မာကု 10
1 ၁ ထိုနောက်ကိုယ်တော်သည်ထိုအရပ်မှထွက်ခွာတော် မူ၍ ယုဒပြည်သို့ကြွတော်မူပြီးလျှင်ယော်ဒန် မြစ်ကိုကူးတော်မူ၏။ လူပရိသတ်တို့သည်အထံ တော်သို့တစ်ဖန်လာရောက်စုရုံးကြပြန်၏။ ကိုယ်တော် သည်အလေ့တော်ရှိသည့်အတိုင်းသူတို့အားဟော ပြောသွန်သင်တော်မူ၏။
അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ യിഹൂദാപ്രദേശ ഉപസ്ഥിതവാൻ, തത്ര തദന്തികേ ലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ നിജരീത്യനുസാരേണ പുനസ്താൻ ഉപദിദേശ|
2 ၂ ထိုအခါဖာရိရှဲတို့သည်အထံတော်သို့လာ ၍ ``လူတစ်စုံတစ်ယောက်သည်မိမိ၏မယားနှင့် ကွာရှင်းအပ်ပါသလော'' ဟုပရိယာယ်ဆင်၍ မေးလျှောက်ကြ၏။
തദാ ഫിരൂശിനസ്തത്സമീപമ് ഏത്യ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛഃ സ്വജായാ മനുജാനാം ത്യജ്യാ ന വേതി?
തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, അത്ര കാര്യ്യേ മൂസാ യുഷ്മാൻ പ്രതി കിമാജ്ഞാപയത്?
ത ഊചുഃ ത്യാഗപത്രം ലേഖിതും സ്വപത്നീം ത്യക്തുഞ്ച മൂസാഽനുമന്യതേ|
5 ၅ သခင်ယေရှုက ``သင်တို့သည်အပြောရခက်သူ များဖြစ်၍ မောရှေသည်ဤပညတ်ကိုရေးသား ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။-
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുഷ്മാകം മനസാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർമൂസാ നിദേശമിമമ് അലിഖത്|
6 ၆ လောကကိုဖန်ဆင်းတော်မူစကပင်ဘုရား သခင်သည် ယောကျာ်းနှင့်မိန်းမကိုဖန်ဆင်းတော် မူ၏။-
കിന്തു സൃഷ്ടേരാദൗ ഈശ്വരോ നരാൻ പുംരൂപേണ സ്ത്രീരൂപേണ ച സസർജ|
7 ၇ ဤအကြောင်းကြောင့်ယောကျာ်းသည်ကိုယ့်မိဘကို စွန့်၍ မိမိဇနီးနှင့်ပေါင်းသင်းနေထိုင်လိမ့်မည်။-
"തതഃ കാരണാത് പുമാൻ പിതരം മാതരഞ്ച ത്യക്ത്വാ സ്വജായായാമ് ആസക്തോ ഭവിഷ്യതി,
8 ၈ ထိုသူနှစ်ဦးတို့သည်တစ်သားတစ်ကိုယ်တည်း ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်၍သူတို့သည်နှစ် ဦးမဟုတ်၊ တစ်ဦးတည်းဖြစ်၏။-
തൗ ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ| " തസ്മാത് തത്കാലമാരഭ്യ തൗ ന ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ|
അതഃ കാരണാദ് ഈശ്വരോ യദയോജയത് കോപി നരസ്തന്ന വിയേജയേത്|
10 ၁၀ တပည့်တော်တို့သည်အိမ်သို့ပြန်ရောက်ကြ သောအခါ ဤအကြောင်းအရာကိုထပ်မံ၍ ကိုယ်တော်အားမေးလျှောက်ကြ၏။-
അഥ യീശു ർഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാഃ പുനസ്തത്കഥാം തം പപ്രച്ഛുഃ|
11 ၁၁ ကိုယ်တော်က ``မိမိဇနီးကိုကွာ၍အခြား အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့်အိမ်ထောင်ပြု သူသည် မိမိဇနီး၏အိမ်ရာကိုပြစ်မှား၏။-
തതഃ സോവദത് കശ്ചിദ് യദി സ്വഭാര്യ്യാം ത്യക്തവാന്യാമ് ഉദ്വഹതി തർഹി സ സ്വഭാര്യ്യായാഃ പ്രാതികൂല്യേന വ്യഭിചാരീ ഭവതി|
12 ၁၂ ထိုမှတစ်ပါးမိမိခင်ပွန်းကိုကွာ၍ အခြား အမျိုးသားတစ်ယောက်နှင့်အိမ်ထောင်ပြုသော အမျိုးသမီးသည်လည်း မိမိခင်ပွန်း၏အိမ်ရာ ကိုပြစ်မှား၏'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
കാചിന്നാരീ യദി സ്വപതിം ഹിത്വാന്യപുംസാ വിവാഹിതാ ഭവതി തർഹി സാപി വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി|
13 ၁၃ လူအချို့တို့သည်ကလေးသူငယ်များအပေါ် လက်တော်တင်၍ကောင်းချီးပေးတော်မူစေရန် အထံတော်သို့ခေါ်ခဲ့ကြ၏။ သို့ရာတွင်တပည့် တော်တို့သည်ထိုသူတို့ကိုအပြစ်တင်ကြ၏။-
അഥ സ യഥാ ശിശൂൻ സ്പൃശേത്, തദർഥം ലോകൈസ്തദന്തികം ശിശവ ആനീയന്ത, കിന്തു ശിഷ്യാസ്താനാനീതവതസ്തർജയാമാസുഃ|
14 ၁၄ သခင်ယေရှုသည်ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်တော် မူလျှင် အမျက်ထွက်တော်မူ၍ ``ကလေးသူငယ်တို့ ကိုငါ့ထံသို့လာကြပါစေ။ မဆီးတားကြနှင့်။ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သည်ထိုသို့သော သူတို့၏နိုင်ငံဖြစ်၏။-
യീശുസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ ക്രുധ്യൻ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ മാ വാരയത, യത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണഃ|
15 ၁၅ အမှန်အကန်ငါဆိုသည်ကားကလေးသူငယ် နည်းတူ ဘုရားသခင်၏အုပ်စိုးတော်မူခြင်းကို လက်မခံသောသူသည် နိုင်ငံတော်သို့ဝင်ရလိမ့် မည်မဟုတ်'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။-
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വച്മി, യഃ കശ്ചിത് ശിശുവദ് ഭൂത്വാ രാജ്യമീശ്വരസ്യ ന ഗൃഹ്ലീയാത് സ കദാപി തദ്രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
16 ၁၆ ထိုနောက်ကိုယ်တော်သည်ကလေးသူငယ်တို့ ကိုချီပွေ့တော်မူလျက် သူတို့အပေါ်တွင်လက် တော်ကိုတင်၍ကောင်းချီးပေးတော်မူ၏။
അനനതരം സ ശിശൂനങ്കേ നിധായ തേഷാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തൗ ദത്ത്വാശിഷം ബഭാഷേ|
17 ၁၇ သခင်ယေရှုသည်ခရီးပြုရန်ထွက်တော်မူစဉ် လူတစ်ယောက်သည်အထံတော်သို့ပြေးလာပြီး လျှင်ရှေ့တော်၌ဒူးထောက်လျက် ``ကောင်းမြတ် တော်မူသောဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကိုရအံ့ သောငှာ အကျွန်ုပ်သည်အဘယ်သို့ပြုရမည်နည်း'' ဟုမေးလျှောက်၏။ (aiōnios g166)
അഥ സ വർത്മനാ യാതി, ഏതർഹി ജന ഏകോ ധാവൻ ആഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പൃഷ്ടവാൻ, ഭോഃ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
18 ၁၈ သခင်ယေရှုက ``သင်သည်အဘယ်ကြောင့် ငါ့ ကိုကောင်းမြတ်သည်ဟုဆိုသနည်း။ ဘုရား သခင်မှတစ်ပါးကောင်းမြတ်သူတစ်စုံတစ် ယောက်မျှမရှိ။-
തദാ യീശുരുവാച, മാം പരമം കുതോ വദസി? വിനേശ്വരം കോപി പരമോ ന ഭവതി|
19 ၁၉ သူ့အိမ်ရာကိုမပြစ်မှားနှင့်၊ သူ့ဥစ္စာကိုမခိုး နှင့်၊ မမှန်သောသက်သေကိုမခံနှင့်၊ လိမ်လည် လှည့်စားမှုကိုမပြုနှင့်၊ မိဘကိုရိုသေမြတ် နိုးလော့ဟူသောပညတ်တော်များကိုသင်သိ သည်မဟုတ်လော'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
പരസ്ത്രീം നാഭിഗച്ഛ; നരം മാ ഘാതയ; സ്തേയം മാ കുരു; മൃഷാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി; ഹിംസാഞ്ച മാ കുരു; പിതരൗ സമ്മന്യസ്വ; നിദേശാ ഏതേ ത്വയാ ജ്ഞാതാഃ|
20 ၂၀ ထိုသူက ``ဆရာတော်၊ ဤပညတ်များကိုအကျွန်ုပ် သည်ငယ်စဉ်မှစ၍စောင့်ထိန်းခဲ့ပါပြီ'' ဟုပြန် လည်လျှောက်ထား၏။
തതസ്തന പ്രത്യുക്തം, ഹേ ഗുരോ ബാല്യകാലാദഹം സർവ്വാനേതാൻ ആചരാമി|
21 ၂၁ သခင်ယေရှုသည်ထိုသူကိုမေတ္တာဖြင့်စေ့စေ့ကြည့် လျက် ``သင့်မှာလိုနေသောအရာတစ်ခုရှိသေး၏။ သွားလော့။ သင်၏ဥစ္စာရှိသမျှကိုရောင်း၍ဆင်းရဲ သူတို့အားပေးကမ်းစွန့်ကြဲလော့။ ဤသို့ပြုလျှင် သင်သည်ကောင်းကင်ဘုံတွင်ဘဏ္ဍာကိုရလိမ့်မည်။ သို့စွန့်ကြဲပြီးမှလာ၍ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။-
തദാ യീശുസ്തം വിലോക്യ സ്നേഹേന ബഭാഷേ, തവൈകസ്യാഭാവ ആസ്തേ; ത്വം ഗത്വാ സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിശ്രാണയ, തതഃ സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തതഃ പരമ് ഏത്യ ക്രുശം വഹൻ മദനുവർത്തീ ഭവ|
22 ၂၂ ထိုသူကားဥစ္စာပစ္စည်းများစွာကြွယ်ဝသူဖြစ် သဖြင့် ကိုယ်တော်၏စကားကိုကြားသောအခါ မျက်နှာညှိုးငယ်၍စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်လျက် ထွက်ခွာသွားလေ၏။
കിന്തു തസ്യ ബഹുസമ്പദ്വിദ്യമാനത്വാത് സ ഇമാം കഥാമാകർണ്യ വിഷണോ ദുഃഖിതശ്ച സൻ ജഗാമ|
23 ၂၃ သခင်ယေရှုသည်တပည့်တော်တို့ကိုလှည့်ကြည့် တော်မူပြီးနောက် ``ဥစ္စာကြွယ်ဝသူများသည်ဘုရား သခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ဝင်နိုင်ရန်ခက်လှ၏'' ဟု မိန့်တော်မူ၏။
അഥ യീശുശ്ചതുർദിശോ നിരീക്ഷ്യ ശിഷ്യാൻ അവാദീത്, ധനിലോകാനാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
24 ၂၄ တပည့်တော်တို့သည်ကိုယ်တော်၏စကားကို ကြားလျှင် လွန်စွာအံ့သြကြ၏။ တစ်ဖန်သခင် ယေရှုက ``ငါ့သားတို့၊ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံ တော်သို့ဝင်နိုင်ရန်ခက်လှ၏။-
തസ്യ കഥാതഃ ശിഷ്യാശ്ചമച്ചക്രുഃ, കിന്തു സ പുനരവദത്, ഹേ ബാലകാ യേ ധനേ വിശ്വസന്തി തേഷാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
25 ၂၅ အပ်နဖားကိုကုလားအုတ်လျှိုဝင်ရန် လွယ်ကောင်း လွယ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ဥစ္စာ ကြွယ်ဝသူဝင်နိုင်ရန်ကားမလွယ်'' ဟုမိန့်တော် မူ၏။
ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനാം പ്രവേശാത് സൂചിരന്ധ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനം സുകരം|
26 ၂၆ တပည့်တော်တို့သည်အံ့သြတွေဝေကြလျက် ``ဤ သို့ဖြစ်ဘိမူ၊ အဘယ်သူသည်ကယ်တင်ခြင်းကို ရနိုင်ပါမည်နည်း'' ဟုအချင်းချင်းပြောဆို ကြ၏။
തദാ ശിഷ്യാ അതീവ വിസ്മിതാഃ പരസ്പരം പ്രോചുഃ, തർഹി കഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ശക്നോതി?
27 ၂၇ သခင်ယေရှုသည်သူတို့ကိုစေ့စေ့ကြည့်တော်မူ ၍ ``ဤအမှုကိုလူမတတ်နိုင်သော်လည်းဘုရား သခင်တတ်နိုင်တော်မူ၏။ ဘုရားသခင်သည် ခပ်သိမ်းသောအမှုတို့ကိုတတ်နိုင်တော်မူ၏'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
തതോ യീശുസ്താൻ വിലോക്യ ബഭാഷേ, തൻ നരസ്യാസാധ്യം കിന്തു നേശ്വരസ്യ, യതോ ഹേതോരീശ്വരസ്യ സർവ്വം സാധ്യമ്|
28 ၂၈ ထိုအခါပေတရုက ``အကျွန်ုပ်တို့သည်အလုံး စုံတို့ကိုစွန့်၍ ကိုယ်တော်၏နောက်သို့လိုက်ခဲ့ ကြပါပြီ'' ဟုကိုယ်တော်အားလျှောက်ထား၏။
തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വം പരിത്യജ്യ ഭവതോനുഗാമിനോ ജാതാഃ|
29 ၂၉ သခင်ယေရှုက ``အမှန်အကန်ငါဆိုသည်ကား ငါ့အတွက်လည်းကောင်း၊ ဧဝံဂေလိတရားအတွက် လည်းကောင်း၊ အိမ်၊ မြေ၊ ညီအစ်ကို၊ နှမ၊ အစ်မ၊ မိဘ၊ သားသမီးကိုစွန့်သောသူသည်၊-
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, മദർഥം സുസംവാദാർഥം വാ യോ ജനഃ സദനം ഭ്രാതരം ഭഗിനീം പിതരം മാതരം ജായാം സന്താനാൻ ഭൂമി വാ ത്യക്ത്വാ
31 ၃၁ သို့ရာတွင်အဦးဆုံးကျသူများသည်နောက်ဆုံး ကျလိမ့်မည်။ နောက်ဆုံးကျသူအများကလည်း အဦးဆုံးကျလိမ့်မည်'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
കിന്ത്വഗ്രീയാ അനേകേ ലോകാഃ ശേഷാഃ, ശേഷീയാ അനേകേ ലോകാശ്ചാഗ്രാ ഭവിഷ്യന്തി|
32 ၃၂ သူတို့သည်ယေရုရှလင်မြို့သို့ခရီးပြုလျက်နေ ကြစဉ် ကိုယ်တော်သည်တပည့်တော်တို့၏ရှေ့က ကြွတော်မူ၏။ ထိုအခါတပည့်တော်တို့သည် ထိတ်လန့်လျက်ရှိကြ၏။ နောက်တော်မှလိုက်လာ သောလူတို့သည်လည်း ကြောက်လန့်လျက်ရှိကြ၏။ ကိုယ်တော်သည်တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ဦးကို မလှမ်းမကမ်းသို့တစ်ဖန်ခေါ်သွားတော်မူပြီး လျှင် မိမိတွေ့ကြုံရမည့်အမှုအရာများကို ဖော်ပြတော်မူ၏။-
അഥ യിരൂശാലമ്യാനകാലേ യീശുസ്തേഷാമ് അഗ്രഗാമീ ബഭൂവ, തസ്മാത്തേ ചിത്രം ജ്ഞാത്വാ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ഭൂത്വാ ബിഭ്യുഃ| തദാ സ പുന ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ഗൃഹീത്വാ സ്വീയം യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ തത്തത് തേഭ്യഃ കഥയിതും പ്രാരേഭേ;
33 ၃၃ ကိုယ်တော်က ``နားထောင်ကြလော့။ ငါတို့သည် ယေရုရှလင်မြို့သို့ခရီးပြုလျက်ရှိကြ၏။ ယေရုရှလင်မြို့တွင်လူသားအား ယဇ်ပုရော ဟိတ်ကြီးများနှင့်ကျမ်းတတ်ဆရာများ၏ လက်သို့အပ်နှံကြလိမ့်မည်။ သူတို့သည်လူ သားအားသေဒဏ်စီရင်၍ လူမျိုးခြားတို့၏ လက်သို့အပ်နှံကြလိမ့်မည်။-
പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്പുരം യാമഃ, തത്ര മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രധാനയാജകാനാമ് ഉപാധ്യായാനാഞ്ച കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ; തേ ച വധദണ്ഡാജ്ഞാം ദാപയിത്വാ പരദേശീയാനാം കരേഷു തം സമർപയിഷ്യന്തി|
34 ၃၄ လူမျိုးခြားတို့သည်လူသားအားပြောင်လှောင်၍ တံတွေးနှင့်ထွေးကြလိမ့်မည်။ ကြိမ်ဒဏ်ပေး၍ အသေသတ်ကြလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင်သုံးရက် ကြာသောအခါလူသားသည် သေခြင်းမှ ထမြောက်တော်မူလိမ့်မည်'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
തേ തമുപഹസ്യ കശയാ പ്രഹൃത്യ തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തം ഹനിഷ്യന്തി, തതഃ സ തൃതീയദിനേ പ്രോത്ഥാസ്യതി|
35 ၃၅ ဇေဗေဒဲ၏သားများဖြစ်ကြသော ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်တို့သည်အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍ ``အရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်တို့၏ပန်ကြားချက် ကိုခွင့်ပြုတော်မူပါ'' ဟုလျှောက်ထားကြ၏။
തതഃ സിവദേഃ പുത്രൗ യാകൂബ്യോഹനൗ തദന്തികമ് ഏത്യ പ്രോചതുഃ, ഹേ ഗുരോ യദ് ആവാഭ്യാം യാചിഷ്യതേ തദസ്മദർഥം ഭവാൻ കരോതു നിവേദനമിദമാവയോഃ|
തതഃ സ കഥിതവാൻ, യുവാം കിമിച്ഛഥഃ? കിം മയാ യുഷ്മദർഥം കരണീയം?
37 ၃၇ သူတို့က ``အရှင်ဘုန်းတန်ခိုးနှင့်စိုးစံရသော အခါ အကျွန်ုပ်တို့အားအရှင်၏လက်ယာရံ၊ လက်ဝဲရံအဖြစ်ခန့်ထားတော်မူပါ'' ဟု လျှောက်ထားကြ၏။
തദാ തൗ പ്രോചതുഃ, ആവയോരേകം ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ചൈകം തവൈശ്വര്യ്യപദേ സമുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയ|
38 ၃၈ သခင်ယေရှုက ``သင်တို့ပန်ကြားနေသည့်အရာ ကို သင်တို့မသိကြ။ ငါသောက်ရမည့်ဒုက္ခဝေဒနာ ခွက်ကိုသောက်ရန်နှင့် ငါခံရမည့်ဗတ္တိဇံကိုခံရန် သင်တို့တတ်စွမ်းနိုင်ကြသလော'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
കിന്തു യീശുഃ പ്രത്യുവാച യുവാമജ്ഞാത്വേദം പ്രാർഥയേഥേ, യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേന യുവാഭ്യാം കിം പാതും ശക്ഷ്യതേ? യസ്മിൻ മജ്ജനേനാഹം മജ്ജിഷ്യേ തന്മജ്ജനേ മജ്ജയിതും കിം യുവാഭ്യാം ശക്ഷ്യതേ? തൗ പ്രത്യൂചതുഃ ശക്ഷ്യതേ|
39 ၃၉ သူတို့က ``အကျွန်ုပ်တို့တတ်စွမ်းနိုင်ပါသည်'' ဟု လျှောက်ထားကြ၏။ သခင်ယေရှုက ``သင်တို့သည်ငါသောက်ရမည့် ခွက်ကိုသောက်ရကြလိမ့်မည်။ ငါခံရမည့်ဗတ္တိဇံ ကိုလည်းခံရကြလိမ့်မည်။-
തദാ യീശുരവദത് യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേനാവശ്യം യുവാമപി പാസ്യഥഃ, യേന മജ്ജനേന ചാഹം മജ്ജിയ്യേ തത്ര യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ|
40 ၄၀ သို့ရာတွင်ငါ၏လက်ယာရံ၊ လက်ဝဲရံအဖြစ် ကိုမူ ငါသည်မပေးပိုင်။ ဤအခွင့်အရေးများ သည်ဘုရားသခင်စီမံပြင်ဆင်ထားသူများ အတွက်သာဖြစ်၏'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။
കിന്തു യേഷാമർഥമ് ഇദം നിരൂപിതം, താൻ വിഹായാന്യം കമപി മമ ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ വാ സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
41 ၄၁ ဤအကြောင်းအရာကိုအခြားတပည့်တော် ဆယ်ဦးတို့ကြားသိကြသောအခါ ယာကုပ် နှင့်ယောဟန်တို့ကိုစိတ်ဆိုးကြ၏။-
അഥാന്യദശശിഷ്യാ ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ചുകുപുഃ|
42 ၄၂ ထိုအခါသခင်ယေရှုသည်တပည့်တော်တို့ ကိုခေါ်တော်မူလျက် ``မင်းစိုးရာဇာတို့သည် ပြည်သူတို့အပေါ်ဝယ်အစိုးတရပြုတတ် ကြ၏။ အကြီးအကဲတို့သည်အာဏာကို သုံးတတ်ကြသည်။-
കിന്തു യീശുസ്താൻ സമാഹൂയ ബഭാഷേ, അന്യദേശീയാനാം രാജത്വം യേ കുർവ്വന്തി തേ തേഷാമേവ പ്രഭുത്വം കുർവ്വന്തി, തഥാ യേ മഹാലോകാസ്തേ തേഷാമ് അധിപതിത്വം കുർവ്വന്തീതി യൂയം ജാനീഥ|
43 ၄၃ သင်တို့အချင်းချင်းတွင်မူကားထိုသို့မဖြစ် သင့်။ သင်တို့အနက်အကြီးအကဲဖြစ်လိုသူ သည် သူတစ်ပါးတို့၏အစေကိုခံရမည်။-
കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവിഷ്യതി, യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ പ്രാധാന്യം വാഞ്ഛതി സ യുഷ്മാകം സേവകോ ഭവിഷ്യതി,
യുഷ്മാകം യോ മഹാൻ ഭവിതുമിച്ഛതി സ സർവ്വേഷാം കിങ്കരോ ഭവിഷ്യതി|
45 ၄၅ လူသားပင်လျှင်သူတစ်ပါးအားစေစားရန် ကြွလာသည်မဟုတ်။ သူတစ်ပါး၏ အစေကို ခံရန်လည်းကောင်း၊ မိမိအသက်ကိုစွန့်၍လူ အမြောက်အမြားအားရွေးနုတ်ရန်လည်း ကောင်းကြွလာသတည်းဟုမိန့်တော်မူ၏။
യതോ മനുഷ്യപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നാഗതഃ സേവാം കർത്താം തഥാനേകേഷാം പരിത്രാണസ്യ മൂല്യരൂപസ്വപ്രാണം ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
46 ၄၆ ကိုယ်တော်နှင့်တပည့်တော်တို့သည်ယေရိခေါ မြို့သို့ရောက်ကြပြီးနောက် လူပရိသတ်ကြီး နှင့်အတူထိုမြို့မှထွက်ခွာကြ၏။ ယင်းသို့ ထွက်ခွာချိန်၌တိမဲ၏သားဗာတိမဲဆိုသူ မျက်မမြင်သူတောင်းစားတစ်ယောက်သည် လမ်းအနီးတွင်ထိုင်လျက်နေ၏။-
അഥ തേ യിരീഹോനഗരം പ്രാപ്താസ്തസ്മാത് ശിഷ്യൈ ർലോകൈശ്ച സഹ യീശോ ർഗമനകാലേ ടീമയസ്യ പുത്രോ ബർടീമയനാമാ അന്ധസ്തന്മാർഗപാർശ്വേ ഭിക്ഷാർഥമ് ഉപവിഷ്ടഃ|
47 ၄၇ သူသည်နာဇရက်မြို့သားယေရှုရောက်ရှိတော် မူကြောင်းကိုကြာသိရသောအခါ ``ဒါဝိဒ်၏ သားတော်ယေရှု၊ အကျွန်ုပ်ကိုသနားတော်မူ ပါ'' ဟုဟစ်အော်လေ၏။
സ നാസരതീയസ്യ യീശോരാഗമനവാർത്താം പ്രാപ്യ പ്രോചൈ ർവക്തുമാരേഭേ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
48 ၄၈ လူတို့ကသူ့အားဆိတ်ဆိတ်နေရန်ငေါက်ငမ်း ပြောဆိုကြ၏။ သို့သော်လည်းသူသည် ``ဒါဝိဒ် ၏သားတော်ယေရှု၊ အကျွန်ုပ်ကိုသနားတော် မူပါ'' ဟုပို၍ပင်ဟစ်အော်လေ၏။
തതോനേകേ ലോകാ മൗനീഭവേതി തം തർജയാമാസുഃ, കിന്തു സ പുനരധികമുച്ചൈ ർജഗാദ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
49 ၄၉ သခင်ယေရှုသည်ရပ်တန့်တော်မူလျက် ``သူ့ကို ခေါ်ခဲ့လော့'' ဟုမိန့်တော်မူ၏။ လူတို့သည်မျက်မမြင်အား ``အားမငယ်နှင့်။ ထလော့။ သင့်ကိုကိုယ်တော်ခေါ်တော်မူသည်'' ဟုဆိုကြ၏။
തദാ യീശുഃ സ്ഥിത്വാ തമാഹ്വാതും സമാദിദേശ, തതോ ലോകാസ്തമന്ധമാഹൂയ ബഭാഷിരേ, ഹേ നര, സ്ഥിരോ ഭവ, ഉത്തിഷ്ഠ, സ ത്വാമാഹ്വയതി|
50 ၅၀ ထိုသူသည်မိမိ၏ခြုံထည်ကိုဘေးသို့ပစ်ချ လိုက်ပြီးနောက် ခုန်၍ထကာသခင်ယေရှုထံ တော်သို့လာလေ၏။
തദാ സ ഉത്തരീയവസ്ത്രം നിക്ഷിപ്യ പ്രോത്ഥായ യീശോഃ സമീപം ഗതഃ|
51 ၅၁ သခင်ယေရှုက ``သင့်အတွက်အဘယ်အရာ ကိုပြုစေလိုသနည်း'' ဟုမေးတော်မူ၏။ မျက်မမြင်က ``အရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်အား မျက်စိပြန်၍မြင်စေတော်မူပါ'' ဟုလျှောက် ၏။
തതോ യീശുസ്തമവദത് ത്വയാ കിം പ്രാർഥ്യതേ? തുഭ്യമഹം കിം കരിഷ്യാമീ? തദാ സോന്ധസ്തമുവാച, ഹേ ഗുരോ മദീയാ ദൃഷ്ടിർഭവേത്|
52 ၅၂ သခင်ယေရှုက ``သွားလော့။ သင်၏ယုံကြည် ခြင်းသည်သင့်ရောဂါကိုပျောက်စေပြီ'' ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ချက်ချင်းပင်ထိုသူသည်မျက်စိမြင်၍ ကိုယ်တော် ကြွတော်မူရာလမ်းတွင်နောက်တော်ကလိုက်လေ သည်။
തതോ യീശുസ്തമുവാച യാഹി തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമകാർഷീത്, തസ്മാത് തത്ക്ഷണം സ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്യ പഥാ യീശോഃ പശ്ചാദ് യയൗ|
