Job 21
1 Respondens autem Job, dixit:
Le hoe ty natoi’ Iobe:
2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
Tsatsiho o entakoo; ehe t’ie ro hamere anahareo.
3 Sustinete me, et ego loquar: et post mea, si videbitur, verba, ridete.
Iheveo hey hivolañe, ie fa nivolañe, le mañinjea.
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
Aa naho izaho, ondaty hao ty itoreovako? Ino ty tsy hahatsimboetse ahy?
5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.
Isaho iraho vaho ilatsao: akapefo am-pitàñe ty falie.
6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
Ie mahatiahy iraho, le embetse; fitititihañe ty mangazoñe ty vatako.
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
Akore te mbe veloñe o tsereheñeo, miha-bey, vaho mitombo an-kaozarañe?
8 Semen eorum permanet coram eis: propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.
Mitrao-pimoneñe am’iareo, am-pahaisaha’ iareo o ana’eo, añatrefam-pihaino’ iareo o tarira’eo.
9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
Soa-aro tsy an-kahembañañe o akiba’eo; tsy am’ iereo ty kobain’Añahare.
10 Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
Mitongoñe o añombelahi’eo fa tsy milesa; miterake o añombe vave’eo fa tsy mandoly.
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
Ampidadà’ iereo hoe lia raike o ana’eo; mitrekatreka o keleia’eo.
12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Kantsáñe naho marovany ty arahe’ iareo takasy, vaho mifale ami’ty feon-tsoly.
Gadoñe’ iereo am-pibodobodoañe o andro’eo vaho mizotso mb’an-kibory ao am-pierañerañañe. (Sheol h7585)
14 Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
Ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Adono zahay! Tsy fañiria’ay ty hahafohiñe o sata’oo.
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
Ia ze o El-Sadai zao, hitoroña’ay? Ino ty ho tombo’e ho anay te ihalalia’ay?
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
Heheke, tsy am-pità’ iareo ty hasoa, lavits’ahy ty famerea’ o lo-tserekeo.
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
Im-pire hao te akipeke ty failo’ o tsivokatseo? Im-pire t’ie ivovoa’ ty hankàñe? Ie anjarà’e ty tivontivoñe ty amy haviñera’ey.
18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
Boka-maike miatre-tioke iereo, hoe kafo’e aboelen-tio-bey?
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.
[Hoe nahareo: ] Ahajan’ Añahare ho amo ana’eo o tahi’eo. Ehe te hañondroke ama’e t’i Andrianañahare, hahafohina’e.
20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
Apoho ho oni-pihaino’e ty firotsaha’e, hitohofa’e ty haviñera’ i El-Sadai.
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur?
Haoñe’e hao i hasavereña’e hanonjohy azey, apota’e hao te voaiake o vola’eo?
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat?
Ia ty hañoke hilala aman’Añahare kanao Ie ro mizaka o an-dikerañeo?
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix:
Mihomak’ ami’ty haañoña’e ty raike, ie miaiñañoleñañe am-panintsiñañe.
24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
Pea ronono o korobo’eo, lendeñe o betron-taola’eo.
25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
Mivetrake ka ty aman-kafairan-troke, le lia’e tsy nitsopeke raha mafiry.
26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
Songa mandre andebok’ ao, sindre saroñan-oletse.
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
Eka, fantako ty fikitroha’ areo, ty fikililia’ areo hañaraty ahy.
28 Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
Fa hoe nahareo: Aia ty anjomba’ i roandriañey? Aia ty kivoho, ty fimoneña’ o lo-tserekeo?
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
Mboe tsy nañontanea’ areo hao o mpañaveloo, tsy apota’ areo hao o talili’ iareoo?
30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
te arovañe ho an-tsan-kankàñe i tsereheñey, ho kozozoteñe mb’eo añ’androm-piforoforoañe.
31 Quis arguet coram eo viam ejus? et quæ fecit, quis reddet illi?
Ia ty hiatreatre aze ty amo lala’eo, ia ty hañondrok’ ama’e o nanoe’eo?
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
Ie takoneñe mb’an-kibory mb’eo, vaho ambenañe i lona’ey.
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
Mamy ama’e o vongan-tane am-bavataneo; vaho fonga hañorik’ aze ondatio, ie mitozantozañe ka ty niaolo.
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
Aia arè ty añohòa’ areo amañ’entan-kòake, le o hatoi’ areoo, manao hakalitahañe avao.
