Salamo 19

1 Tseize’ i likerañey ty engen’Añahare, misenge o tolom-pità’eo i lañelañey.

Psalmus David, in finem. Caeli enarrant gloriam Dei, et opera manuum eius annunciat firmamentum.

2 Handro an-kandro t’ie midoan-tsaontsy, haleñ’ an-kale te mitaron-kihitse.

Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam.

3 Tsy aman-dañonañe tsy aman-tsara, tsy janjiñeñe o fiarañanaña’eo.

Non sunt loquelae, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum.

4 Fe manitsike ty tane toy o tali’ iareoo, pak’añ’olo-ty voatse toy o talili’eo; napo’e ama’e ao ty kivoho’ i àndroy.

In omnem terram exivit sonus eorum: et in fines orbis terrae verba eorum.

5 Manahak’ i mpañenga miakatse i akiba’ey, mitreñe hoe fanalolahy miherereake an-day.

In sole posuit tabernaculum suum: et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo: Exultavit ut gigas ad currendam viam,

6 Hirik’angadon-dikerañ’eñe i fionjona’ey naho ty fiaria’e pak’ añ’olo’eo, vaho tsy eo ty mahafietake amy hatrovoha’ey.

a summo caelo egressio eius: Et occursus eius usque ad summum eius: nec est qui se abscondat a calore eius.

7 Ki’e t’i Hà’ Iehovà, mañavao ty haveloñe; to ty taro’ Iehovà, mampahihitse ty sotra;

Lex Domini immaculata convertens animas: testimonium Domini fidele, sapientiam praestans parvulis.

8 Mahity o fañè’ Iehovào, mampirebek’ arofo; hiringiri’e ty fandilia’ Iehovà, mpañazava fihaino;

Iustitiae Domini rectae, laetificantes corda: praeceptum Domini lucidum; illuminans oculos.

9 Malio ty fañeveñañe am’ Iehovà, tsy mb’ia ho modo; vantañe o fizakà’ Iehovào hene mahity;

Timor Domini sanctus, permanens in saeculum saeculi: iudicia Domini vera, iustificata in semetipsa.

10 Mahasinda te amo volamenao, eka ndra volamena maro hiringiri’e; vaho mamy te amo tantele naho papi’e miorikeo;

Desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum: et dulciora super mel et favum.

11 mbore hatahatae’e i mpitoro’oy, ra’elahy ty tambe t’ie oriheñe.

Etenim servus tuus custodit ea, in custodiendis illis retributio multa.

12 Ia ty mahatsikarake o hila’eo? Liovo amo hakeo mietakeo iraho.

Delicta quis intelligit? ab occultis meis munda me:

13 Afofio amo mpitoro’oo o fisengeañeo, tsy mone hamehe ahy. Halio tahiñe amy zao iraho, vaho ho hahañe ami’ty fiolañe losotse.

et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero: et emundabor a delicto maximo.

14 Ho no’o añ’atrefa’o abey o fivolam-bavakoo, naho ty fitsakorean-troko ry Iehovà, lamilamiko naho mpijebam-piaiko.

Et erunt ut complaceant eloquia oris mei: et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine adiutor meus, et redemptor meus.