Psalmorum 22
1 In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
Andrianañahareko, Andrianañahareko, ino ty namorintseña’o ahiko? Ihe nitotse ami’ty fañimbàñ’ahy, amo volam-pitoreovakoo?
2 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.
O Andrianañahareko, koiheko handro, fe tsy toiñe’o; haleñe, fe tsy mijanjiñe.
3 Tu autem in sancto habitas, laus Israël.
Toe masin-dRehe, imoneña’o ty fandrengea’ Israele.
4 In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.
Ama’o ty niatoan-droae’ay; niantoke iereo, le navotso’o.
5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.
Nikoaik’ ama’o, le nihahàñe; niato ama’o, le tsy nisalatse.
6 Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.
Oletse iraho, fa tsy ondaty; fosae’ raolombelo, naho mavoe’ ondatio.
7 Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.
Mañinje ahy am-piankahafañe hene mitari-tsoñy ze mahaoniñ’ahy, vaho mikofikofi-doha, ami’ty hoe:
8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
Angao hiatoa’e t’Iehovà! Ie ro hañaha aze; apoho hasinta’e kanao noro’e!
9 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.
Fa Ihe ro nañakatse Ahy an-koviñe ao; naho nampatokisa’o tam-patroan-dreneko eo.
10 In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu:
Nafetsak’ ama’o iraho te niterake. Andrianañahareko irehe tan-kovin-dreneko ao.
11 ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.
Ko mitotse amako, fa antitotse o feh’ ohatseo, vaho tsy amam-pañolotse.
12 Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.
Mañarikatok’ ahiko o añombe-lahio; o maoza’ i Basaneo ro mañarikoboñ’ ahy.
13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
Itañataña’ iareo vava, manahake ty fireñetan-diona mañaolo.
14 Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea: factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
Nadoañe hoe rano iraho, mikalitroke iaby o taolakoo; fa karafo’ tantele ty troko, mitranak’ añ’ovako ao.
15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
Mipike hoe tsilam-balàñe-tane o ozakoo, mipitek’ an-dañilañiko ty lelako; le nampandrea’o an-debo-kavilasy ao.
16 Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos;
Miarikoboñe ahy o amboao; misarokohok’ amako ty kidìm-panao raty; fa trinofa’ iereo o tañakoo naho o tombokoo.
17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.
Mahaìake o taolako iabio iraho, sambae’ iareo, harefe’ iareo.
18 Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
Ifanjarà’ iareo o sikikoo, ifanoe’iereo tsato-piso i sarokoy.
19 Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.
F’ihe, ry Iehovà, ko mihak’ amako, ry Mpañimba, malisà hañolots’ahy!
20 Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.
Avotsoro amy fibaray ty fiaiko, ty troko sarotse ami’ty fisorodidian’ amboa.
21 Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.
Hahao iraho am-bavan-diona! Toiño ty amo tsifan-drimoo!
22 Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiæ laudabo te.
Ho taroñeko an-drolongoko ty tahina’o; ho rengeako añivo’ i fivoriy.
23 Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum.
Ry mpañeveñe am’ Iehovào: irengeo! ry hene’ tiri’ Iakobeo, ijejò, irevendreveño, ry afe’ Israeleo.
24 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum, exaudivit me.
Amy te tsy nimavoe’e, tsy nampangorý aze ty hasotria’ o misotrio; naho tsy nañetaha’e laharañe, vaho jinanji’e t’ie nitoreo.
25 Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.
Boak’ ama’o ty saboko am-pivory bey ao; havahako añatrefa’ ze mañeveñ’ ama’o o nifantàkoo.
26 Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
Hikama o rarakeo le ho anjañe; ho rengè’ o mipay azeo t’Iehovà; ho veloñe nainai’e ty arofo’ areo!
27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium:
Songa hahatiahy naho hitolik’ am’ Iehovà o olon-taneo, sindre hitalaho añatrefa’o ty hasavereña’ ze kila’ ondaty.
28 quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.
A Iehovà i fifeheañey, Ie ty mpameleke o kilakila ondatio
29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.
Hikama naho hitalaho ze hene miraorao an-tane atoy; fonga hibokok’ añatrefa’e o mizotso mb’an-debokeo; vaho ze tsy mahatam-beloñe.
30 Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.
Hitoroñ’ Aze ty tiri’e; ho talilieñe amy tariratse manonjohiy i Talè,
31 Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
Homb’eo iereo hitalily ty havantaña’e am’ondaty mbe hasamakeo— t’ie nahafonitse.
