Job 6
1 Respondens autem Job, dixit:
Jòb pran lapawòl, li di konsa:
2 Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera!
-Si yo te ka pran pèz lapenn mwen, si yo te ka peze tout malè mwen yo nan balans,
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena:
yo ta jwenn yo pi lou pase tout sab ki bò lanmè. Lè sa a, nou pa ta sezi tande m' pale jan m'ap pale a.
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum; et terrores Domini militant contra me.
Bondye ki gen tout pouvwa a plante flèch li yo sou mwen. Pwazon yo a anvayi tout kò m'. Bondye voye sou mwen tout kalite malè pou fè kè m' kase.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Bourik mawon pa ranni lè li gen zèb pou l' manje. Ni bèf pa rele lè li gen manje devan l'.
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem?
Moun pa manje manje ki san gou, manje ki san sèl. Blan ze pa gen bon gou nan bouch.
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
Mwen pa menm gen apeti pou bagay konsa. Tou sa mwen manje fè kè m' tounen.
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus?
Si Bondye te ka ban mwen sa m' mande l' la! Si li te ka fè m' jwenn sa m'ap tann lan!
9 et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
Si sèlman sa ta fè l' plezi pou l' touye m'! Si li ta vle lonje men l' pou l' disparèt mwen!
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Se ta va yon gwo konsolasyon pou mwen. Malgre tout soufrans mwen yo, mwen ta danse, mwen ta fè fèt, paske mwen konnen mwen pa janm dezobeyi lòd Bondye ki apa a bay.
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Mwen pa gen fòs pou m' tann ankò. Pa gen ankenn espwa pou mwen. Sa m' bezwen viv toujou fè?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Se pa wòch mwen ye. Se pa bout fè kò m' ye.
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Mwen pa gen fòs ankò pou m' kenbe. Kote m' vire, mwen pa jwenn sekou.
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Nan tray m'ap pase koulye a, mwen bezwen bon zanmi ki pou soutni m', menm si mwen ta vire do bay Bondye.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Men, frè m' yo, nou p'ap di m' anyen la a. Nou tankou ravin chèch ki pa gen dlo depi lapli pa tonbe.
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
Nan sezon fredi, lè lanèj ap fonn, yo plen dlo sal ki frèt kou glas.
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Men, nan sezon lesèk, pa yon gout dlo! Chalè solèy la cheche yo nèt.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Bann vwayajè yo kite chemen yo pou y' al dèyè dlo. Yo pèdi nan dezè a. Yo mouri.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Vwayajè ki soti nan peyi Cheba ak nan peyi Saba ap touye tèt yo chache dlo.
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
Yo pa ka jwenn. Rive devan ravin lan, yo pa konn sa pou yo fè.
21 Nunc venistis; et modo videntes plagam meam, timetis.
Wi, mezanmi. Nou tankou yon ravin chèch pou mwen. Nou wè nan ki eta mwen ye, nou pè, n'ap renka kò nou dèyè.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Eske m' te mande nou pou nou fè m' kado kichòy? Osinon pou nou fè yon moun kado pou mwen nan sa nou genyen?
23 vel: Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Eske mwen te mande nou pou nou vin wete m' anba grif yon lènmi, osinon pou nou delivre m' anba men yon moun k'ap fè m' soufri?
24 Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.
Bon. Pale avè m'. Si m' antò, fè m' wè kote m' antò a. Lè sa a, m'a pe bouch mwen. M'a koute nou.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Pawòl ki pale verite bon pou tande. Men, m' pa wè sa nou vle di m' la a.
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Ou di mwen fin dekouraje. Se depale m'ap depale. Poukisa atò w'ap kritike pawòl mwen yo konsa?
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Konsa tou, ou ta rive jwe lajan sou tèt timoun san papa. Ou ta fè lajan sou tèt bon zanmi ou.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Koulye a, monchè, tanpri, gade m' nan je. Mwen p'ap ba ou manti.
29 Respondete, obsecro, absque contentione; et loquentes id quod justum est, judicate.
Tounen non! Pa fè m' lenjistis sa a! Tounen, mwen di ou. Se kòz mwen m'ap defann.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
Eske se manti m'ap bay? Dapre nou, mwen pa konnen sa ki byen ak sa ki mal?
