Waiata 73
1 He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
Aszáf zsoltára. Bizony jó Izráelhez az Isten, azokhoz, a kik tiszta szívűek.
2 Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
De én?! Már-már meghanyatlottak lábaim; és kis híjja, hogy lépteim el nem iszamodtak.
3 I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
Mert irígykedtem a kevélyekre, látván a gonoszok jó szerencséjét.
4 Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
Mert halálukig nincsenek kínjaik, és az ő erejök állandó.
5 Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
A halandók nyomorúságában nincs részök, és az emberekkel nem ostoroztatnak.
6 Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
Ezért nyakuknak ékessége kevélység, ruha gyanánt erőszak borítja őket.
7 Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
A kövérség miatt kinn ülnek az ő szemeik, elméjök gondolatjai csaponganak.
8 E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
Gúnyolódnak és gonoszságot szólnak; elnyomásról beszélnek fennhéjázással.
9 Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
Az égre tátogatják szájokat, és nyelvök eljárja a földet.
10 Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
Azért fordul az ő népe ide, hogy tele pohár vizet szürcsölnek;
11 E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
És mondják: Mint tudhatná ezt az Isten, s van-é a Magasságosban értelem?
12 Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
Ímé, ezek gonoszok, és örök biztonságban vagyont gyűjtenek!
13 He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
Bizony hiába tartottam én tisztán szívemet, és mostam ártatlanságban kezeimet;
14 E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
Mert nyomorgattatom minden napon, és ostoroztatom minden reggel!
15 Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
Ha azt mondom: Ilyen módon szólok: Ímé, a te fiaid nemzedékét árulom el.
16 I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
Gondolkodom, hogy ezt megérthessem; de nehéz dolog ez szemeimben.
17 Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
Mígnem bemenék az Isten szent helyébe: megértém azoknak sorsát.
18 He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
Bizony síkos földön helyezted el őket; pusztaságokra vetetted ki őket.
19 Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
Mind elpusztulnak egy szempillantásban! Elvesznek, elenyésznek a rettegéstől.
20 Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
Mint álmot, ha felserkenünk: te Uram, ha felserkensz, úgy veted meg képöket.
21 Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
Hogyha keseregne szívem, és háborognának veséim:
22 He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
Akkor balgatag és tudatlan volnék én, oktalan állat volnék te irántad.
23 Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
De én mindenkor veled vagyok, te fogod az én jobb kezemet.
24 Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
Tanácsoddal igazgatsz engem, és azután dicsőségbe fogadsz be engem.
25 Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
Kicsodám van az egekben? Náladnál egyébben nem gyönyörködöm e földön!
26 Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
Ha elfogyatkozik is testem és szívem: szívemnek kősziklája és az én örökségem te vagy, oh Isten, mindörökké!
27 Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
Mert ímé, a kik eltávoznak tőled, elvesznek; mind kiirtod azokat, a kik elhajolnak tőled.
28 Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
De én? Isten közelsége oly igen jó nékem. Az Úr Istenben vetem reménységemet, hogy hirdessem minden te cselekedetedet.
