Proverbiorum 20
1 Luxuriosa res, vinum, et tumultuosa ebrietas: quicumque his delectatur, non erit sapiens.
Misurtui loe tamhnui tabu ah ni oh; mu mah angzoehhaih to ohsak; mu paquih loe amthuhaih ah ni oh.
2 Sicut rugitus leonis, ita et terror regis: qui provocat eum, peccat in animam suam.
Siangpahrang palungphuihaih loe kahang kaipui kabtiah oh; anih palungphui han sah kami loe a hinghaih zaehaih sahsak kami ah oh.
3 Honor est homini, qui separat se a contentionibus: omnes autem stulti miscentur contumeliis.
Angzoehhaih dipsakkung loe khingya han krak; toe kamthu mah angzoehhaih to tacawtsak.
4 Propter frigus piger arare noluit: mendicabit ergo aestate, et non dabitur illi.
Thasae kami loe atue naah laikok atok ai pongah, cang aah tue ah minawk khaeah hni cadoeh, hak mak ai.
5 Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri: sed homo sapiens exhauriet illud.
Kami ih palung thung hoi sak atimhaih loe kathuk tui baktiah oh; toe panoekhaih tawn kami mah ni la thai tih.
6 Multi homines misericordes vocantur: virum autem fidelem quis inveniet?
Kami boih mah a sak o ih kahoih hmuen to thuih o boih; toe mi mah maw oepthok kami to hnu thai tih?
7 Iustus, qui ambulat in simplicitate sua, beatos post se filios derelinquet.
Katoeng kami loe a toenghaih loklam to pazui pongah, a caanawk loe tahamhoih o.
8 Rex, qui sedet in solio iudicii, dissipat omne malum intuitu suo.
Siangpahrang mah lokcaek hanah angraeng tangkhang pongah anghnut naah, kahoih ai hmuennawk to a mik hoiah pathlaeng thaih boih.
9 Quis potest dicere: Mundum est cor meum, purus sum a peccato?
Ka palung hae ka ciimsak boeh, zaehaih ka tawn ai, tiah mi mah maw thui thai tih?
10 Pondus et pondus, mensura et mensura: utrumque abominabile est apud Deum.
Angvan ai hmuenzit tahhaih patoh hoi angvan ai kasawk tahhaih patohhaih to Angraeng mah panuet.
11 Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera eius.
Nawkta loe a sak ih hmuen toeng maw toeng ai, ciim maw ciim ai, tito a sak ih hmuen hoiah amtueng.
12 Aurem audientem, et oculum videntem, Dominus fecit utrumque.
Thaihhaih naa hoi hnukhaih mik loe, Angraeng mah ni sak hmaek.
13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat: aperi oculos tuos, et saturare panibus.
Iih koeh hmoek hmah; nam tang tih; na mik to padai ah, to tiah nahaeloe takaw hoiah zok nam hah tih.
14 Malum est, malum est, dicit omnis emptor: et cum recesserit, tunc gloriabitur.
Hmuen qankung mah hmuen to qan naah, Hoih ai, hoih ai, tiah thuih; toe nawnetta caeh pacoengah loe, a qan ih hmuen to amoek haih.
15 Est aurum, et multitudo gemmarum: vas autem pretiosum labia scientiae.
Sui to oh moe, atho kana thlung kathim doeh oh mangh; toe palunghahaih lokthui pahni to hoih kue.
16 Tolle vestimentum eius, qui fideiussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
Panoek ai ih kami hanah phoisa coi han lokkam kami loe angmah ih kahni to la pae ving tih, panoek ai ih angvin nongpata hanah lokkamhaih sah kami loe angmah ih hmuenmae to naeh pae tih.
17 Suavis est homini panis mendacii: et postea implebitur os eius calculo.
Alinghaih hoiah hnuk ih caaknaek loe khraem parai; toe hnukkhuem ah loe pakha to thlungcaret hoiah koi tih.
18 Cogitationes consiliis roborantur: et gubernaculis tractanda sunt bella.
Na timhaih sah ai naah minawk khae hoi kahoih poekhaih to la ah; kahoih poekhaih paekkung na tawnh naah, misa to tuh ah.
19 Ei, qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
Pakhaa cip ai kami mah tamqu hmuen to angphongsak; to pongah pakha cip ai kami hoiah angkom hmah.
20 Qui maledicit patri suo, et matri, extinguetur lucerna eius in mediis tenebris.
Amno hoi ampa pasoih kami loe, khoving thungah anih ih hmaithaw paduek pae ving tih.
21 Hereditas, ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
Karangah angraenghaih loe, hnukkhuem ah tahamsethaih ah om tih.
22 Ne dicas: Reddam malum: expecta Dominum, et liberabit te.
Sak ih zaehaih baktiah ka pathok let han, tiah thui hmah; Angraeng to mah oep ah, anih mah na pahlong tih.
23 Abominatio est apud Dominum pondus et pondus: statera dolosa non est bona.
Katoeng ai hmuenzit tahhaih to Angraeng mah panuet; anih loe amsoem ai coi tahhaih nuiah anghoe ai.
24 A Domino diriguntur gressus viri: quis autem hominum intelligere potest viam suam?
Kami ih khok takan loe Angraeng mah ni zaeh; kami mah kawbangmaw a caehhaih loklam to panoek thai tih?
25 Ruina est homini devotare sanctos, et post vota retractare.
Poek het ai ah tawthaih hoi Sithaw khaeah lokkamhaih sah kami, lokkam pacoengah a lokkamhaih dawnpakhuem let kami loe, aimah hanah dongh patung kami ah oh.
26 Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
Palungha siangpahrang loe kahoih ai kaminawk to anghaehsak phaeng moe, cang kaehhaih hoiah nihcae to a kaeh.
27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quae investigat omnia secreta ventris.
Kami ih muithla loe, angmah palung thung ih hmuennawk pakronghaih, Angraeng ih hmaithawk ah oh.
28 Misericordia, et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus eius.
Amlunghaih hoi oepthohhaih mah siangpahrang to ngancuemsak; amlunghaih mah angraeng tangkhang to caksak.
29 Exultatio iuvenum, fortitudo eorum: et dignitas senum canities.
Thacakhaih loe thendoeng lensawkhaih ah oh moe, sampok loe mitong kranghoihaih ah oh.
30 Livor vulneris absterget mala: et plagae in secretioribus ventris.
Nganbawh kana hakhaih hoi ahmaa caakhaih mah kasae hmuen to ciimsak; bohhaih mah palungthin thung ih sethaih to pasaeh.
