Psalmorum 140

1 In finem. Psalmus David. Eripe me, Domine, ab homine malo; a viro iniquo eripe me.

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Liberigu min, ho Eternulo, de malbona homo, Gardu min kontraŭ perfortulo;

2 Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.

Kontraŭ tiuj, kiuj elpensas malbonon en la koro, Ĉiutage kaŭzas militojn;

3 Acuerunt linguas suas sicut serpentis; venenum aspidum sub labiis eorum.

Kiuj akrigas sian langon, kiel serpento; Veneno de vipuro estas sub iliaj lipoj. (Sela)

4 Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

Gardu min, ho Eternulo, kontraŭ la manoj de malvirtuloj, Gardu min kontraŭ perfortuloj, Kiuj intencas renversi miajn paŝojn.

5 absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.

Fieruloj kaŝis kaptilon por mi kaj ŝnurojn, Ili etendis reton ĉe la vojo, implikilon ili metis por mi. (Sela)

6 Dixi Domino: Deus meus es tu; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.

Mi diris al la Eternulo: Vi estas mia Dio; Atentu, ho Eternulo, la voĉon de mia petego.

7 Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.

Ho Eternulo, mia Sinjoro, forto de mia savo, Vi ŝirmas mian kapon en la tago de batalo.

8 Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

Ne donu, ho Eternulo, al malvirtulo lian dezirataĵon, Lian intencon ne efektivigu, ke ili ne fieriĝu. (Sela)

9 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

La veneno de miaj ĉirkaŭantoj, La malicaĵo de iliaj lipoj kovru ilin.

10 Cadent super eos carbones; in ignem dejicies eos: in miseriis non subsistent.

Falu sur ilin brulantaj karboj; Ili ĵetiĝu en fajron, En abismojn, ke ili ne leviĝu.

11 Vir linguosus non dirigetur in terra; virum injustum mala capient in interitu.

Kalumnianto ne staros forte sur la tero; Perfortulon la malbono entiros en pereon.

12 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.

Mi scias, ke la Eternulo defendos la aferon de mizerulo, La rajton de malriĉuloj.

13 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.

Kaj virtuloj ja gloros Vian nomon; Piuloj restos antaŭ Via vizaĝo.