Psalmi 115
1 Ne mums, ak Kungs! ne mums, bet Savam vārdam dod godu, pēc Savas žēlastības un patiesības.
Ne al ni, ho Eternulo, ne al ni, Sed al Via nomo donu honoron, Pro Via favorkoreco, pro Via vereco.
2 Kāpēc pagāniem būs sacīt: kur nu ir viņu Dievs?
Kial devas diri la popoloj: Kie do estas ilia Dio?
3 Bet mūsu Dievs ir debesīs; visu, ko Viņš grib, to Viņš dara.
Sed nia Dio estas en la ĉielo; Ĉion, kion Li deziras, Li faras.
4 Viņu dievekļi ir sudrabs un zelts, cilvēku roku darbs.
Iliaj idoloj estas arĝento kaj oro, Faritaĵo de homaj manoj.
5 Tiem ir mute, bet tie nerunā, tiem ir acis, bet tie neredz;
Buŝon ili havas, sed ne parolas; Okulojn ili havas, sed ne vidas;
6 Tiem ir ausis un tie nedzird, tiem ir deguns un tie neož;
Orelojn ili havas, sed ne aŭdas; Nazon ili havas, sed ne flaras;
7 Rokas tiem ir, bet tie netausta; tiem ir kājas, bet tie nestaigā; tie nerunā ar savu rīkli.
Manojn ili havas, sed ne palpas; Piedojn ili havas, sed ne iras; Ili ne donas sonon per sia gorĝo.
8 Kas tos taisa, ir tādi pat kā viņi, tādi pat visi, kas uz tiem paļaujas.
Kiel ili, tiel estos iliaj farantoj, Ĉiuj, kiuj ilin fidas.
9 Israēl, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Ho Izrael, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj ŝildo.
10 Ārona nams, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Ho domo de Aaron, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj ŝildo.
11 Jūs visi, kas To Kungu bīstaties, cerējiet uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
Ho timantoj de la Eternulo, fidu la Eternulon; Li estas ilia helpo kaj ŝildo.
12 Tas Kungs mūs piemin un mūs svētī; Viņš svētīs Israēla namu, Viņš svētīs Ārona namu.
La Eternulo nin memoras, Li benas, Li benas la domon de Izrael, Li benas la domon de Aaron;
13 Viņš tos svētīs, kas To Kungu bīstas, ir mazus, ir lielus.
Li benas la timantojn de la Eternulo, La malgrandajn kaj la grandajn.
14 Tas Kungs lai jūs vairo, jūs un jūsu bērnus.
La Eternulo vin multigu, Vin kaj viajn infanojn.
15 Jūs esat Tā Kunga svētītie; Viņš radījis debesis un zemi.
Vi estas benitaj de la Eternulo, Kiu faris la ĉielon kaj la teron.
16 Debesu debesis Tam Kungam pieder, bet zemi Viņš devis cilvēku bērniem.
La ĉielo estas ĉielo de la Eternulo, Sed la teron Li donis al la homidoj.
17 Nomirušie To Kungu neslavēs nedz tie, kas nogrimuši klusumā.
Ne la mortintoj gloros la Eternulon, Kaj ne tiuj, kiuj foriris en la silentejon.
18 Bet mēs gribam slavēt To Kungu, no šī laika mūžīgi. Alleluja!
Sed ni benos la Eternulon De nun kaj eterne. Haleluja!
