Corinthios I 3
1 Et ego, fratres, non potui vobis loqui quasi spiritualibus, sed quasi carnalibus. Tamquam parvulis in Christo,
Lekin mǝn, i ⱪerindaxlar, Roⱨⱪa tǝwǝ kixilǝrgǝ sɵz ⱪilƣandǝk silǝrgǝ sɵz ⱪilalmay keliwatimǝn; ǝksiqǝ silǝrni ǝtkǝ tǝwǝ kixilǝr, Mǝsiⱨdǝ bolƣan bowaⱪ ⱨesablap silǝrgǝ sɵzlǝxkǝ mǝjbur boldum.
2 lac vobis potum dedi, non escam: nondum enim poteratis: sed nec nunc quidem potestis: adhuc enim carnales estis.
Mǝn silǝrgǝ süt iqküzdüm, gɵxni yegüzmidim; qünki silǝr gɵxni ⱨǝzim ⱪilalmayttinglar, xundaⱪla ⱨazirmu tehi ⱨǝzim ⱪilalmaysilǝr;
3 Cum enim sit inter vos zelus, et contentio: nonne carnales estis, et secundum hominem ambulatis?
Qünki silǝr yǝnila ǝtkǝ tǝwǝdursilǝr. Aranglarda ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ talax-tartixlar bar bolƣaqⱪa, silǝr ǝtkǝ tǝwǝ ǝmǝsmu, insanlarqǝ mengiwatmamsilǝr?
4 Cum enim quis dicat: Ego quidem sum Pauli. Alius autem: Ego Apollo: nonne homines estis? Quid igitur est Apollo? quid vero Paulus?
Qünki birsi «Mǝn Pawlus tǝrǝpdari», baxⱪa birsi «Mǝn Apollos tǝrǝpdari» desǝ, silǝr pǝⱪǝt insanlarning yolida mangƣan bolup ⱪalmamsilǝr?
5 Ministri eius, cui credidistis, ut unicuique sicut Dominus dedit.
Apollos degǝn kim? Pawlus kim idi? Biz pǝⱪǝt silǝrning etiⱪadinglarƣa wasitiqi bolduⱪ, halas; ⱨǝrbirimiz pǝⱪǝt Rǝb bizgǝ tǝⱪsim ⱪilƣini boyiqǝ wǝzipǝ ada ⱪilidiƣan hizmǝtkarlar, halas, xundaⱪ ǝmǝsmu?
6 Ego plantavi, Apollo rigavit: sed Deus incrementum dedit.
Mǝn tiktim, Apollos suƣardi; ǝmma ɵstürgüqi bolsa Hudadur.
7 Itaque neque qui plantat est aliquid, neque qui rigat: sed, qui incrementum dat, Deus.
Xunga tikküqi ⱨeqnemigǝ ⱨesab ǝmǝs, suƣarƣuqimu ⱨeqnemigǝ ⱨesab ǝmǝs, pǝⱪǝt ɵstürgüqi Huda Ɵzi ⱨǝmmidur.
8 Qui autem plantat, et qui rigat, unum sunt. Unusquisque autem propriam mercedem accipiet secundum suum laborem.
Əmma tikküqi wǝ osa ⱪilƣuqi bolsa bir mǝⱪsǝttidur; xundaⱪtimu ⱨǝrbiri ɵz ǝjri boyiqǝ in’amini ⱪobul ⱪilidu.
9 Dei enim sumus adiutores: Dei agricultura estis, Dei aedificatio estis.
Qünki biz Hudaƣa tǝwǝ meⱨnǝtdaxturmiz; silǝr bolsanglar Hudaning baƣ-etizi, Hudaning ⱪuruluxisilǝr.
10 Secundum gratiam Dei, quae data est mihi, ut sapiens architectus fundamentum posui: alius autem superaedificat. Unusquisque autem videat quomodo superaedificet.
Hudaning manga tǝⱪsim ⱪilƣan meⱨir-xǝpⱪiti boyiqǝ, huddi usta memardǝk ul saldim, andin baxⱪa birsi uning üstigǝ ⱪuruwatidu. Əmma ⱨǝrbir ⱪurƣuqi ⱪandaⱪ ⱪuruwatⱪanliⱪiƣa eⱨtiyat ⱪilsun.
11 Fundamentum enim aliud nemo potest ponere praeter id, quod positum est, quod est Christus Iesus.
Qünki selinƣan ulni, yǝni Əysa Mǝsiⱨdin baxⱪa ⱨeqⱪandaⱪ ulni selixⱪa bolmaydu.
12 Si quis autem superaedificat super fundamentum hoc, aurum, argentum, lapides pretiosos, ligna, foenum, stipulam,
Əmdi birsi bu ul üstigǝ altun, kümüx, ⱪimmǝtlik taxlar, yaƣaq, qɵplǝr, saman salsa,
13 uniuscuiusque opus manifestum erit: dies enim Domini declarabit, quia in igne revelabitur: et uniuscuiusque opus quale sit, ignis probabit.
ⱨǝrbirining singdürgǝn ǝjrining ⱪandaⱪliⱪi kɵrünidu; qünki xu küni uni axkarǝ ⱪilidu, qünki uning maⱨiyiti otta kɵrülidu; ot ⱨǝrbir kixining ǝjrini, ⱪandaⱪ maⱨiyǝttin bolƣanliⱪini sinaydu.
14 Si cuius opus manserit quod superaedificavit, mercedem accipiet.
Birsining ul üstigǝ ⱪurƣan ixi puhta saⱪlinip ⱪalsa, u in’amƣa erixidu;
15 Si cuius opus arserit, detrimentum patietur: ipse autem salvus erit: sic tamen quasi per ignem.
Birsining ⱪurƣini kɵyüp kǝtsǝ, u ziyan tartidu; u ɵzi ⱪutulidu, ǝmma goya ottin ɵtüp ⱪutulƣan birsigǝ ohxap ⱪalidu.
16 Nescitis quia templum Dei estis, et Spiritus Dei habitat in vobis?
Əjǝba, ɵzünglarning Hudaning ibadǝthanisi ikǝnlikinglarni wǝ Hudaning Roⱨining silǝrdǝ turƣanliⱪini bilmǝmsilǝr?
17 Si quis autem templum Dei violaverit, disperdet illum Deus. Templum enim Dei sanctum est, quod estis vos.
Birsi Hudaning ibadǝthanisini harab ⱪilsa, Huda uni harab ⱪilidu; qünki Hudaning ibadǝthanisi pak-muⱪǝddǝstur, silǝr dǝl xundaⱪsilǝr.
18 Nemo se seducat: si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc saeculo, stultus fiat ut sit sapiens. (aiōn g165)
Ⱨeqkim ɵz-ɵzini aldimisun; birsi ɵzini bu dǝwrdǝ dana dǝp sanisa, nadan bolup ⱪalsun; xuning bilǝn u dana bolidu. (aiōn g165)
19 Sapientia enim huius mundi, stultitia est apud Deum. Scriptum est enim: Comprehendam sapientes in astutia eorum.
Qünki bu dunyadiki danaliⱪ Hudaƣa nisbǝtǝn ǝhmǝⱪliⱪtur; qünki: — «U danixmǝnlǝrni ɵz ⱨiyligǝrlikining tuziⱪiƣa alidu», dǝp wǝ yǝnǝ: «Rǝb danixmǝnlǝrning oy-hiyallirining tutami yoⱪluⱪini bilidu» dǝp pütüklüktur.
20 Et iterum: Dominus novit cogitationes sapientium quoniam vanae sunt.
21 Nemo itaque glorietur in hominibus.
Xunga ⱨeqkim insan degǝnlǝrni pǝhirlinip danglimisun; qünki ⱨǝmmǝ mǝwjudatlar silǝrgǝ tǝwǝdur;
22 Omnia enim vestra sunt, sive Paulus, sive Apollo, sive Cephas, sive mundus, sive vita, sive mors, sive praesentia, sive futura: omnia enim vestra sunt:
Pawlus bolsun, Apollos bolsun, Kefas bolsun, dunya-jaⱨan bolsun, ⱨayat bolsun, ɵlüm bolsun, ⱨazirⱪi ixlar bolsun, kǝlgüsi ixlar bolsun, ⱨǝmmisi silǝrgǝ mǝnsuptur;
23 vos autem Christi: Christus autem Dei.
silǝr bolsanglar Mǝsiⱨning, Mǝsiⱨ bolsa Hudaningkidur.
