Psalmi 91
1 Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,
Wie onder de hoede van den Allerhoogste verblijft, En in de schaduw van den Almachtige woont,
2 Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.
Mag zeggen tot Jahweh: "Mijn toevlucht en sterkte, Mijn God, op wien ik vertrouw!"
3 Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.
Want Hij behoedt u voor de strik van den jager, En voor de verraderlijke kuil;
4 Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,
Hij zal met zijn vleugelen u dekken, En onder zijn wieken vindt gij een schuilplaats.
5 Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,
Gij hebt de verschrikkingen van de nacht niet te vrezen, Geen pijl, die vliegt overdag;
6 No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.
Geen pest, die in de duisternis rondsluipt, Geen besmetting, die ‘s middags haar verwoestingen aanricht.
7 Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.
Al vallen er duizend aan uw zijde, Tienduizend aan uw rechterhand, U treffen ze niet; Zijn trouw is een schild en een pantser!
8 Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.
Ja, met eigen ogen zult gij het zien, En de vergelding der bozen aanschouwen;
9 Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.
Want úw toevlucht is Jahweh, Den Allerhoogste hebt gij u tot beschermer gekozen.
10 Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.
Geen onheil zal u dus treffen, Geen plaag uw tenten bereiken;
11 Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.
Want Hij zal voor u zijn engelen ontbieden, Om u op al uw wegen te hoeden.
12 Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.
Zij zullen u op de handen dragen, Opdat gij aan geen steen uw voeten zult stoten;
13 Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.
Op slang en adder zult gij treden, Leeuwenwelp en draak vertrappen.
14 „Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.
"Omdat hij Mij liefheeft, zal Ik hem redden, En omdat hij mijn Naam kent, hem beschermen; Roept hij Mij aan, Dan antwoord Ik hem."
15 Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.
Ik zelf sta hem bij in de nood; Ik red hem en herstel hem in ere:
16 Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.
Lengte van dagen zal Ik hem schenken, En hem mijn heil doen aanschouwen!
