< Iacobi 3 >

1 nolite plures magistri fieri fratres mei scientes quoniam maius iudicium sumitis
ហេ មម ភ្រាតរះ, ឝិក្ឞកៃរស្មាភិ រ្គុរុតរទណ្ឌោ លប្ស្យត ឥតិ ជ្ញាត្វា យូយម៑ អនេកេ ឝិក្ឞកា មា ភវត។
2 in multis enim offendimus omnes si quis in verbo non offendit hic perfectus est vir potens etiam freno circumducere totum corpus
យតះ សវ៌្វេ វយំ ពហុវិឞយេឞុ ស្ខលាមះ, យះ កឝ្ចិទ៑ វាក្យេ ន ស្ខលតិ ស សិទ្ធបុរុឞះ ក្ឫត្ស្នំ វឝីកត៌្តុំ សមត៌្ហឝ្ចាស្តិ។
3 si autem equorum frenos in ora mittimus ad consentiendum nobis et omne corpus illorum circumferimus
បឝ្យត វយម៑ អឝ្វាន៑ វឝីកត៌្តុំ តេឞាំ វក្ត្រេឞុ ខលីនាន៑ និធាយ តេឞាំ ក្ឫត្ស្នំ ឝរីរម៑ អនុវត៌្តយាមះ។
4 ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit
បឝ្យត យេ បោតា អតីវ ព្ឫហទាការាះ ប្រចណ្ឌវាតៃឝ្ច ចាលិតាស្តេៜបិ កណ៌ធារស្យ មនោៜភិមតាទ៑ អតិក្ឞុទ្រេណ កណ៌េន វាញ្ឆិតំ ស្ថានំ ប្រត្យនុវត៌្តន្តេ។
5 ita et lingua modicum quidem membrum est et magna exultat ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit
តទ្វទ៑ រសនាបិ ក្ឞុទ្រតរាង្គំ សន្តី ទប៌វាក្យានិ ភាឞតេ។ បឝ្យ កីទ្ឫង្មហារណ្យំ ទហ្យតេ ៜល្បេន វហ្និនា។
6 et lingua ignis est universitas iniquitatis lingua constituitur in membris nostris quae maculat totum corpus et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna (Geenna g1067)
រសនាបិ ភវេទ៑ វហ្និរធម៌្មរូបបិឞ្ដបេ។ អស្មទង្គេឞុ រសនា តាទ្ឫឝំ សន្តិឞ្ឋតិ សា ក្ឫត្ស្នំ ទេហំ កលង្កយតិ ស្ឫឞ្ដិរថស្យ ចក្រំ ប្រជ្វលយតិ នរកានលេន ជ្វលតិ ច។ (Geenna g1067)
7 omnis enim natura bestiarum et volucrum et serpentium etiam ceterorum domantur et domita sunt a natura humana
បឝុបក្ឞ្យុរោគជលចរាណាំ សវ៌្វេឞាំ ស្វភាវោ ទមយិតុំ ឝក្យតេ មានុឞិកស្វភាវេន ទមយាញ្ចក្រេ ច។
8 linguam autem nullus hominum domare potest inquietum malum plena veneno mortifero
កិន្តុ មានវានាំ កេនាបិ ជិហ្វា ទមយិតុំ ន ឝក្យតេ សា ន និវាយ៌្យម៑ អនិឞ្ដំ ហលាហលវិឞេណ បូណ៌ា ច។
9 in ipsa benedicimus Dominum et Patrem et in ipsa maledicimus homines qui ad similitudinem Dei facti sunt
តយា វយំ បិតរម៑ ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទាមះ, តយា ចេឝ្វរស្យ សាទ្ឫឝ្យេ ស្ឫឞ្ដាន៑ មានវាន៑ ឝបាមះ។
10 ex ipso ore procedit benedictio et maledictio non oportet fratres mei haec ita fieri
ឯកស្មាទ៑ វទនាទ៑ ធន្យវាទឝាបៅ និគ៌ច្ឆតះ។ ហេ មម ភ្រាតរះ, ឯតាទ្ឫឝំ ន កត៌្តវ្យំ។
11 numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam
ប្រស្រវណះ កិម៑ ឯកស្មាត៑ ឆិទ្រាត៑ មិឞ្ដំ តិក្តញ្ច តោយំ និគ៌មយតិ?
12 numquid potest fratres mei ficus olivas facere aut vitis ficus sic neque salsa dulcem potest facere aquam
ហេ មម ភ្រាតរះ, ឧឌុម្ពរតរុះ កិំ ជិតផលានិ ទ្រាក្ឞាលតា វា កិម៑ ឧឌុម្ពរផលានិ ផលិតុំ ឝក្នោតិ? តទ្វទ៑ ឯកះ ប្រស្រវណោ លវណមិឞ្ដេ តោយេ និគ៌មយិតុំ ន ឝក្នោតិ។
13 quis sapiens et disciplinatus inter vos ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae
យុឞ្មាកំ មធ្យេ ជ្ញានី សុពោធឝ្ច ក អាស្តេ? តស្យ កម៌្មាណិ ជ្ញានមូលកម្ឫទុតាយុក្តានីតិ សទាចារាត៑ ស ប្រមាណយតុ។
14 quod si zelum amarum habetis et contentiones in cordibus vestris nolite gloriari et mendaces esse adversus veritatem
កិន្តុ យុឞ្មទន្តះករណមធ្យេ យទិ តិក្តេឞ៌្យា វិវាទេច្ឆា ច វិទ្យតេ តហ៌ិ សត្យមតស្យ វិរុទ្ធំ ន ឝ្លាឃធ្វំ នចាន្ឫតំ កថយត។
15 non est ista sapientia desursum descendens sed terrena animalis diabolica
តាទ្ឫឝំ ជ្ញានម៑ ឩទ៌្ធ្វាទ៑ អាគតំ នហិ កិន្តុ បាត៌្ហិវំ ឝរីរិ ភៅតិកញ្ច។
16 ubi enim zelus et contentio ibi inconstantia et omne opus pravum
យតោ ហេតោរីឞ៌្យា វិវាទេច្ឆា ច យត្រ វេទ្យេតេ តត្រៃវ កលហះ សវ៌្វំ ទុឞ្ក្ឫតញ្ច វិទ្យតេ។
17 quae autem desursum est sapientia primum quidem pudica est deinde pacifica modesta suadibilis plena misericordia et fructibus bonis non iudicans sine simulatione
កិន្តូទ៌្ធ្វាទ៑ អាគតំ យត៑ ជ្ញានំ តត៑ ប្រថមំ ឝុចិ តតះ បរំ ឝាន្តំ ក្ឞាន្តម៑ អាឝុសន្ធេយំ ទយាទិសត្ផលៃះ បរិបូណ៌ម៑ អសន្ទិគ្ធំ និឞ្កបដញ្ច ភវតិ។
18 fructus autem iustitiae in pace seminatur facientibus pacem
ឝាន្ត្យាចារិភិះ ឝាន្ត្យា ធម៌្មផលំ រោប្យតេ។

< Iacobi 3 >