< Psalmi 104 >

1 Teici To Kungu, mana dvēsele! Kungs, mans Dievs, Tu esi ļoti liels, ar augstību un godību aptērpies.
ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃
2 Tu ģērbies gaišumā kā apģērbā; tu izklāj debesis kā telti.
עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃
3 Tu ūdeņus augstībā sev lieci par grīdu, tu dari padebešus par saviem ratiem, tu staigā uz vēja spārniem.
המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃
4 Tu dari vējus par Saviem eņģeļiem un uguns liesmas par Saviem sulaiņiem.
עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃
5 Zemi Tu esi dibinājis uz viņas pamatiem, ka tā nešaubās ne mūžam.
יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃
6 Ar jūras dziļumiem Tu to apsedzis kā ar apģērbu, ūdeņi stāvēja pār kalniem.
תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃
7 No Taviem draudiem tie bēga, no Tava pērkona tie steidzās projām;
מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃
8 Kalni cēlās un lejas nogrima tai vietā, ko Tu tām biji licis.
יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃
9 Tu esi licis robežas, tās tie (ūdeņi) nepārkāps un zemi vairs neapklās.
גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃
10 Tu izvadi avotus pa ielejām, ka tie tek starp kalniem.
המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃
11 Tie dzirdina visus lauka zvērus, tur atdzeras meža ēzeļi.
ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃
12 Pie tiem mīt debesputni, zaros tie dzied.
עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃
13 Tu slapini kalnus no augšienes; ar augļiem, ko Tu radi, zeme top piepildīta.
משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃
14 Tu liec zālei augt priekš lopiem un sējai cilvēkam par labu, lai nāk maize no zemes
מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃
15 Un vīns, kas iepriecina cilvēka sirdi, ka viņa vaigs top skaistāks nekā no eļļas, un ka maize spēcina cilvēka sirdi.
ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃
16 Tā Kunga koki top papilnam slacināti, ciedra koki uz Lībanus, ko Viņš ir dēstījis.
ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃
17 Tur putni dara ligzdas un stārķi dzīvo uz priedēm.
אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃
18 Augstie kalni ir priekš mežu kazām, klintis kalna āpšiem par patvērumu.
הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃
19 Tu esi darījis mēnesi laikmetiem, saule zin savu noiešanu.
עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃
20 Tu dari tumsu, ka nakts metās; tad kustās visi meža zvēri.
תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃
21 Jaunie lauvas rūc pēc laupījuma, meklēdami savu barību no Dieva.
הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃
22 Un kad saule lec, tad tie atkal aizbēg un apguļas savās alās.
תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃
23 Tad cilvēks iziet pie sava darba, pie sava lauka darba līdz vakaram.
יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃
24 Cik lieli ir Tavi darbi, ak Kungs! Tos visus Tu esi darījis ar gudrību, - zeme ir Tava padoma pilna.
מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃
25 Redzi, jūra, liela un plata uz abējām pusēm! Tur mudžēt mudž neskaitāmā pulkā visādi zvēri, lieli, mazi.
זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃
26 Tur iet lielas laivas un Levijatans, ko Tu esi radījis, tur dzīvoties.
שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃
27 Tie visi uz Tevi gaida, ka Tu tiem barību dodi savā laikā.
כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃
28 Kad Tu tiem dod, tad tie salasa; kad Tu Savu roku atveri, tad tie ar labumu top pieēdināti.
תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃
29 Tu apslēpi Savu vaigu, tad tie iztrūkstas; Tu atņem viņiem dvašu, tad tie mirst un paliek atkal par pīšļiem.
תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃
30 Tu sūti Savu Garu, tad tie top radīti, un Tu atjauno zemes ģīmi.
תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃
31 Tā Kunga godība paliek mūžīgi; Tas Kungs priecājās par Saviem darbiem.
יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃
32 Viņš uzlūko zemi, tad tā dreb; Viņš aizskar kalnus, tad tie kūp.
המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃
33 Es dziedāšu Tam Kungam, kamēr es dzīvoju; es slavēšu savu Dievu ar dziesmām, kamēr šeit esmu.
אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃
34 Manas domas Viņam lai patīk; es priecāšos iekš Tā Kunga.
יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃
35 Grēcinieki no zemes lai izzūd un bezdievīgo lai vairs nav. Teici To Kungu, mana dvēsele, Alleluja.
יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃

< Psalmi 104 >