< Psalmi 106 >

1 Alleluja! Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Kas var izteikt Tā Kunga varenos darbus un izstāstīt visu Viņa teicamo slavu?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Svētīgi tie, kas tiesu tur un dara taisnību vienmēr.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Piemini mani, ak Kungs, pēc Sava labā prāta uz Saviem ļaudīm, piemeklē mani ar Savu pestīšanu;
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Ka redzam labumu pie Taviem izredzētiem un priecājamies par Tavu ļaužu prieku un lielāmies ar Tavu īpašumu.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Mēs esam grēkojuši līdz ar saviem tēviem, esam noziegušies un bijuši bezdievīgi.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Mūsu tēvi Ēģiptē nelika vērā Tavus brīnumus, tie nepieminēja Tavu lielo žēlastību, bet bija pārgalvīgi jūrmalā pie niedru jūras.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Viņš tiem palīdzēja Sava vārda dēļ, ka tiem parādītu Savu varu.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Un Viņš rāja niedru jūru, ka tā sasīka, un Viņš vadīja caur dziļumiem kā pa tuksnesi.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Un Viņš tos atpestīja no ienaidnieku rokas un tos atsvabināja no nīdētāju rokas.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 Ūdeņi apsedza viņu pretiniekus, ka neviens no tiem neatlika.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Tad tie ticēja Viņa vārdiem, tie dziedāja Viņa slavu.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Bet steigšus tie aizmirsa Viņa darbus, tie nenogaidīja Viņa nodomu;
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Bet kārot iekārojās tuksnesī un kārdināja Dievu tai posta vietā.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Tad Viņš tiem deva pēc viņu kārības, bet darīja viņu dvēseles nīkstam.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Un tie apskauda Mozu lēģerī un Āronu, Tā Kunga svēto.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 Zeme atvērās un aprija Datanu un apklāja Abirama biedrus.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Un uguns iedegās viņu pulkā, liesma sadedzināja tos bezdievīgos.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Tie taisīja teļu Horebā un klanījās tās bildes priekšā,
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Un pārvērsa savu godu par vērša ģīmi, kas ēd zāli.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Viņi aizmirsa Dievu, savu Pestītāju, kas lielas lietas bija darījis Ēģiptes zemē,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 Brīnumus Hama zemē, briesmīgus darbus pie niedru jūras.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Tā ka Viņš nodomāja tos izdeldēt, ja Mozus, Viņa izredzētais, nebūtu stājies tai plaisumā Viņa priekšā, novērst Viņa bardzību, lai nesamaitātu.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Tie necienīja to jauko zemi, tie neticēja Viņa Vārdam,
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Bet kurnēja savās teltīs un nepaklausīja Tā Kunga balsij.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Tāpēc Viņš pacēla pret tiem Savu roku, tos nosist tuksnesī
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 Un nogāzt viņu dzimumu starp pagāniem un tos izkaisīt pa tām zemēm.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Tie pieķērās arī BaālPeoram un ēda mirušu upurus,
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Un apkaitināja To Kungu ar saviem darbiem, ka mocība starp viņiem ielauzās.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Tad Pinehas cēlās un sodīja, un tā mocība mitējās.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Un tas viņam tapa pielīdzināts par taisnību uz bērnu bērniem mūžīgi.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Un tie Viņu apkaitināja pie bāršanās ūdens, ka Mozum viņu dēļ ļaunums uzgāja.
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Jo tie padarīja viņa sirdi rūgtu, ka viņš neapdomīgi runāja ar savām lūpām.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Tie arī neizdeldēja tās tautas, kā Tas Kungs tiem bija pavēlējis;
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Bet tie sajaucās ar pagāniem un mācījās viņu darbus;
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Un kalpoja viņu elkiem, un tie viņiem palika par valgu.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Pat savus dēlus un savas meitas tie upurēja nešķīstiem gariem,
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Un izlēja nenoziedzīgas asinis, savu dēlu un savu meitu asinis, ko tie upurēja Kanaāna elkiem, tā ka zeme tapa apgānīta caur asins vainām.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 Un tie sagānījās ar saviem darbiem un maukoja ar savām darīšanām.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Par to Tas Kungs ļoti iedusmojās pret Saviem ļaudīm un turēja par negantību Savu īpašumu;
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Un Viņš tos nodeva pagānu rokā, un viņu nīdētāji par tiem valdīja.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Un viņu ienaidnieki tos apbēdināja un tos pazemoja apakš savas rokas.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Viņš tos izglāba daudzkārt, taču tie Viņu apkaitināja ar savu padomu un iznīka savu noziegumu dēļ.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Bet Viņš uzlūkoja viņu bēdas un dzirdēja viņu kliegšanu,
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Un pieminēja viņu labad Savu derību, un Viņam bija žēl pēc Savas lielās žēlastības,
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Un lika tiem atrast sirds žēlastību pie visiem, kas tos turēja cietumā.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Atpestī mūs, Kungs, mūsu Dievs, un sapulcini mūs no tiem pagāniem, ka mēs pateicamies Tavam svētam vārdam un lielāmies ar Tavu slavu.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Slavēts lai ir Tas Kungs, Israēla Dievs, mūžīgi mūžam, un visi ļaudis lai saka: Āmen! Alleluja.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.

< Psalmi 106 >