Hebræos 10
1 Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos eisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:
Tǝwrat ⱪanuni kǝlgüsidǝ elip kelinidiƣan güzǝl ixlarning ɵz ǝynini ǝmǝs, bǝlki ularning kɵlǝnggisinila sürǝtlǝp bǝrgǝqkǝ, u tǝlǝp ⱪilinƣan, yilmuyil sunulup keliwatⱪan ohxax ⱪurbanliⱪlar arⱪiliⱪ [Hudaƣa] yeⱪinlaxmaⱪqi bolƣanlarni ⱨǝrgizmu mukǝmmǝl ⱪilalmaydu.
2 alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:
Bolmisa, muxu ⱪurbanliⱪlarning sunuluxi ahirlixatti, qünki ibadǝt ⱪilƣuqilar pak ⱪilinip, wijdani yǝnǝ ɵz gunaⱨliri tüpǝylidin azablanmaytti.
3 sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.
Ⱨalbuki, muxu ⱪurbanliⱪlar yilmuyil ɵz gunaⱨlirini ɵzlirigǝ ǝslitip turidu.
4 impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.
Qünki buⱪa wǝ ɵqkilǝrning ⱪeni gunaⱨlarni ⱨǝrgiz elip taxliyalmaydu.
5 Ideo ingrediens mundum dicit: Hostiam, et oblationem noluisti: corpus autem aptasti mihi:
Xuning üqün, U dunyaƣa kǝlgǝndǝ mundaⱪ degǝn: — «Nǝ ⱪurbanliⱪ, nǝ atiƣan axliⱪ ⱨǝdiyǝliri bolsa Sening tǝlǝp-arzuyung ǝmǝs, Biraⱪ Sǝn Mǝn üqün bir tǝn tǝyyarlap bǝrding;
6 holocaustomata pro peccato non tibi placuerunt.
Nǝ kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlar, nǝ gunaⱨ ⱪurbanliⱪidinmu sɵyünmiding;
7 Tunc dixi: Ecce venio: in capite libri scriptum est de me: Ut faciam, Deus, voluntatem tuam.
Xunga jawab bǝrdimki — «Mana Mǝn kǝldim! — Ⱪanun dǝsturungda Mǝn toƣruluⱪ pütülgǝndǝk — I Huda, iradǝngni ǝmǝlgǝ axurux üqün kǝldim».
8 Superius dicens: Quia hostias, et oblationes, et holocaustomata pro peccato noluisti, nec placita sunt tibi, quae secundum legem offeruntur,
U yuⱪirida: «Nǝ ⱪurbanliⱪ, nǝ axliⱪ ⱨǝdiyǝliri, nǝ kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlar nǝ gunaⱨni tiligüqi ⱪurbanliⱪlar Sening tǝlǝp-arzuyung ǝmǝs, Sǝn ulardinmu sɵyünmiding» (bu ⱪurbanliⱪlar Tǝwrat ⱪanunining tǝlipi boyiqǝ sunuluxi kerǝk idi) deginidin keyin
9 tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus, voluntatem tuam: aufert primum, ut sequens statuat.
yǝnǝ: «Sening iradǝngni ǝmǝlgǝ axurux üqün kǝldim» degǝn. Demǝk, [Huda] keyinkisini küqkǝ igǝ ⱪilix üqün, aldinⱪisini ǝmǝldin ⱪalduridu.
10 In qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel.
Hudaning bu iradisi boyiqǝ Əysa Mǝsiⱨning tenining bir yolila ⱪurban ⱪilinixi arⱪiliⱪ biz gunaⱨtin paklinip, [Hudaƣa] atalduⱪ.
11 Et omnis quidem sacerdos praesto est quotidie ministrans, et easdem saepe offerens hostias, quae numquam possunt auferre peccata:
Ⱨǝr kaⱨin ⱨǝr küni ibadǝt hizmitidǝ turidu, xundaⱪla gunaⱨlarni ⱨǝrgiz saⱪit ⱪilalmaydiƣan ohxax hildiki ⱪurbanliⱪlarni [Hudaƣa] ⱪayta-ⱪayta sunidu.
12 hic autem unam pro peccatis offerens hostiam, in sempiternum sedet in dextera Dei,
Biraⱪ, bu [kaⱨin] bolsa gunaⱨlar üqün birla ⱪetimliⱪ mǝnggü inawǝtlik bir ⱪurbanliⱪni sunƣandin keyin, Hudaning ong yenida olturdi;
13 de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius.
U xu yǝrdǝ «düxmǝnliri Ɵz ayiƣi astida tǝhtipǝr ⱪilinƣuqǝ» kütidu.
14 Una enim oblatione, consummavit in sempiternum sanctificatos.
U muxu birla ⱪurbanliⱪ bilǝn Hudaƣa atap pak-muⱪǝddǝs ⱪilinƣanlarni mǝnggügǝ mukǝmmǝl ⱪildi.
15 Contestatur autem nos et Spiritus sanctus. Postquam enim dixit:
[Muⱪǝddǝs yazmilarda] [pütülgǝndǝk], Muⱪǝddǝs Roⱨmu bu ⱨǝⱪtǝ bizgǝ guwaⱨliⱪ beridu. Qünki U awwal: —
16 Hoc autem testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus: Dabo leges meas in cordibus eorum, et in mentibus eorum superscribam eas:
«U künlǝrdin keyin, Mening ular bilǝn tüzidiƣan ǝⱨdǝm mana xuki, dǝydu Pǝrwǝrdigar; Mǝn Ɵz tǝwrat-ⱪanunlirimni ularning zeⱨin-ǝⱪligimu salimǝn, Ⱨǝmdǝ ularning ⱪǝlbigimu pütimǝn» degǝndin keyin, U yǝnǝ: —
17 et peccatorum, et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius.
«Ularning gunaⱨliri wǝ itaǝtsizlikirini mǝnggügǝ esimdin qiⱪiriwetimǝn» — degǝn.
18 Ubi autem horum remissio: iam non est oblatio pro peccato.
Əmdi xu yolda gunaⱨlar kǝqürüm ⱪilinƣanikǝn, gunaⱨlar üqün ⱪurbanliⱪ ⱪilixning ⱨajitimu ⱪalmaydu.
19 Habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi,
Xuning üqün, ǝy ⱪerindaxlar, Əysaning ⱪeni arⱪiliⱪ ǝng muⱪǝddǝs jayƣa kirixkǝ jür’ǝtlik bolup,
20 quam initiavit nobis viam novam, et viventem per velamen, id est, carnem suam,
(U bizgǝ eqip bǝrgǝn, ibadǝthanining pǝrdisidin (yǝni, Uning ǝt-tenidin) ɵtidiƣan xu yipyengi, ⱨayatliⱪ yoli bilǝn)
21 et sacerdotem magnum super domum Dei:
xundaⱪla Hudaning ailisini baxⱪuridiƣan bizning uluƣ kaⱨinimiz bolƣanliⱪi bilǝn,
22 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala, et abluti corpus aqua munda,
dillirimiz wijdandiki bulƣunuxlardin sepilix bilǝn paklanƣan wǝ bǝdinimiz sap su bilǝn yuyulƣandǝk tazilanƣan ⱨalda etiⱪadning toluⱪ jǝzm-hatirjǝmliki wǝ sǝmimiy ⱪǝlb bilǝn Hudaƣa yeⱪinlixayli!
23 teneamus spei nostrae confessionem indeclinabilem, (fidelis enim est qui repromisit),
Əmdi etirap ⱪilƣan ümidimizdǝ tǝwrǝnmǝy qing turayli (qünki wǝdǝ Bǝrgüqi bolsa sɵzidǝ turƣuqidur)
24 et consideremus invicem in provocationem charitatis, et bonorum operum:
wǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitix wǝ güzǝl ix ⱪilixⱪa bir-birimizni ⱪandaⱪ ⱪozƣax wǝ riƣbǝtlǝndürüxni oylayli.
25 non deserentes collectionem nostram, sicut consuetudinis est quibusdam, sed consolantes, et tanto magis quanto videritis appropinquantem diem.
Bǝzilǝr adǝt ⱪiliwalƣandǝk, jamaǝttǝ jǝm boluxtin bax tartmayli, bǝlki bir-birimizni jekilǝp-ilⱨamlandurayli; bolupmu xu künining yeⱪinlaxⱪanliⱪini bayⱪiƣininglarda, tehimu xundaⱪ ⱪilayli.
26 Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,
Ⱨǝⱪiⱪǝtni tonuxⱪa nesip bolƣandin keyin, yǝnila ⱪǝstǝn gunaⱨ ɵtküzüwǝrsǝk, u qaƣda gunaⱨlar üqün sunulidiƣan baxⱪa bir ⱪurbanliⱪ bolmas,
27 terribilis autem quaedam expectatio iudicii, et ignis aemulatio, quae consumptura est adversarios.
bǝlki bizgǝ ⱪalidiƣini pǝⱪǝt soraⱪ, xundaⱪla Huda bilǝn ⱪarxilixidiƣanlarni yǝp tügitixkǝ tǝyyar turidiƣan yalⱪunluⱪ otni ⱪorⱪunq iqidǝ kütüxla, halas.
28 Irritam quis faciens legem Moysi, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur:
Əmdi Musaƣa qüxürülgǝn Tǝwrat ⱪanunini kɵzgǝ ilmiƣan ⱨǝrⱪandaⱪ kixi ikki yaki üq guwaⱨqining ispati bolsa, kǝngqilik ⱪilinmayla ɵltürülǝtti.
29 quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui filium Dei conculcaverit, et sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est, et spiritui gratiae contumeliam fecerit?
Undaⱪta, bir kixi Hudaning Oƣlini dǝpsǝndǝ ⱪilsa, Hudaning ǝⱨdisining ⱪeniƣa, yǝni ɵzini pak ⱪilƣan ⱪanƣa napak dǝp ⱪarisa, xǝpⱪǝt ⱪilƣuqi Roⱨni ⱨaⱪarǝt ⱪilsa, buningdin tehimu eƣir jazaƣa layiⱪ ⱨesablinidu, dǝp oylimamsilǝr?
30 Scimus enim qui dixit: Mihi vindictam, et ego retribuam. Et iterum: Quia iudicabit Dominus populum suum.
Qünki [Tǝwratta] «Intiⱪam Meningkidur, kixining ⱪilmixlirini ɵz bexiƣa ɵzüm yandurimǝn, dǝydu Pǝrwǝrdigar» wǝ «Pǝrwǝrdigar Ɵz hǝlⱪini soraⱪⱪa tartidu» degüqini bilimiz.
31 Horrendum est incidere in manus Dei viventis.
Mǝnggü ⱨayat Hudaning ⱪolliriƣa qüxüp jazalinix nǝⱪǝdǝr dǝⱨxǝtlik ix-ⱨǝ!
32 Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati, magnum certamen sustinuistis passionum:
Əmdi silǝr yorutuluxtin keyin, azab-oⱪubǝtlik, ⱪattiⱪ kürǝxlǝrgǝ bǝrdaxliⱪ bǝrgǝn axu burunⱪi künlǝrni esinglarda tutunglar.
33 et in altero quidem opprobriis, et tribulationibus spectaculum facti: in altero autem socii taliter conversantium effecti.
Bǝzi waⱪitlarda rǝswa ⱪilinip ⱨaⱪarǝtlǝx wǝ harlinixlarƣa uqridinglar wǝ bǝzi waⱪitlarda muxundaⱪ muamililǝrgǝ uqriƣanlarƣa dǝrddax boldunglar.
34 Nam et vinctis compassi estis, et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem, et manentem substantiam.
Qünki silǝr ⱨǝm mǝⱨbuslarning dǝrdigǝ ortaⱪ boldunglar ⱨǝm mal-mülkünglar bulanƣandimu, kǝlgüsidǝ tehimu esil ⱨǝm yoⱪap kǝtmǝydiƣan baⱪiy tǝǝlluⱪatⱪa igǝ bolidiƣanliⱪinglarni bilgǝqkǝ, huxalliⱪ bilǝn bu ixni ⱪobul ⱪildinglar.
35 Nolite itaque amittere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem.
Xuning üqün, jasaritinglarni yoⱪatmanglar, uningdin intayin zor in’am bolidu.
36 Patientia enim vobis necessaria est: ut voluntatem Dei facientes, reportetis promissionem.
Qünki Hudaning iradisigǝ ǝmǝl ⱪilip, Uning wǝdǝ ⱪilƣiniƣa muyǝssǝr bolux üqün, sǝwr-qidam ⱪilixinglarƣa toƣra kelidu.
37 Adhuc enim modicum aliquantulumque, qui venturus est, veniet, et non tardabit.
Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda] [Huda] mundaⱪ degǝn: — «Pǝⱪǝt azƣinǝ waⱪittin keyinla», «Kǝlgüqi dǝrwǝⱪǝ yetip kelidu, U keqikmǝydu.
38 iustus autem meus ex fide vivit. quod si subtraxerit se, non placebit animae meae.
Biraⱪ ⱨǝⱪⱪaniy bolƣuqi etiⱪad bilǝn yaxaydu; Lekin u kǝynigǝ qekinsǝ, Jenim uningdin sɵyünmǝydu».
39 Nos autem non sumus subtractionis filii in perditionem, sed fidei in acquisitionem animae.
Ⱨalbuki, biz bolsaⱪ kǝynigǝ qekinip ⱨalak bolidiƣanlardin ǝmǝs, bǝlki etiⱪad bilǝn ɵz jenimizni igiligǝnlǝrdindurmiz.
