Proverbiorum 8
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
[Қулақ сал, ] даналиқ чақириватмамду? Йоруқлуқ сада чиқириватмамду?
2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
Йолларниң егиз җайлиридин, Доқмушлардин у орун алиду,
3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
Шәһәргә киридиған қовуқларниң йенида, Һәр қандақ дәрваза еғизлирида у мураҗиәт қилмақта: —
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
«И мөтивәрләр, силәргә мураҗәт қилимән, Һәй, адәм балилири, садани силәр үчүн қилимән,
5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
Гөдәк болғанлар, зерәкликни үгинивелиңлар, Ахмақ болғанлар, йоруқлуққа еришиңлар!
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
Маңа қулақ селиңлар, Чүнки гөзәл нәрсиләрни дәп беримән, Ағзимни ечип, дурус ишларни [силәргә] йәткүзимән.
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
Ейтқанлирим һәқиқәттур, Ағзим рәзилликтин нәпрәтлиниду;
8 Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;
Сөзлиримниң һәммиси һәқ, Уларда һеч қандақ һейлигәрлик яки әгитмилик йоқтур.
9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
Уларниң һәммиси чүшәнгәнләр үчүн ениқ, Билим алғанлар үчүн дурус-тоғридур.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:
Күмүчкә еришкәндин көрә, несиһәтлиримни қобул қилиңлар, Сап алтунни елиштин көрә билимни елиңлар.
11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
Чүнки даналиқ ләәл-яқутлардин әвзәл, Һәр қандақ әтиварлиқ нәрсәңму униңға тәң кәлмәстур.
12 Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
Мән болсам даналиқмән, Зерәклик билән биллә туримән, Истиқамәттин келип чиққан билимни аян қилимән.
13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.
Пәрвәрдигардин әйминиш — Яманлиққа нәпрәтлиниш демәктур; Тәкәббурлуқ, мәғрурлуқ, яман йол һәм шум еғизни өч көримән.
14 Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
Мәндә убдан мәслиһәтләр, пишқан һекмәт бар; Мән дегән йоруқлуқ, қудрәт мәндидур.
15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
Падишаһлар мән арқилиқ һөкүм сүриду, Мәнсиз һакимлар адил һөкүм чиқармас.
16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
Мән арқилиқла әмирләр идарә қилиду, Алийҗанаблар, йәр йүзидики барлиқ сорақчилар [тоғра] һөкүм қилиду.
17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
Кимки мени сөйсә, мәнму уни сөйимән, Мени тәлмүрүп издигәнләр мени тапалайду;
18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
Мәндә байлиқ, шөһрәт, Һәтта кониримас, көчмәс дөләт вә һәққанийәтму бар.
19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo.
Мәндин чиққан мевә алтундин, Һәтта сап алтундин қиммәтликтур, Мәндин алидиған дарамәт сап күмүчтинму үстүндур.
20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:
Мән һәққанийәт йолиға маңимән; Адаләт йолиниң оттурисида жүримәнки,
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
Мени сөйгәнләрни әмәлий нәрсиләргә мирас қилдуримән; Уларниң ғәзнилирини толдуримән.
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
Пәрвәрдигар ишлирини башлишидила, Қедимдә ясиғанлиридин бурунла, Мән униңға тәвәдурмән. Әзәлдин тартипла — муқәддәмдә, Йәр-зимин яритилмастила, Мән тикләнгәнмән.
23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant,
Чоңқур һаңлар, деңиз-океанлар апиридә болуштин авал, Мән мәйданға чиқирилғанмән; Мол су урғуп туридиған булақлар болмастинла,
25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.
Егиз тағлар өз орунлириға қоюлмастинла, төпиликләр шәкилләнмәстинла, [Пәрвәрдигар] бепаян зимин, кәң далаларни, Аләмниң әслийдики топа-чаңлириниму техи яратмастинла, Мән мәйданға чиқирилғанмән.
26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
27 Quando præparabat cælos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;
У асманларни бена қиливатқинида, Деңиз йүзигә упуқ сизиғини сизиватқинида, Әрштә булутларни орунлаштуруп, Чоңқур деңиздики булақ-мәнбәләрни мустәһкәмләватқинида, Деңиз сулирини бекиткән даиридин ешип кәтмисун дәп пәрман чүшүриватқинида, Бепаян зиминниң һуллирини қуруватқинида, Мән у йәрдә едим;
28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos; quando appendebat fundamenta terræ:
30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
Шу чағда гоя уста бир һүнәрвәндәк Униң йенида турған едим, Мән һәрдайим Униң алдида шатлинаттим, мән Униң күндилик дилъарами едим;
31 ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
Мән Униң алимидин, йәр-зиминидин шатлинип, Дуниядики инсанлардин хурсәнлик тепип жүрәттим,
32 Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas.
Шуңа и балилар, әнди маңа қулақ селиңлар; Чүнки йоллиримни чиң тутқанлар нәқәдәр бәхит тапар!
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
Алған несиһәткә әмәл қилип, Дана болғин, уни рәт қилма.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
Сөзүмгә қулақ селип, Һәркүни дәрвазилирим алдидин кәтмәй, Ишиклирим алдида мени күтидиған киши нәқәдәр бәхитликтур!
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
Кимки мени тапса һаятни тапиду, Пәрвәрдигарниң шәпқитигә несип болиду.
36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.
Лекин маңа гуна қилған һәр ким өз җениға зиян кәлтүриду, Мени яман көргәнләр өлүмни дост тутқан болиду».
