Salamo 38
1 Ry Iehovà, ko mitrevok’ahy ami’ty fifombo’o; naho ko andilova’o ami’ty fiforoforoa’o.
En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!
2 Fa mitsamantake amako o ana-pale’oo, vaho manindry ahy ty fità’o.
For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.
3 Tararèñe ty fiaiko te hatorifiha’o, naho po-pijanganañe o taolakoo, ty amy tahikoy.
Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.
4 Fa nalipo’ o hakeokoo ty lohako, hoe kilankañe mavesatse tsy leoko.
For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.
5 Mantiñe naho miborake o ferekoo ty amy hadagolako.
Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.
6 Mihohokohoke iraho naho mibokoke, toe mandala lomoñandro.
Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.
7 Lifo-pihobobohañe ty vaniako, tsy aman-kajangañe ty sandriko.
For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.
8 Volevole iraho, loho demoke, miñeoñeoñe ty fioremeñan-troko.
Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.
9 O Talè, fonga añatrefa’o eo ty fisalalàko, naho tsy mietak’ ama’o ty fiselekaiñako.
Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.
10 Midebodebo ty troko, milesa ty haozarako; naho nieng’ahiko ty hazavà’ o masokoo.
Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.
11 Ampiesoñe’ i angorosiko o mpiamakoo naho o rañekoo; naho mitrobàke ey o longokoo.
Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.
12 Nampidreñafe’ o mipay ty fiaikoo fandrike iraho, ikililia’ o mipay hijoy ahikoo, toe ikinia’e hakalitahañe lomoñandro.
Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.
13 F’ie manahake te giñe, tsy mahatsanoñe iraho, hoe bobo kanao tsy mahasoka-bava.
Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.
14 Eka, manahake ondaty valagìñe, tsy aman-dietse am-palie.
Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.
15 Ihe ry Iehovà ro fisalalàko, toe hanoiñe irehe ry Talè Andrianañahareko.
For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!
16 Fa inao ty ahy: Tsy mone hirebeke iareo, ke hirengevoke te midorasitse o tombokoo.
For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.
17 Toe veka’e hikorovoke iraho, amako lomoñandro ty fanaintaiñako.
For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.
18 Toe iantofako o hakeokoo; naho lifo-kasosorañe ty amo tahikoo.
For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.
19 Fe maozatse naho mahasibeke o rafelahikoo, maro ty malaiñe ahy tsy vente’e,
Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.
20 aa kanao valea’iareo raty ty soa, heje’ iareo ty fañorihako ty hasoa.
Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.
21 Ko mamorintseñ’ ahy ry Iehovà, ko mitotse amako ry Andrianañahareko,
Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!
22 Malisà hañimb’ ahy ry Talè, Fandrombahañ’ ahy.
Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!
