< Psalmorum 44 >

1 In finem. Filiis Core ad intellectum.
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
2 Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis.
Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos; afflixisti populos, et expulisti eos.
Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob.
Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me:
Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.
8 salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti.
Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. (Sela)
9 In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.
Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi.
Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos.
Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.
Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.
15 Posuisti nos in similitudinem gentibus; commotionem capitis in populis.
Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me:
Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis.
Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,
18 Hæc omnia venerunt super nos; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo.
Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
19 Et non recessit retro cor nostrum; et declinasti semitas nostras a via tua:
Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum,
Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
22 nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die; æstimati sumus sicut oves occisionis.
Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.
23 Exsurge; quare obdormis, Domine? exsurge, et ne repellas in finem.
Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
24 Quare faciem tuam avertis? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra; conglutinatus est in terra venter noster.
Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.
26 Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum.
Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!

< Psalmorum 44 >