< Salamo 38 >

1 Ry Iehovà, ko mitrevok’ahy ami’ty fifombo’o; naho ko andilova’o ami’ty fiforoforoa’o.
Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
2 Fa mitsamantake amako o ana-pale’oo, vaho manindry ahy ty fità’o.
For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
3 Tararèñe ty fiaiko te hatorifiha’o, naho po-pijanganañe o taolakoo, ty amy tahikoy.
Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
4 Fa nalipo’ o hakeokoo ty lohako, hoe kilankañe mavesatse tsy leoko.
For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
5 Mantiñe naho miborake o ferekoo ty amy hadagolako.
Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
6 Mihohokohoke iraho naho mibokoke, toe mandala lomoñandro.
Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
7 Lifo-pihobobohañe ty vaniako, tsy aman-kajangañe ty sandriko.
For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
8 Volevole iraho, loho demoke, miñeoñeoñe ty fioremeñan-troko.
Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
9 O Talè, fonga añatrefa’o eo ty fisalalàko, naho tsy mietak’ ama’o ty fiselekaiñako.
Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
10 Midebodebo ty troko, milesa ty haozarako; naho nieng’ahiko ty hazavà’ o masokoo.
Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
11 Ampiesoñe’ i angorosiko o mpiamakoo naho o rañekoo; naho mitrobàke ey o longokoo.
Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
12 Nampidreñafe’ o mipay ty fiaikoo fandrike iraho, ikililia’ o mipay hijoy ahikoo, toe ikinia’e hakalitahañe lomoñandro.
Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
13 F’ie manahake te giñe, tsy mahatsanoñe iraho, hoe bobo kanao tsy mahasoka-bava.
Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
14 Eka, manahake ondaty valagìñe, tsy aman-dietse am-palie.
Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
15 Ihe ry Iehovà ro fisalalàko, toe hanoiñe irehe ry Talè Andrianañahareko.
For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
16 Fa inao ty ahy: Tsy mone hirebeke iareo, ke hirengevoke te midorasitse o tombokoo.
For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
17 Toe veka’e hikorovoke iraho, amako lomoñandro ty fanaintaiñako.
For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
18 Toe iantofako o hakeokoo; naho lifo-­kasosorañe ty amo tahikoo.
For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
19 Fe maozatse naho mahasibeke o rafelahikoo, maro ty malaiñe ahy tsy vente’e,
Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
20 aa kanao valea’iareo raty ty soa, heje’ iareo ty fañorihako ty hasoa.
Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
21 Ko mamorintseñ’ ahy ry Iehovà, ko mitotse amako ry Andrianañahareko,
Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
22 Malisà hañimb’ ahy ry Talè, Fandrombahañ’ ahy.
Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!

< Salamo 38 >