Proverbiorum 20
1 Luxuriosa res, vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur, non erit sapiens.
Шарап кишини рәсва қилар, Һарақ кишини ғалҗирлаштурар; Кимки униңға берилип езип кәтсә, әқилсиздур.
2 Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.
Падишаһниң ғәзиви ширниң һөкиришигә охшаш қорқунучлуқтур; Униң аччиғини кәлтүргән, өз җениға җаза чүшүрәр.
3 Honor est homini, qui separat se a contentionibus: omnes autem stulti miscentur contumeliis.
Өзини маҗирадин нери қилиш кишиниң иззитидур; Бирақ һәр бир ахмақ өзини басалмас.
4 Propter frigus piger arare noluit: mendicabit ergo aestate, et non dabitur illi.
Һорун адәм қишта йәр һайдимәс; Жиғим вақтида йоқлуқта қелип ашлиқ тиләр.
5 Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri: sed homo sapiens exhauriet illud.
Кишиниң көңлидики ой-нийәтлири чоңқур суға охшаштур; Йорутулған адәм уларни тартип алалайду.
6 Multi homines misericordes vocantur: virum autem fidelem quis inveniet?
Өзини садиқ дәйдиғанлар көптур; Бирақ ишәшлик бир адәмни ким тапалисун?
7 Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.
Һәққаний адәм диянәтлик йолда маңар; Униң пәрзәнтлиригә бәхит-бәрикәт қалдурулар!
8 Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.
Падиша адаләт тәхтидә олтарғанда, Һәммә яманлиқни көзи билән қоғлайду.
9 Quis potest dicere: Mundum est cor meum, purus sum a peccato?
Ким өзини гунадин тазиландим, Виҗданим пакланди, дейәләйду?
10 Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum.
Икки хил тараза теши, Икки хил күрә ишлитиш, Охшашла Пәрвәрдигарға жиркиничликтур.
11 Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera eius.
Һәтта бала өз хислити билән билинәр; Униң қилғанлириниң пак, дурус яки әмәслиги һәрикәтлиридин көрүнүп турар.
12 Aurem audientem, et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.
Көридиған көзни, аңлайдиған қулақни, Һәр иккисини Пәрвәрдигар яратти.
13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus.
Уйқиға амрақ болма, намратлиққа учрайсән; Көзүңни ечип ойғақ бол, нениң мол болар.
14 Malum est, malum est, dicit omnis emptor: et cum recesserit, tunc gloriabitur.
Херидар мал алғанда: «Начар екән, начар екән!» дәп қақшайду; Елип кәткәндин кейин [«Есил нәрсә, әрзан алдим» дәп] махтиниду.
15 Est aurum, et multitudo gemmarum: vas autem pretiosum labia scientiae.
Алтун бар, ләәл-яқутларму көптур; Бирақ билимни беғишлиған ләвләр немидегән қиммәтлик гөһәрдур!
16 Tolle vestimentum eius, qui fideiussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
Ятқа кепил болған кишидин қәризгә тонини тутуп алғин; Ят хотунға капаләт бәргән кишидин капаләт пули ал.
17 Suavis est homini panis mendacii: et postea implebitur os eius calculo.
Алдап еришкән тамақ татлиқтур; Кейин, униң йегини шеғил болар.
18 Cogitationes consiliis roborantur: et gubernaculis tractanda sunt bella.
Планлар мәслиһәт билән бекитиләр; Пишқан көрсәтмә билән җәң қилғин.
19 Ei, qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
Гәп тошуғучи сирларни ашкарилар; Шуңа валақтәккүр билән арилашма.
20 Qui maledicit patri suo, et matri, extinguetur lucerna eius in mediis tenebris.
Кимки ата-анисини һақарәт қилса, Униң чириғи зулмәт қараңғусида өчәр!
21 Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
Тез еришкән мирас һаман бәрикәтлик болмас.
22 Ne dicas: Reddam malum: expecta Dominum, et liberabit te.
Яманлиққа яманлиқ қайтурай демә; Пәрвәрдигарға тайинип күт, У дәрдиңгә йетәр.
23 Abominatio est apud Dominum pondus et pondus: statera dolosa non est bona.
Икки хил тараза теши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Сахта өлчәм қәтъий яримас.
24 A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam?
Инсанниң һаятлиқ қәдәмлирини Пәрвәрдигар бәлгүләйду; Ундақта инсан өз мусаписини нәдин билсун?
25 Ruina est homini devotare sanctos, et post vota retractare.
Бир нәрсисини йениклик билән «[Худаға] аталған!» дәп вәдә бериш, Қәсәмләрдин кейин иккилинип қайта ойлиниш, Өз җенини қилтаққа чүшүргәнгә баравәр.
26 Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
Дана падиша яманларни топанни соруғандәк соруветиду, Хаман тәпкәндәк тулуқ билән янҗиветәр.
27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quae investigat omnia secreta ventris.
Адәмниң роһ-виҗдани — Пәрвәрдигарниң чириғидур, У қәлбниң һәр бир тәглирини тәкшүрүп пәриқ етәр.
28 Misericordia, et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.
Меһри-шәпқәт вә һәқиқәт падишани сақлайду; У меһри-шәпқәт биләнла өз тәхтини мустәһкәмләйду.
29 Exultatio iuvenum, fortitudo eorum: et dignitas senum canities.
Яш жигитләрниң қавуллуғи уларниң пәхридур; Қериларниң иззити ақ чачлиридур.
30 Livor vulneris absterget mala: et plagae in secretioribus ventris.
Тәрбийә ярилири яманлиқни тазилап чиқирар, Таяқ излири ич-бағирни таза қилар.
