Joba 40
1 Tinovo’ Iehovà am’Iobe ty hoe,
Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:
2 Hatretrè’ ty mpandietse hao t’i El-Sadai? Manoiña, ry mpañeretse an’ Andrianañahareo.
Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
3 Nanoiñe Iehovà ami’ty hoe t’Iobe:
Respondens autem Iob Domino, dixit:
4 Intoy o tsy manjofakeo; ino ty hahatoiñako azo? Hampikapefe’ ty tañako ty vavako.
Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
5 Indraike ty nivolañeko fa tsy ho tovoñako; eka, indroe, fa tsy ho losoreko.
Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
6 Aa le nanoiñe Iobe t’Iehovà boak’ an-talio ao, ami’ty hoe,
Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
7 Midiaña hoe ondaty; hañontaneako le ihe ty hitaroñe amako.
Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te: et indica mihi.
8 Hafote’o hao o zakakoo? Hamatse ahy irehe, hahazoa’o to?
Numquid irritum facies iudicium meum: et condemnabis me, ut tu iustificeris?
9 Amam-pitàñe manahake añ’Andrianañahare v’iheo? Mahafañotrok’ am-peo hambañ’ ama’e hao?
Et si habes brachium sicut Deus, et si voce simili tonas?
10 Mihamina amañ’engeñe naho havañonañe; misaroña asiñe naho volonahetse;
Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
11 Adoaño o habose’o mandopatseo; jilovo ze hene mpirengevoke vaho afotsaho.
Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
12 Fonga rendreho ty mpibohaboha, le arèho; lialiao ambane o lo-tserekeo.
Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
13 Akafiro hitraofa’e an-debok’ ao; vahoro añ’etak’ ao o lahara’ iareoo.
Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam:
14 Le hiantofako ama’o te mahafandrombak’ azo o fità’o havanao.
Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
15 Oniño hey ty Behemote, i naharoko fitseneañe ama’oy; mihinañe ahetse re manahake o añombeo.
Ecce, Behemoth, quem feci tecum, foenum quasi bos comedet:
16 Heheke te am-poto-pe’e ao ty haozara’e, amo ozan-tro’eo ty hafatrara’e.
Fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in umbilico ventris eius.
17 Atora-kitsi’e hoe talý ty ohi’e; mifamanditse iaby o talin-ozan-toha’eo.
Stringit caudam suam quasi cedrum, nervi testiculorum eius perplexi sunt.
18 Boda torisike o taola’eo, hoe tsotsò-by o kitso’eo
Ossa eius velut fistulae aeris, cartilago illius quasi laminae ferreae.
19 Ie ty lohàñe amo satan’ añahareo; I namboatse azey ro mahafitotok’ ama’e am-pibara.
Ipse est principium viarum Dei, qui fecit eum, applicabit gladium eius.
20 Toe mamahan-kaneñe aze o vohitseo, amy fihisa’ o bibin-kivoke iabioy.
Huic montes herbas ferunt: omnes bestiae agri ludent ibi.
21 Mandre ambane’ sohihy eo re, am-pipaliram-binda an-tane manginakinak’ ao.
Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
22 Mañalok’ aze ty talinjo’ o sohihio; miarikoboñ’ aze iaby o bararata añ’olon-dranoo.
Protegunt umbrae umbram eius, circumdabunt eum salices torrentis.
23 Tsy ihondrahondrà’e ty fandipora’ i sakay; mahasibeke re ndra te isorotombaha’ Iordaney mb’am-bava’e.
Ecce, absorbebit fluvium, et non mirabitur: et habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius.
24 Eo hao ty hahatsepak’aze te mañente; eo hao ty hahafangirike i oro’ey hampikavitse aze?
In oculis eius quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares eius.
