< Hopa 28 >

1 He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
La plata tiene sus yacimientos, y el oro un lugar donde refinarlo.
2 He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
Se saca el hierro de la tierra, y se funde el cobre de la piedra.
3 E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
El hombre da fin a la oscuridad y examina la piedra oscura y opaca hasta el último rincón.
4 E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
Lejos de donde vive la gente, en lugares donde el pie no pasa, abren minas. Son suspendidos y balanceados lejos de los demás hombres.
5 Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
La tierra de la cual sale el pan, y por debajo, es trastornada como por fuego;
6 Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
es lugar donde hay piedras de zafiro y polvo de oro.
7 He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
Es una senda que el ave de rapiña no conoce. Jamás la vio el ojo del halcón.
8 Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
Nunca fue pisoteada por fieras arrogantes, ni pasó por allí el león.
9 E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
El hombre alarga su mano sobre el pedernal y trastorna la raíz de las montañas.
10 E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
Abre canales en la roca, y sus ojos ven todo lo precioso.
11 E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
Detiene los ríos en su nacimiento y hace que salga a la luz lo escondido.
12 E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
Pero ¿dónde se halla el entendimiento? ¿Dónde está el lugar de la sabiduría?
13 E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
El hombre no conoce el valor de ella. No se halla en la tierra de los vivientes.
14 E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
El océano dice: No está en mí. El mar dice: No está conmigo.
15 E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
No se puede obtener con oro fino, ni por su precio se pesa la plata.
16 E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
No se puede evaluar con oro de Ofir, ni con ónice precioso o con zafiro.
17 E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
El oro y los diamantes no se le igualan, ni se puede pagar con objetos de oro fino.
18 E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
El coral y el cristal de roca ni se mencionen, porque el valor de la sabiduría supera al de las perlas.
19 E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
El topacio de Etiopía no la iguala, ni podrá ser evaluada en oro puro.
20 Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
¿De dónde viene la sabiduría? ¿Dónde está el lugar del entendimiento?
21 He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
Está encubierta a los ojos de todo viviente, y oculta a todas las aves del cielo.
22 E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
El Abadón y la Muerte dicen: ¡Su fama escuchamos con nuestros oídos!
23 E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
ʼElohim entiende el camino de ella y conoce su lugar,
24 E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
porque contempla los confines de la tierra y ve cuanto hay debajo del cielo
25 E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
cuando da su peso al viento y determina la medida de las aguas,
26 I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
cuando dicta una ley para la lluvia, y un camino para truenos y relámpagos.
27 Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
Entonces Él la vio, la declaró, la estableció y también la escudriñó,
28 A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.
y dice al hombre: Ciertamente el temor a ʼAdonay es la sabiduría, y el apartarse del mal, el entendimiento.

< Hopa 28 >