Psalmorum 44
1 Psalmus, filiis Core ad intellectum.
Aka mawt ham Korah ca rhoek kah Hlohlai Pathen aw, hlamat kum kah amamih tue ah na saii khoboe te, a pa rhoek loh kaimih ham a tae uh tih, kaimih hna neh ka yaak uh coeng.
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Na kut neh namtom na haek tih a pa rhoek te na thoh. Namtu te talh sak ham a pa rhoek na hlun.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
A cunghang loh khohmuen pang sak uh pawt tih a bantha loh amih a khang moenih. Tedae amih te na moeithen dongah na bantang kut kah na bantha, na maelhmai kah khosae nen ni na khang.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Ka manghai Pathen nang loh Jakob kah khangnah ham uen lah.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Nang rhang neh ka rhal rhoek te ka thoeh uh. Kaimih taengkah aka tlai rhoek na ming neh ka suntlae uh.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Ka liva dongah ka pangtung pawt tih ka cunghang loh kai n'khang moenih.
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
Tedae ka rhal kut lamkah kaimih nan khang tih kaimih kah ka lunguet rhoek te na yah sak.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
Hnin takuem Pathen rhang neh ka thangthen uh tih na ming te kumhal duela ka uem uh ni. (Selah)
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
Tedae nan hlahpham tih kaimih kah hmaithae na saii dae ka caempuei taengla na pawk tloe moenih.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Rhal taeng lamkah kaimih he hnuk la let nan khuen vaengah ka lunguet rhoek loh amamih vik te tukvat uh thae.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Boiv a bangla kaimih he maeh la nan mop tih namtom taengah kaimih he nan thaek nan yak.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
A rhoeh pawt dongah na pilnam na yoih dae amih phu nen khaw na rhoeng hae pawh.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Imben rhoek ham kokhahnah, tamdaengnah neh kaepvai kah soehsalnah la kaimih nan khueh.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Namtom rhoek taengah thuidoeknah neh namtu pawt kah lu thuknah ham ni kaimih he nan khueh.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Kamah kah mingthae loh hnin takuem kamah hmuh ah om tih,
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
aka veet kah ol neh thunkha nah phu aka lo kah mikhmuh ah a hliphen dongah ka maelhmai he yahpohnah loh a thing khoep.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
He boeih loh kaimih taengah ha pai dae nang kan hnilh uh pawt tih na paipi dongah rhi ka lat uh moenih.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Ka lungbuei he a hnuk la balkhong pawh. Kaimih khokan long khaw na caehlong te phaelh pawh.
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Tedae pongui kho ah kaimih nan phen tih dueknah hlipkhup neh nan khuk thil.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Ka Pathen ming ka hnilh uh tih rhalawt pathen taengah kut ka phuel uh atah,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
Lungbuei kah a huephael aka ming Pathen loh hekah he khe mahpawt a?
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
Nang ham dongah maeh aka ngawn kah boiva la poek uh tih hnin takuem ah kaimih n'ngawn uh.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
Haenghang laeh ba dongah lae na ih. Ka Boeipa, thoo laeh a yoeyah la nan hlahpham tarha mahpawh.
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
Ba dongah lae na hmai na thuh tih kaimih pum kah phacipphabaem neh hnaemtaeknah na hnilh?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
Kaimih hinglu loh laipi dongla ngam tih kaimih bung loh diklai la khoem uh coeng.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Kaimih kah bomkung aw thoo lamtah na sitlohnah dongah kaimih n'lat dae.
