< Salamo 113 >
1 Treño t’Ià. mandrengea, ry mpitoro’ Iehovà, bangò ty tahina’ Iehovà.
Halleluja! Lova, de Herrens tenarar, lova Herrens namn!
2 onjoneñe ty tahina’ Iehovà, henane zao naho nainai’e donia.
Herrens namn vere lova frå no og til æveleg tid!
3 Boak’ ami’ty fanjiriha’ i àndroy pak’ami’ty fitsofora’e, le bangoañe ty tahina’ Iehovà.
Frå solekoma og til soleglad er Herrens namn høglova.
4 Andigiligi’ ze hene fifeheañe t’Iehovà, andindi’ o likerañeo ty enge’e.
Høg yver alle heidningar er Herren, yver himmelen er hans æra.
5 Ia ty mañirinkiriñe Iehovà Andrianañaharentika, Mpiambesatse an-dindìñe añe,
Kven er som Herren, vår Gud? han som sit so høgt,
6 Mibotreke re hivazohoa’e o likerañeo naho ty tane toy.
han som ser so djupt i himmelen og på jordi,
7 Ampitroare’e boak’ an-debok’ ao o rarakeo vaho ongaha’e am-botren-ditsak’ ao ty mpisotry,
han som reiser den ringe or moldi og lyfter den fatige or skarnet
8 hampindreza’e fiambesatse amo roandriañeo, amo ana-dona’ ondati’eo
til å setja honom hjå hovdingar, hjå sitt folks hovdingar;
9 Ampitaiae’e añ’anjomba’e ao ty betsiterake, hifalea’e te renen’ anake. Treño t’Ià!
han som let ufruktsame bu heime som ei glad barnemor. Halleluja!