< Ohabolana 24 >
1 Ko kirañe’o o lo-tserekeo, ko mañiry ho mpiam’ iareo.
ne aemuleris viros malos nec desideres esse cum eis
2 Fa mikitroke hapiaroteñe ty ron-doha’iareo, vaho mivolan-tsiroe-tafatoe o soñi’eo.
quia rapinas meditatur mens eorum et fraudes labia eorum loquuntur
3 Hihitse ty mahafonitse anjomba, vaho hilàla ty añorizañe aze;
sapientia aedificabitur domus et prudentia roborabitur
4 Fahafohinañe ty mahapea o efe’eo amy ze hene vara soa naho mahafale.
in doctrina replebuntur cellaria universa substantia pretiosa et pulcherrima
5 Maozatse t’indaty mahihitse, manovon-kafatrarañe ty mahilala;
vir sapiens et fortis est et vir doctus robustus et validus
6 amy te fiaoloañe mahihitse ty ifanehafa’o amo ali’oo, vaho minday fandrebahañe ty hamarom-piaolo.
quia cum dispositione initur bellum et erit salus ubi multa consilia sunt
7 Loho ambone’ i seretsey ty hihitse; ie tsy manoka-palie an-dalam-bey eo.
excelsa stulto sapientia in porta non aperiet os suum
8 Hatao mpikitro-draha ty mikilily hanao raty.
qui cogitat malefacere stultus vocabitur
9 Hakeo ty mikitro-kagegeañe, vaho tiva am’ondatio ty mpañinje.
cogitatio stulti peccatum est et abominatio hominum detractor
10 Vata’e tsy an-kaozaran-drehe t’ie mitoirañe añ’andron-kaemberañe.
si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua
11 Hahao o kozozotem- bam-pandentañe mb’eoo, ie midaliendalieñe mb’am-panjamanañe mb’eo, Ehe, kalaño!
erue eos qui ducuntur ad mortem et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses
12 Aa naho manao ty hoe irehe, Inao! tsy napota’ay ‘nio!— Tsy mahatsikarake izay hao i Mpandanja arofoy? tsy arofoana’ i Mpañambem-piai’oy hao? Tsy havaha’e am’ondatio hao o sata’eo?
si dixeris vires non suppetunt qui inspector est cordis ipse intellegit et servatorem animae tuae nihil fallit reddetque homini iuxta opera sua
13 O anako, mihinana tantele, amy te soa, eka, mamy an-dañilañy ao ty tantele boak’ am-papi’ey.
comede fili mi mel quia bonum est et favum dulcissimum gutturi tuo
14 Maharendreha te izay ty hihitse ami’ty fiai’o; ie trea’o le ho tendrek’ ama’o ty ho avi’o, vaho tsy haitoañe ty fisalalà’o.
sic et doctrina sapientiae animae tuae quam cum inveneris habebis in novissimis et spes tua non peribit
15 Ko vandroñe’o, ty tsereheñe tia, ty anjomba’ i vañoñey; ko joie’o ty akiba imoneña’e;
ne insidieris et quaeras impietatem in domo iusti neque vastes requiem eius
16 fa mikorovoke im-pito ty vantañe, le mbe mitroatse avao; fe mivembeñe añ’andron-kankàñe o lo-tserekeo.
septies enim cadet iustus et resurget impii autem corruent in malum
17 Ko irebeha’o ty fihotraha’ o rafelahi’oo, vaho ko ado’o hifalea’ ty tro’o i fitsikapia’ey.
cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas et in ruina eius ne exultet cor tuum
18 fa ho vazoho’ Iehovà naho ho alihe’e vaho havì’e tsy ho ama’e i haviñera’ey.
ne forte videat Dominus et displiceat ei et auferat ab eo iram suam
19 Ko angovita’o o tsivokatseo, le ko itsikiriha’o o lo-tserekeo;
ne contendas cum pessimis nec aemuleris impios
20 fa tsy aman-ko tamae’e ty tsereheñe; le hakipe ty failo’ i borololoy.
quoniam non habent futurorum spem mali et lucerna impiorum extinguetur
21 O anake, mañeveña am’ Iehovà naho amy mpanjakay, le ko mitraok’ amo mpiolao,
time Dominum fili mi et regem et cum detractoribus non commiscearis
22 fa hivovoa’ ty feh’ ohatse, vaho ia ty hahafohiñe ty fifetsaham-piantoañe hanoe’ i roroey?
quoniam repente consurget perditio eorum et ruinam utriusque quis novit
23 Manoly o tsara retoañe ka o mahihitseo: Tsy mete an-jaka ao ty firihiañe.
haec quoque sapientibus cognoscere personam in iudicio non est bonum
24 Ze manao ty hoe amo aman-kakeoo: ‘Vantan-drehe,’ ro honjira’ i màroy; vaho ho heje’ o fifeheañeo;
qui dicit impio iustus es maledicent ei populi et detestabuntur eum tribus
25 fe ho ehake o mahafañendakeo vaho ho soa tata.
qui arguunt laudabuntur et super ipsos veniet benedictio
26 Orofeñe o fivimby mahatoiñe an-kahiti’eo.
labia deosculabitur qui recta verba respondet
27 Henefo heike ty fitromaha’o alafe’e ao naho halahalao o tete’oo, vaho ranjio amy zao ty akiba’o.
praepara foris opus tuum et diligenter exerce agrum tuum ut postea aedifices domum tuam
28 Ko sesehe’o, tsy amam-poto’e t’indaty; vaho ko mamañahy am-pivimby.
ne sis testis frustra contra proximum tuum nec lactes quemquam labiis tuis
29 Ko manao ty hoe: Hanoako hambañe amy nanoa’e ahikoy; sindre havahako ty amy sata’ey.
ne dicas quomodo fecit mihi sic faciam ei reddam unicuique secundum opus suum
30 Niozàko ty tete’ i tembo, niariako ty tanem-balobo’ i seretse;
per agrum hominis pigri transivi et per vineam viri stulti
31 hehe t’ie nioboñobom-patike; nilafihan-kisatse i taney, vaho narobake ty kijolim-bato’e.
et ecce totum repleverant urticae operuerant superficiem eius spinae et maceria lapidum destructa erat
32 Ie nitreako le naereñereko, nenteako vaho nitendrek’ anatse.
quod cum vidissem posui in corde meo et exemplo didici disciplinam
33 Firotse kede, mandre betebeteke, mañohom-pitañe hiroro,
parum inquam dormies modicum dormitabis pauxillum manus conseres ut quiescas
34 le hikovovoke mb’ama’o ty hararahañe, vaho hoe lahin-defoñe ty hapoia’o.
et veniet quasi cursor egestas tua et mendicitas quasi vir armatus