Proverbiorum 8
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
Tsy mikoike hao ty hihitse, tsy mañonjom-piarañanañañe hao ty hilala?
2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
An-kaboañe ey, añ’olon-dalañe eo, am-pitsileañe eo ty ijohaña’e;
3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
añ’ilan-dalam-bein-tsariran-drova eo ami’ty fiziliha’ o lalam-beio ty ikoha’e ty hoe:
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
Ry ondatio, ikanjiako, ty feoko mb’amo ana’ ondatio.
5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
Ry trentrañeo, mioha hakarafitoañe; naho, ry seretseo, mandrendreha an-troke.
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
Mitsanoña hitaroñako raha aman-kasiñe; vaho hañakatse volam-bantañe kanao misokake o soñikoo;
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
Hivolan-katò ty vavako; fa tiva amo soñikoo o haratiañeo.
8 Justi sunt omnes sermones mei: non est in eis pravum quid, neque perversum;
Songa mahity o entam-bavakoo, tsy ama’e ty mikeloke ndra mengoke.
9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
Ie vantañe amy mahihitsey vaho mahity ami’ty maha-onin-kilala.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam; doctrinam magis quam aurum eligite:
Rambeso o fañòhakoo, fa tsy volafoty; naho ty hilala fa tsy volamena nitsoheñe;
11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari.
Fa lombolombo’ o hangeo ty hihitse, vaho tsy eo ty salalaeñe mañirinkiriñ’aze.
12 Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
Izaho, hihitse, ro miharo-toboke ami’ty filieram-batañe, vaho manjo hilala naho fitalifirañe.
13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.
Malain-karatiañe ty fañeveñañe am’ Iehovà. hejeko ty firengeañe, ty fibohabohañe, ty satan-karatiañe, naho ty vava mitera.
14 Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
Amako ty fanoroañe, naho ty hihitse do’e, Izaho o hilalao; ahy o haozarañeo.
15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt;
Izaho ty ifehea’ o mpanjakao, naho anoa’ o mpifeheo lily vantañe.
16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam.
Izaho ty ifeleha’ o mpifelekeo naho o roandriañeo, ze hene mpizaka-to.
17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me.
Kokoako ze mikoko ahiko, naho handrèndrek’ ahy ze mitsoek’ ahy.
18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia.
Rekets’ amako ty vara naho ty asiñe; hanàñañe tsy modo naho havañonañe.
19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo.
Soa te amo volamenao ty havokarako eka ndra volamena ki’e, vaho ambone’ ty volafoty jinoboñe o firegoregoakoo.
20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii:
Manjotik’ an-dalam-bantan-draho, añivo o oloñolon-kavantañañeo,
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
hampandovàko vara o mpikoko ahio, naho hatseheko o kipondi’ iareoo.
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio.
Tsinene’ Iehovà raho ho fifotoran-dala’e, ty valoham-pitoloña’e haehae zay.
23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
Tsietoimoneke izay ty nañorizañ’ ahiko, tam-baloha’ey, taolo te nioreñe ty tane toy.
24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant,
Ie mboe tsy teo o lalekeo ty niterahañ’ ahy, ie mboe tsy nidoadoañan-drano o loharanoo.
25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar.
Ie mboe tsy nipetake o vohitseo, taolo o tambohoo, te naterake;
26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
Ie mboe tsy niforoñe’e ty tane toy naho o hivokeo, ndra ty deboke valoha’ ty tane toy.
27 Quando præparabat cælos, aderam; quando certa lege et gyro vallabat abyssos;
Ie nampijadoñe o likerañeo, teo iraho, Ie nanokitse ty bontoly ami’ty tarehe’ i lalekey eñe,
28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum;
Ie natobe’e an-toe’e ey o likerañ’ amboneo, naho nampitosire’e o loha-rano’ i làlekeio.
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos; quando appendebat fundamenta terræ:
Ie nifahera’e i riakey, tsy handilara’ o ranoo i nandilia’ey; ie tinendre’e o faha-ty tane toio,
30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,
Le nirekets’ ama’e iraho fa natokisañe, naho nampifaleako lomoñandro, nainai’e nirebek’ aolo’e.
31 ludens in orbe terrarum; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
Nihisa an-tanem-pimoneña’e vaho nahaehak’ ahy o ana’ ondatio.
32 Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas.
Ie amy zao, ry anake, mitsendreña ahy: Haha ze mañorike o lalakoo.
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.
Mitsanoña fañòhañe naho mahihira, vaho ko mifoneñe.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
Haha t’indaty mitsendreñe ahy, ty misary nainai’e an-dalam-beiko eo mandiñe an-dahin-dalako eo.
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
Ze tendrek’ ahiko tendre-kaveloñe, vaho tolora’ Iehovà fañisohañe;
36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam; omnes qui me oderunt diligunt mortem.
Fe ze losotse ahy mijoy vatañe; fonga mikoko havilasy ze malaiñe ahy.
