< Joba 26 >

1 Ty hoe ty natoi’ Iobe:
Respondens autem Iob, dixit:
2 Akore ty nañimba’o ty tsy aman’ ozatse? ty nandrombaha’o ty sirañe tsy an-kafatrarañe?
Cuius adiutor es? numquid imbecillis? et sustentas brachium eius, qui non est fortis?
3 Akore ty nanoroa’o ty tsy aman-kilala; ty nitaroñe’o hasoa-anatse ami’ty maro?
Cui dedisti consilium? forsitan illi qui non habet sapientiam, et prudentiam tuam ostendisti plurimam.
4 Ia ty nañakara’o saontsy? Vaho fañahi’ ia ty nitroboeñe ama’o?
Quem docere voluisti? nonne eum, qui fecit spiramentum?
5 Mihelohelo ambane rano ao o loloo, naho o mpimoneñeo.
Ecce gigantes gemunt sub aquis, et qui habitant cum eis.
6 Miboridañe añatrefa’e eo ty Tsikeokeoke; tsy aman-tsaro’e ty Fandrotsahañe. (Sheol h7585)
Nudus est infernus coram illo, et nullum est operimentum perditioni. (Sheol h7585)
7 Alama’e an-dikerañe ambone’ i hoakoakey i avaratsey; aradorado’e ambone hakoahañe eo ty tane toy.
Qui extendit Aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum.
8 Aholonkolo’e amo raho’eo ty rano, fe tsy miporitsak’ ambane i rahoñey.
Qui ligat aquas in nubibus suis, ut non erumpant pariter deorsum.
9 Takona’e ty tarehe’ i zava-volañey, alafi’e ama’e i raho’ey.
Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam.
10 Nañarikatoha’e sokitse ty an-tarehe’ o ranoo hañefera’e amy ieñey i hazavàñey.
Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebrae.
11 Miezeñezeñe o fahan-dikerañeo, mianifañe ami’ty enda’e.
Columnae caeli contremiscunt, et pavent ad nutum eius.
12 An-kaozarañe ty nampipendreña’e i riakey; aman-kihitse ty nitomboha’e i Rahàbe.
In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia eius percussit superbum.
13 I kofò’ey ty ampisava’e i likerañey; trinofam-pità’e i mereñe mitsiritsiokey.
Spiritus eius ornavit caelos: et obstetricante manu eius, eductus est coluber tortuosus.
14 Inay, romoromom-pitoloña’e irezay, le volam-bisibisike ty ijanjiñañe, Fe ia ty mahafohiñe i figorogodoiña’e ra’elahiy?
Ecce, haec ex parte dicta sunt viarum eius: et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus, quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri?

< Joba 26 >