< Psalmorum 147 >

1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Hemdusana! Yahni medhiyilenglar! Berheq, bundaq qilish shérindur; Xudayimizni küylenglar! Medhiye oqush insan’gha yarishidu.
2 Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Perwerdigar Yérusalémni bina qilmaqta; Israilning sürgün qilin’ghanlirini U yighip kélidu;
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
U köngli sunuqlarni dawalaydu; Ularning yarilirini tangidu.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
U yultuzlarning sanini sanaydu; Ularning hemmisige bir-birlep isim qoyidu.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
Ulughdur Rebbimiz, zor qudretliktur; Uning chüshinishi cheksizdur.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Perwerdigar yawash möminlerni yölep kötüridu; Rezillerni yergiche töwen qilidu.
7 Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Perwerdigargha teshekkürler bilen naxsha éytinglar; Küylerni chiltargha tengshep éytinglar!
8 Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
U asmanni bulutlar bilen qaplitidu, Zémin’gha yamghurni békitidu, Taghlarda ot-chöplerni östüridu;
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
Mallargha ozuq, Tagh qaghisining chüjiliri zarlighanda, ulargha ozuq béridu;
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
At küchidin U zoq almaydu; Ademning chebdes putlirini xursenlik dep bilmeydu;
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Perwerdigar belki Özidin eyminidighanlarni, Özining özgermes muhebbitige ümid baghlighanlarni xursenlik dep bilidu.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Perwerdigarni maxtanglar, i Yérusalém; Xudayingni medhiyile, i Zion.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Chünki U derwaziliringning taqaqlirini mehkem qilidu; Séningde turuwatqan perzentliringge bext-beriket berdi.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
U chet-chégraliringda aram-tinchliq yürgüzidu, Séni bughdayning ésili bilen qanaetlendüridu.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
U Öz emr-bésharetlirini yer yüzige ewetidu; Uning söz-kalami intayin téz yügüridu.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
U aq qarni yungdek béridu, Qirawni küllerdek tarqitidu.
17 Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Uning muzini nan uwaqliridek qilip parchiliwétidu; Uning soghuqi aldida kim turalisun?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquæ.
U sözini ewetip, ularni éritidu; Uning shamilini chiqirip, sularni aqquzidu.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
U Öz söz-kalamini Yaqupqa, Belgilimilirini hem hökümlirini Israilgha ayan qilidu;
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
U bashqa héchbir elge mundaq muamile qilmighandur; Uning hökümlirini bolsa, ular bilip baqqan emes. Hemdusana!

< Psalmorum 147 >