Psalmorum 147
1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
