Ohabolana 27
1 Ko irengevoha’o ty hamaray, fa tsy fohi’o ze mete haboa’ ty andro.
Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
2 Angao ho tsiririe’ ty ila’e fa tsy ty falie’o, ty alik’ama’o fa tsy o fivimbi’oo.
Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
3 Mavesatse ty vato; midogìñe ty faseñe, fe mavesatse te am’iereo ty haembera’ i dagola.
Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
4 Toe masiake ty habosehañe, sorotombake ty loa-tiñake, fa ia ka ty mahafiatreke ty famarahiañe.
Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
5 Hàmake ty endak’ am-batraike, ta ty hatea mietake.
Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
6 Vente’e ty fikobokoboan-drañetse, ta ty oroke maro’ i rafelahiy.
Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
7 Malay tantele ty ànjañe, fe mamy ami’ty saliko ze atao mafaitse.
Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
8 Hoe foly mandifik’ ami’ty traño’e, t’indaty mandridrike ami’ty akiba’e.
Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
9 Mampinembanembañ’ arofo ty rano mañitse naho ty rame, vaho mahasaro-tron-drañetse ty famerea’ondaty.
Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
10 Ko aforintse’o ty rañe’o naho ty rañen-drae’o, vaho ko mamonje ty anjomban-drahalahi’o naho mivovò ama’o ty hankàñe; kitra’e ty mpitrao-tanàñe marine eo, ta ty rahalahy añe.
Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
11 Mahihira irehe anake, naho ampiehafo ty troko, hahavaleako ze mitombok’ ahy.
Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
12 Mahaonin-kankàñe ty mahilala le miampitse, fe misibeke mb’eo ty forom-po, vaho mijale.
Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
13 Rambeso ty sarimbo’ i nitsoake ambahiniy, le ifihino ho antoke ty amy ampela tsy fohiñey.
Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
14 Ty mitata rañetse am-pazake te terak’ andro, hatao ho fatse ama’e.
Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
15 Hambañe ami’ty fitsopatsopan’ andro avy, ty rakemba mitribahatse;
Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
16 hamejan-tioke t’ie hamejañ’aze, hoe mamihiñe menak’ am-pitàn-kavana.
Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
17 Maniom-by ty vy, vaho andrañita’ ondaty ty vintan-drañe’e.
Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
18 Hikama ty voa’e ty mañalahala sakoañe, vaho hasiñeñe ty miatrake i talè’ey.
Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
19 Manahake ty tarehen-drano hetsoroen-daharañe, ty hetsoroen’ arofo’ ondaty t’ondaty.
Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
20 Tsimbia tsy etsake ty tsikeokeoke naho ty hankàñe, le liae tsy eneñe ty fihaino’ ondaty. (Sheol h7585)
Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)
21 Am-patañe ty volafoty vaho an-toñake ty volamena, fitsoehañe ondaty ty engeñe atolots’aze.
Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
22 Ndra te demoheñe amañ’ana-deo an-deoñe mitraoke tsako lisaneñe ty dagola, mbe tsy hisitak’ ama’e ty hanè’e.
Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
23 Rendreho soa o hare’oo, vaho dareo o lia-rai’oo,
God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
24 fa tsy nainai’e ty vara, naho tsy ho añ’afe’afe’e ty sabakam-bolonahetse.
For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
25 Ie fa tinatake i ahetsey, naho mitiry o tiritiri’eo, vaho natontoñe ty ahetse am-bohitse ey;
Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
26 ho siki’o o anak-añondrio, vaho ho vilin-teteke o ose-lahio;
då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
27 mahaeneñe ty fikama’o i rononon’ osey, naho ho hane’ o keleia’oo, vaho ho famahanañe o anak-ampata’oo.
og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
