Job 18

1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:

ὑπολαβὼν δὲ Βαλδαδ ὁ Σαυχίτης λέγει

2 Usque ad quem finem verba iactabitis? intelligite prius, et sic loquamur.

μέχρι τίνος οὐ παύσῃ ἐπίσχες ἵνα καὶ αὐτοὶ λαλήσωμεν

3 Quare reputati sumus ut iumenta, et sorduimus coram vobis?

διὰ τί ὥσπερ τετράποδα σεσιωπήκαμεν ἐναντίον σου

4 Qui perdis animam tuam in furore tuo, numquid propter te derelinquetur terra, et transferentur rupes de loco suo?

κέχρηταί σοι ὀργή τί γάρ ἐὰν σὺ ἀποθάνῃς ἀοίκητος ἡ ὑπ’ οὐρανόν ἢ καταστραφήσεται ὄρη ἐκ θεμελίων

5 Nonne lux impii extinguetur, nec splendebit flamma ignis eius?

καὶ φῶς ἀσεβῶν σβεσθήσεται καὶ οὐκ ἀποβήσεται αὐτῶν ἡ φλόξ

6 Lux obtenebrescet in tabernaculo illius, et lucerna, quae super eum est, extinguetur.

τὸ φῶς αὐτοῦ σκότος ἐν διαίτῃ ὁ δὲ λύχνος ἐπ’ αὐτῷ σβεσθήσεται

7 Arctabuntur gressus virtutis eius, et praecipitabit eum consilium suum.

θηρεύσαισαν ἐλάχιστοι τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ σφάλαι δὲ αὐτοῦ ἡ βουλή

8 Immisit enim in rete pedes suos, et in maculis eius ambulat.

ἐμβέβληται δὲ ὁ ποὺς αὐτοῦ ἐν παγίδι ἐν δικτύῳ ἑλιχθείη

9 Tenebitur planta illius laqueo, et exardescet contra eum sitis.

ἔλθοισαν δὲ ἐπ’ αὐτὸν παγίδες κατισχύσει ἐπ’ αὐτὸν διψῶντας

10 Abscondita est in terra pedica eius, et decipula illius super semitam.

κέκρυπται ἐν τῇ γῇ σχοινίον αὐτοῦ καὶ ἡ σύλλημψις αὐτοῦ ἐπὶ τρίβων

11 Undique terrebunt eum formidines, et involvent pedes eius.

κύκλῳ ὀλέσαισαν αὐτὸν ὀδύναι πολλοὶ δὲ περὶ πόδας αὐτοῦ ἔλθοισαν ἐν λιμῷ στενῷ

12 Attenuetur fame robur eius, et inedia invadat costas illius.

πτῶμα δὲ αὐτῷ ἡτοίμασται ἐξαίσιον

13 Devoret pulchritudinem cutis eius, consumat brachia illius primogenita mors.

βρωθείησαν αὐτοῦ κλῶνες ποδῶν κατέδεται δὲ τὰ ὡραῖα αὐτοῦ θάνατος

14 Avellatur de tabernaculo suo fiducia eius, et calcet super eum, quasi rex, interitus.

ἐκραγείη δὲ ἐκ διαίτης αὐτοῦ ἴασις σχοίη δὲ αὐτὸν ἀνάγκη αἰτίᾳ βασιλικῇ

15 Habitent in tabernaculo illius socii eius, qui non est, aspergatur in tabernaculo eius sulphur.

κατασκηνώσει ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ ἐν νυκτὶ αὐτοῦ κατασπαρήσονται τὰ εὐπρεπῆ αὐτοῦ θείῳ

16 Deorsum radices eius siccentur, sursum autem atteratur messis eius.

ὑποκάτωθεν αἱ ῥίζαι αὐτοῦ ξηρανθήσονται καὶ ἐπάνωθεν ἐπιπεσεῖται θερισμὸς αὐτοῦ

17 Memoria illius pereat de terra, et non celebretur nomen eius in plateis.

τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ ἀπόλοιτο ἐκ γῆς καὶ ὑπάρχει ὄνομα αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐξωτέρω

18 Expellet eum de luce in tenebras, et de orbe transferet eum.

ἀπώσειεν αὐτὸν ἐκ φωτὸς εἰς σκότος

19 Non erit semen eius, neque progenies in populo suo, nec ullae reliquiae in regionibus eius.

οὐκ ἔσται ἐπίγνωστος ἐν λαῷ αὐτοῦ οὐδὲ σεσῳσμένος ἐν τῇ ὑπ’ οὐρανὸν ὁ οἶκος αὐτοῦ ἀλλ’ ἐν τοῖς αὐτοῦ ζήσονται ἕτεροι

20 In die eius stupebunt novissimi, et primos invadet horror.

ἐπ’ αὐτῷ ἐστέναξαν ἔσχατοι πρώτους δὲ ἔσχεν θαῦμα

21 Haec sunt ergo tabernacula iniqui, et iste locus eius, qui ignorat Deum.

οὗτοί εἰσιν οἶκοι ἀδίκων οὗτος δὲ ὁ τόπος τῶν μὴ εἰδότων τὸν κύριον