< Proverbiorum 30 >

1 verba Congregantis filii Vomentis visio quam locutus est vir cum quo est Deus et qui Deo secum morante confortatus ait
Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
2 stultissimus sum virorum et sapientia hominum non est mecum
Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
3 non didici sapientiam et non novi sanctorum scientiam
I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
4 quis ascendit in caelum atque descendit quis continuit spiritum manibus suis quis conligavit aquas quasi in vestimento quis suscitavit omnes terminos terrae quod nomen eius et quod nomen filii eius si nosti
Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
5 omnis sermo Dei ignitus clypeus est sperantibus in se
Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
6 ne addas quicquam verbis illius et arguaris inveniarisque mendax
Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
7 duo rogavi te ne deneges mihi antequam moriar
Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
8 vanitatem et verba mendacia longe fac a me mendicitatem et divitias ne dederis mihi tribue tantum victui meo necessaria
Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
9 ne forte saturatus inliciar ad negandum et dicam quis est Dominus et egestate conpulsus furer et peierem nomen Dei mei
Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
10 ne accuses servum ad dominum suum ne forte maledicat tibi et corruas
Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11 generatio quae patri suo maledicit et quae non benedicit matri suae
Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
12 generatio quae sibi munda videtur et tamen non est lota a sordibus suis
Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
13 generatio cuius excelsi sunt oculi et palpebrae eius in alta subrectae
Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
14 generatio quae pro dentibus gladios habet et commandit molaribus suis ut comedat inopes de terra et pauperes ex hominibus
Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
15 sanguisugae duae sunt filiae dicentes adfer adfer tria sunt insaturabilia et quartum quod numquam dicit sufficit
Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
16 infernus et os vulvae et terra quae non satiatur aqua ignis vero numquam dicit sufficit (Sheol h7585)
Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol h7585)
17 oculum qui subsannat patrem et qui despicit partum matris suae effodiant corvi de torrentibus et comedant illum filii aquilae
Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
18 tria sunt difficilia mihi et quartum penitus ignoro
Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
19 viam aquilae in caelo viam colubri super petram viam navis in medio mari et viam viri in adulescentula
Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
20 talis est via mulieris adulterae quae comedit et tergens os suum dicit non sum operata malum
Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
21 per tria movetur terra et quartum non potest sustinere
Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
22 per servum cum regnaverit per stultum cum saturatus fuerit cibo
Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
23 per odiosam mulierem cum in matrimonio fuerit adsumpta et per ancillam cum heres fuerit dominae suae
Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
24 quattuor sunt minima terrae et ipsa sunt sapientiora sapientibus
Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
25 formicae populus infirmus quae praeparant in messe cibum sibi
Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
26 lepusculus plebs invalida quae conlocat in petra cubile suum
Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
27 regem lucusta non habet et egreditur universa per turmas
Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
28 stilio manibus nititur et moratur in aedibus regis
Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
29 tria sunt quae bene gradiuntur et quartum quod incedit feliciter
Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
30 leo fortissimus bestiarum ad nullius pavebit occursum
Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
31 gallus succinctus lumbos et aries nec est rex qui resistat ei
Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
32 et qui stultus apparuit postquam elatus est in sublime si enim intellexisset ori inposuisset manum
Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
33 qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum et qui vehementer emungitur elicit sanguinem et qui provocat iras producit discordias
Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.

< Proverbiorum 30 >