Proverbiorum 1
1 Parabolae Salomonis, filii David, regis Israel.
Israel manghai David capa Solomon kah he,
2 Ad sciendam sapientiam, et disciplinam:
cueihnah ming sak ham neh ol yakmingnah te yakming sak ham thuituennah la om.
3 ad intelligenda verba prudentiae: et suscipiendam eruditionem doctrinae, iustitiam, et iudicium, et aequitatem:
Thuituennah la loh ham neh duengnah, tiktamnah neh vanatnah te aka cangbam sak la om.
4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia, et intellectus.
Camoe hlangyoe taengah mingnah neh thuepnah, khinglangnah aka pae la om.
5 Audiens sapiens, sapientior erit: et intelligens, gubernacula possidebit.
Aka cueih loh hnatun saeh lamtah rhingtuknah la thap thil saeh, aka yakming loh a niing la hol saeh.
6 Animadvertet parabolam, et interpretationem, verba sapientum, et aenigmata eorum.
Aka cueih rhoek kah, nuettahnah olka neh amih kah olkael aka yakming sak la om.
7 Timor Domini principium sapientiae. Sapientiam, atque doctrinam stulti despiciunt.
BOEIPA hinyahnah tah cueihnah, mingnah a tongnah la om tih aka ang loh thuituennah a hnoelrhoeng.
8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuae:
Ka ca aw na pa kah thuituennah he hnatun lamtah na nu kah olkhueng khaw tloeng sut boeh.
9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
Te te na lu ham mikdaithen kah lukhueng neh na rhawn ham oi la om.
10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
Ka ca nang te hlangtholh rhoek loh n'hloih cakhaw rhoih boeh.
11 Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini, abscondamus tendiculas contra insontem frustra:
“Kaimih taengah pongpa lamtah hlang thii te rhongngol thil sih, ommongsitoe te a tloengtlaih la dawn sih.
Amih te saelkhui bangla a hing la dolh sih lamtah tangrhom ah a pum la a cungpung bangla om saeh. (Sheol h7585)
13 Omnem pretiosam substantiam reperiemus, implebimus domos nostras spoliis.
A boei a rhaeng boeih neh a phu aka tlo te n'dang uh vetih mamih im he kutbuem neh m'baetawt sak mako.
14 Sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum.
Na hmulung te kaimih lakli ah naan lamtah mamih boeih ham sungsa pakhat la om saeh,” a ti uh atah,
15 Fili mi, ne ambules cum eis, prohibe pedem tuum a semitis eorum.
Ka ca aw, amih kah longpuei ah cet boel lamtah na kho te amih kah a hawn lamloh hoi lah.
16 Pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
Amih kah a kho tah boethae hamla cungpoeh uh tih thii long sak ham loe uh.
17 Frustra autem iacitur rete ante oculos pennatorum.
Vaa phae boeih kah a hmaiah a tloengtlaih la lawk a tung uh.
18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
Amih loh amamih kah a thii te a rhongngol thil uh tih a hinglu te a mae uh.
19 Sic semitae omnis avari, animas possidentium rapiunt.
Mueluemnah dongah aka mueluem boeih kah a khosing te tah a boei kah a hinglu ni a. rhawt pah.
20 Sapientia foris praedicat, in plateis dat vocem suam:
Cueihnah tah vongvoel ah tamhoe tih toltung ah a ol a huel.
21 in capite turbarum clamitat, in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
Thohka ah aka kawk rhoek kah a lu ah a pang pah tih khopuei vongka ah ol a thui.
22 Usquequo parvuli diligitis infantiam, et stulti ea, quae sibi sunt noxia, cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
Hlangyoe nang loh mevaeng hil nim hlangyoe na lungnah ve, hmuiyoi rhoek tah amamih kah saipaat dongah naep uh tih, aka ang rhoek loh mingnah te a hmuhuet uh.
23 Convertimini ad correptionem meam: en proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
Ka toelthamnah he mael thil lah, ka mueihla he nang hamla kan thaa saeh lamtah ka ol he khaw nang kam ming sak eh.
24 Quia vocavi, et renuistis: extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret.
Kang khue vaengah na aal uh tih ka kut kan cavaih vaengah nim te hnatung uh pawh.
25 Despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
Kai kah cilsuep boeih te na dul uh tih, kai kah toelthamnah khaw na ngaih uh pawh.
26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo, cum vobis id, quod timebatis, advenerit.
Kai khaw nangmih kah rhainah te ka nueih thil vetih nangmih ah birhihnah a thoeng vaengah kan tamdaeng ni.
27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit: quando venerit super vos tribulatio, et angustia:
Nangmih kah birhihnah tah khohli rhamrhael bangla ha pawk vetih na rhainah loh cangpalam bangla halo vaengah, citcai neh khobing loh nangmih te m'paan vaengah,
28 Tunc invocabunt me, et non exaudiam: mane consurgent, et non invenient me:
Kai ng'khue uh cakhaw ka doo mahpawh, kai n'toem uh cakhaw m'hmu uh bal mahpawh.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
Te yueng te mingnah a hmuhuet uh tih BOEIPA kah hinyahnah te tuek uh pawh.
30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universae correptioni meae.
Kai cilsuep dongah naep uh pawt tih, kai kah toelthamnah khaw boeih a tlaitlaek uh.
31 Comedent igitur fructus viae suae, suisque consiliis saturabuntur.
A khosing kah a thaih te a caak uh vetih a cilkhih loh a lawn uh bitni.
32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
Hlangyoe hnuknong loh amih te a ngawn vetih aka ang kah ommongnah loh amih te a milh sak ni.
33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.
Tedae kai taengah aka hnatun long tah ngaikhuek la kho a sak vetih yoethae kah birhihnah khuiah khaw rhalthal van ni.
