Yobo 14
1 Moto oyo abotama na mwasi azalaka kaka na mikolo moke oyo mpe etonda na pasi.
Et menneske, født av en kvinne, lever en kort tid og mettes med uro.
2 Akolaka mpe akawukaka lokola fololo, awumelaka te lokola elili ya lipata oyo elekaka.
Som en blomst skyter han op og visner, han farer bort som skyggen og holder ikke stand.
3 Olingi kaka kolandela ekelamu ya boye? Olingi kaka komema ye liboso na Yo mpo na kosambisa ye?
Endog over en sådan holder du dine øine åpne, og mig fører du frem for din domstol!
4 Nani akoki kobimisa bopeto kati na mbindo? Moko te!
Kunde det bare komme en ren av en uren! Ikke én!
5 Mikolo ya moto ekatama; okata motango ya basanza na ye mpe otia mondelo oyo akoki koleka te.
Når hans dager er fastsatt, hans måneders tall bestemt hos dig, når du har satt ham en grense som han ikke kan overskride,
6 Longola miso na Yo mosika na ye mpe tika ye, ye moko, kino tango akozwa lifuti ya mosala na ye lokola moto oyo asalaka kaka mpo na lifuti.
så vend ditt øie bort fra ham, så han kan ha ro så vidt at han kan glede sig som en dagarbeider ved sin dag!
7 Nzete ezalaka kutu na mwa elikya: ata bakati yango, ebimaka lisusu mpe ebotaka bitape ya sika;
For treet er det håp; om det hugges, så spirer det igjen, og på nye skudd mangler det ikke;
8 misisa na yango ekoki konuna na se ya mabele, mpe eteni na yango oyo etikalaka ekoki kokufa kati na mabele,
om dets rot eldes i jorden, og dets stubb dør ut i mulden,
9 nzokande soki kaka ezwi mayi, ekobimisa mito mpe ekobota bitape lokola nzete ya sika.
så setter det allikevel knopper ved eimen av vannet og skyter grener som et nyplantet tre.
10 Kasi moto akufaka mpe aninganaka lisusu te, akataka motema mpe azalaka lisusu na bomoi te.
Men når en mann dør, så ligger han der, når et menneske opgir ånden, hvor er han da?
11 Ndenge mayi esilaka na liziba to ndenge mayi ekawukaka,
Som vannet minker bort i en sjø, og som en elv efterhånden blir grunnere og tørker ut,
12 ndenge wana mpe moto akufaka mpe atelemaka lisusu te, akolamuka lisusu te mpe bakoki lisusu kolamusa ye te, tango nyonso likolo ekozala.
så legger et menneske sig ned og reiser sig ikke igjen; så lenge himmelen er til, våkner de ikke - de vekkes ikke op av sin søvn.
13 Soki kaka obombaki ngai na se ya bakufi mpe otikaki ngai kuna kino kanda na Yo esila! Soki kaka okatelaki ngai tango mpo ete, na sima na yango, okanisa ngai lisusu! (Sheol h7585)
Å om du vilde gjemme mig i dødsriket og skjule mig der til din vrede var over - om du vilde sette mig et tidsmål og så komme mig i hu! (Sheol h7585)
14 Nzokande, soki moto akufi, boni, akoki lisusu kozala na bomoi? Nakozela kino lolenge na ngai ebongwana.
Når en mann dør, lever han da op igjen? Alle min krigstjenestes dager skulde jeg da vente, til min avløsning kom;
15 Okobenga ngai, mpe ngai, nakondima; okozala na posa makasi ya ekelamu ya maboko na Yo.
du skulde da rope, og jeg skulde svare dig; efter dine henders verk skulde du lenges.
16 Solo penza, okotanga makolo na ngai, kasi okolandela lisusu masumu na ngai te.
Men nu teller du mine skritt og akter stadig på min synd.
17 Mabe na ngai ekokangama kati na saki, mpe okozipa masumu na ngai.
Forseglet i en pung ligger min brøde, og du syr til over min misgjerning.
18 Kasi, ndenge ngomba esilaka mpe ekweyaka, ndenge libanga elongwaka na esika na yango,
Men som et fjell faller og smuldres bort, og en klippe flyttes fra sitt sted,
19 ndenge mayi eliaka mabanga, ndenge mayi oyo etiolaka ememaka mabele, ndenge wana mpe obebisaka elikya ya moto.
som vannet huler ut stener og flommen skyller bort mulden, således gjør du menneskets håp til intet;
20 Olongaka ye mbala moko, mpe akendaka na ye; obebisaka elongi na ye mpe obenganaka ye.
du overvelder ham for alltid, og han farer bort; du forvender hans åsyn og lar ham fare.
21 Soki bana na ye ya mibali bazwi lokumu, ayebaka na ye yango te; soki basambwisi bango, amonaka na ye yango te.
Kommer hans barn til ære, da vet han det ikke, og blir de ringeaktet, da blir han det ikke var.
22 Ayokaka kaka pasi kati na nzoto na ye, mpe motema na ye esalaka kaka matanga mpo na ye moko. »
Bare over ham selv kjenner hans legeme smerte, og bare over ham selv sørger hans sjel.
