Job 34
1 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 quasi impios percussit eos in loco videntium
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
