< Waiata 106 >

1 Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
2 Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
3 Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
6 Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
8 Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
11 A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
12 Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
13 Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
14 Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
15 Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
16 I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
17 Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
18 A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
19 I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
20 Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
21 Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
22 I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
24 Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
25 Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
26 Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
27 Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
28 I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
29 Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
30 Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
31 I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
32 I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
33 Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
34 Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
35 Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
36 I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
37 Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
39 Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
40 Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
41 A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
42 Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
44 Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
45 I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
46 I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!

< Waiata 106 >