା ।”
ଆର୍ ମୁଳିକା ଅଃନ୍କାର୍ ଗଟେକ୍ ଚିଟି ଲେକ୍ଲା ।
“ମାୟ୍ନ୍ କାରି ଗନର୍ ପେଲିକ୍ସ୍କେ କ୍ଲାଉଦିଅ, ଲୁସିଆକେ ଜୁଆର୍ ।
27 ၂၇ ယုဒ လူတို့သည် ဤ သူ ကိုဘမ်းဆီး ၍ သတ် မည်ပြုကြစဉ်၊ သူသည်ရောမ လူဖြစ် ကြောင်းကို အကျွန်ုပ်သည် ကြားသိ သဖြင့်၊ စစ်သူရဲ တို့နှင့်တကွ သွား ၍သူ့ကို နှုတ် ပါ သည်။
ଜିଉଦିମଃନ୍ ଇ ଲକ୍କେ ଦଃରି ମାରୁକ୍ ଜାତା ବଃଳ୍ ମୁୟ୍ଁ ସଃଇନ୍ ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାୟ୍ ସେ ଗଟେକ୍ ରମିୟ ବଃଲି ଜାଣି ଆକ୍ ବାଚାୟ୍ଲେ ।
28 ၂၈ ယုဒလူတို့သည် အဘယ် အပြစ် ကြောင့် သူ နှင့် အမှု လုပ်ကြသည်ကို အကျွန်ုပ်သိ လို သောကြောင့်၊ သူ့ ကို ယူ၍လွှတ်တော် သို့ ဆောင်သွား ပြီးလျှင်၊
କାୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ଆକ୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁଲାୟ୍ ସେରି ଜାଣୁକେ ମଃନ୍କଃରି ମୁୟ୍ଁ ଆକ୍ ସେମଃନାର୍ ବେରାଣେ ନିଲେ ।
29 ၂၉ အသေ သတ်ခြင်း၊ အကျဉ်း ထားခြင်းကို ခံထိုက် သော အပြစ် ကြောင့် အမှုလုပ် ကြသည်မ ဟုတ်ဘဲ၊ သူ တို့တရား နှင့် စပ်ဆိုင်သော ပုစ္ဆာ အမေးကို အကြောင်း ပြု၍သာ အမှု လုပ်ကြသည်ကို အကျွန်ုပ်သိမြင် ပါ၏။
ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ କି ବାନ୍ଦୁଣ୍ ଜୟ୍ଗ୍ କାୟ୍ କଃତା ଆର୍ ବିରଦେ ଦଃସ୍ କଃରା ନଃଜାୟ୍ଁ ସେମଃନାର୍ ବିଦିର୍ କଃତା ଦଃସ୍ କଃରା ଅଃଉଁଲି ବଃଲି ମୁୟ୍ଁ ବୁଜ୍ଲେ ।
30 ၃၀ ယုဒလူတို့သည် မကောင်း သောအကြံနှင့် သူ့ ကိုလုပ်ကြံမည်ဟု အကျွန်ုပ် ရိပ်မိ လျှင်၊ သူ့ကို ကိုယ်တော် ထံသို့ ချက်ခြင်း စေလွှတ်၍ အမှု လုပ်သောသူတို့ကို ရှေ့တော်၌ လျှောက် ထားစေခြင်းငှာစီရင် ပါ၏။ ကိုယ်တော်ကျန်းမာပါစေသောဟု ရေး၍ပေးလိုက်သတည်း။
ଇ ଲକ୍ ବିରଦେ କୁଟ୍ କଃରା ଅୟ୍ଆଚେ ବଃଲି ମକ୍ କୟ୍ଲାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ଆକ୍ ଦାପେ ତର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲେ, ଆର୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁ ମଃନ୍କେ ହେଁ ଆର୍ ବିରଦେ ସାକି ଦେଉଁକ୍ କୟ୍ଲେ ।”
31 ၃၁ စစ်သူကြီးမှာထား သည်အတိုင်း စစ်သူရဲ တို့သည် ပေါလု ကို ယူ ၍၊ ညဉ့် အခါ အန္တိပတရိ မြို့သို့ ပို့ လိုက်ပြီးမှ၊
ସେତାକ୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଆଦେସ୍ ହାୟ୍ଲା ହଃର୍କାରେ ପାଉଲ୍କେ ଦଃରି ରାତି ବଃଳ୍ ଆନ୍ତିପାତ୍ରିକେ ଆଣ୍ଲାୟ୍ ।
32 ၃၂ နက်ဖြန် နေ့၌မြင်း စီးသူရဲတို့ကို ပေါလု နှင့်တကွ သွား စေခြင်းငှာလွှတ် လိုက်၍ မိမိတို့သည် ရဲတိုက် သို့ ပြန် ကြ၏။
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ଗଃଳା ଚଃଗୁମଃନ୍କେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜଃଉଁକେ ଚାଡ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଗଃଳେ ବାଉଳି ଗଃଲାୟ୍ ।
33 ၃၃ မြင်း စီးသူရဲတို့သည် ကဲသရိ မြို့သို့ ရောက် လျှင်၊ စစ်သူကြီး၏ စာ ကိုမြို့ဝန်မင်း လက်သို့အပ်ပေး ၍၊ ပေါလု ကိုလည်း ရှေ့တော်၌ သွင်း ထားကြ၏။
ହଃଚେ ଗଳାଚଃଗୁମଃନ୍ କାଇସରିଆକେ ଆସି ସାସନ୍କଃର୍ତାକେ ଚିଟି ଦିଲାୟ୍ ଆର୍ ପାଉଲ୍କେ ହେଁ ତାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲାୟ୍ ।
34 ၃၄ မြို့ဝန်မင်းသည် စာကိုဖတ် ပြီးမှ၊ အဘယ် မြို့ နှင့် ဆိုင်သနည်းဟု မေး ၍၊ ကိလိကိ ပြည်သားဖြစ် သည်ကို ကြားသိ လျှင်၊
ସେ ଚିଟି ହଳ୍ଲା ହଃଚେ ସେ କୁୟ୍ ରାଇଜାର୍ ଲକ୍ ବଃଲି ହଃଚାର୍ଲା, ଆରେକ୍ ସେ ଜେ କିଲିକିଆର୍ ଲକ୍ ଇରି ଜାଣ୍ଲା ।
35 ၃၅ သင့် ကိုအမှု လုပ်သောသူ တို့သည် ရောက်လာ သောအခါ ငါနားထောင် မည်ဟု ဆို ၍၊ ပေါလု သည် ဟေရုဒ် မင်း၏အိမ် တော်၌ အချုပ် ခံလျက်နေစေဟု စီရင် လေ၏။
ଆର୍ ସେ କୟ୍ଲା, “ତର୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁମଃନ୍ ଆୟ୍ଲେକ୍ ମୁୟ୍ ତର୍ କଃତା ସୁଣିନ୍ଦ୍” ଆର୍ ସେ ହେରଦାର୍ କୁଆଳ୍ ତଃୟ୍ଁ ତାକେଜଃୟ୍ଲେ ଡାହୁକେ କୟ୍ଲା ।
